ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ.-

Διακοσμητικός θα μπορούσε να χαρακτηριστεί σήμερα ο ρόλος των Επιθεωρήσεων Εργασίας. Η σκόπιμη εγκατάλειψη από το κράτος έχει μετατρέψει το, πάντα προβληματικό, Σώμα των επιθεωρητών Εργασίας σε υπηρεσία - φάντασμα. Σε ένα ανύπαρκτο γραφειοκρατικό μηχανισμό, που δεν μπορεί πια να διεκπεραιώσει ούτε καν την αλληλογραφία του! Πόσο μάλλον να ασχοληθεί με τα προβλήματα των εργαζομένων ή να πραγματοποιήσει ελέγχους στις επιχειρήσεις και να φροντίσει για την εφαρμογή της εργατικής νομοθεσίας.

Μετά την υπαγωγή των Επιθεωρήσεων Εργασίας στη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση και με τους όρους που αυτή έγινε, η κατάσταση επιδεινώθηκε. Η Επιθεώρηση Εργασίας έχει απολέσει κάθε δυνατότητα παρέμβασης και έχει απογυμνωθεί από όλα τα απαραίτητα στοιχεία οργάνωσης, αλλά και κύρους και δυναμισμού που απαιτούνται στην εκτέλεση του έργου της, που εξ αντικειμένου τη φέρνει σε αντίθεση με την εργοδοτική αυθαιρεσία. Οι δυνατότητες ελέγχου των επιχειρήσεων και προστασίας των εργαζομένων από τις συνεχείς παραβιάσεις της εργατικής νομοθεσίας έχουν περιοριστεί στο κατώτερο επίπεδο, ενώ το κύρος της τόσο στα μάτια των εργατών όσο και απέναντι στους εργοδότες είναι ουσιαστικά ανύπαρκτο.

Η λειτουργία της από τους εργαζόμενους και το συνδικαλιστικό κίνημα χαρακτηρίζεται πλέον ως σκανδαλώδης και οι εργοδότες δεν έχουν κανένα λόγο να ανησυχούν ή να διαμαρτύρονται. Οι μηνήσεις, όταν γίνονται και όταν εκδικάζονται, τις περισσότερες φορές δε δικαιώνουν τους εργαζόμενους και τα πρόστιμα που επιβάλλονται, όταν επιβάλλονται, είναι ευτελή σε σχέση με όσα κερδίζουν οι επιχειρήσεις παραβιάζοντας την εργατική νομοθεσία. Οι έλεγχοι γίνονται κάτω από πιέσεις και μόνο όταν υπάρχει επώνυμη καταγγελία. Και αυτό ξέρουν καλά πώς να το αντιμετωπίζουν οι εργοδότες. Με τρομοκρατία, πρόστιμα, εντατικοποίηση και απολύσεις.

"Στους χώρους δουλιάς επικρατεί καταστρατήγηση των νόμων, αυταρχισμός και εργοδοτική αυθαιρεσία, τονίζει ο Νίκος Αθανασιάδης,μέλος της διοίκησης της Καπνεργατικής Ομοσπονδίας. Τους καλούμε και δεν έρχονται ποτέ. Τους καταγγείλαμε επανειλημμένα, αλλά το πρόβλημα δε λύνεται έτσι. Εχει ευθύνες η πολιτεία απέναντι στους εργαζόμενους".

Οι Επιθεωρήσεις Εργασίας κυριολεκτικά έχουν αφεθεί στη μοίρα τους και στην ευσυνειδησία των λιγοστών υπαλλήλων τους. Στη Θεσσαλονίκη, το μεγαλύτερο βιομηχανικό κέντρο της Β. Ελλάδας με 16.000 μικρές και μεγάλες επιχειρήσεις και 130.000 περίπου εργαζόμενους, σύμφωνα με τους πίνακες προσωπικού, τα 7 γραφεία της Επιθεώρησης Εργασίας είναι στελεχωμένα μόλις με 32 υπαλλήλους!Το 1985 διέθετε 56 άτομα, ενώ ο οργανισμός του 1988 προέβλεπε 88 θέσεις, οι οποίες ποτέ δεν πληρώθηκαν. Και να θέλουν οι υπάλληλοι να βγουν σε ελέγχους, αδυνατούν, λόγω και της αναχρονιστικής οργάνωσης και λειτουργίας της υπηρεσίας. Παραμένουν καθηλωμένοι στα γραφεία, γιατί δεν υπάρχει καμία υποδομή μηχανοργάνωσης, ενώ δεν καλύπτονται ούτε τα έξοδα μετακίνησης.

Η υπηρεσία στη Θεσσαλονίκη δε διαθέτει κανένα αυτοκίνητο.Το ένα αυτοκίνητο που υπάρχει, χρησιμοποιείται για δουλιές της Νομαρχίας και οι κάρτες πολλαπλών διαδρομών των υπαλλήλων περικόπηκαν από πέρσι για λόγους οικονομίας.

Ο προϋπολογισμός του 1996 για τα τρέχοντα έξοδα της Επιθεώρησης Εργασίας στον Νομό Θεσσαλονίκης μόλις φτάνει στο ποσό των 17.932.000 δρχ., από τα οποία τα 16.848.000 προορίζονται για ενοίκια! Σύμφωνα πάντα με τον προϋπολογισμό, προβλέπονται 780.000 δρχ. για θέρμανση, όταν το πραγματικό έξοδο ξεπερνά τις 1.200.000 δρχ. και 15.000 δρχ. για χαρτικά, έντυπο υλικό, βιβλιοδεσία και αναλώσιμα γραφείου. Οπως λένε οι εργαζόμενοι, η υπηρεσία χρωστά τους πάντες και δεν αποστέλλει την αλληλογραφία, γιατί δεν έχει εγκριθεί το κονδύλι για τα γραμματόσημα! Δε διαθέτει φαξ, αλλά ούτε και φωτοτυπικό! Πρωτόγονες καταστάσεις, που εξυπηρετούν όμως απόλυτα τη μετατροπή της Θεσσαλονίκης σε βασίλειο της παραοικονομίας, της μαύρης εργασίας και της εργοδοτικής ασυδοσίας, με τις ευλογίες του κράτους.

"Η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση έχει απαγορεύσει να πηγαίνουν οι επιθεωρητές Εργασίας στα δικαστήρια, τονίζει ο πρόεδρος των Εμποροϋπαλλήλων Θεσσαλονίκης Αντώνης Χανίδης.Γίνονται οι μηνήσεις, ακολουθούν οι δίκες και οι εργαζόμενοι, που ζητούν να πληρωθούν δεδουλευμένα, χάνουν τη δίκη, γιατί πολλές φορές δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα για δικηγόρο. Να μη μιλήσουμε για τους χώρους δουλιάς. Εκεί δεν έρχονται ποτέ, μόνο όταν τους πιέζουμε πολύ. Η υπηρεσία για μας τους εργαζόμενους είναι ανύπαρκτη".

Είναι χαρακτηριστικό πως στον ανατολικό τομέα με τις 3.500 επιχειρήσεις και τους 30.000 εργαζόμενους υπάρχουν μόνο 2 επόπτες Εργασίας!Στο δυτικό τομέα, όπου βρίσκεται η Βιομηχανική Περιοχή Θεσσαλονίκης με τριπλάσιο αριθμό επιχειρήσεων και πολλαπλάσιο αριθμό εργαζομένων, εποπτεύουν 4 επιθεωρητές Εργασίας!

Μεγάλο ποσοστό εργοδοτών δε συμπληρώνει ποτέ πίνακες μισθοδοσίας και καθώς ποτέ δε γίνονται προληπτικοί έλεγχοι, ιδιαίτερα στους κλάδους της μεταποίησης, η καταπάτηση των διατάξεων της εργατικής νομοθεσίας είναι ο νόμος που επικρατεί. Φυσικά έλεγχοι δε γίνονται ούτε για τις υπερωρίες ούτε για παράνομη απασχόληση τις αργίες και τις Κυριακές και τη νυχτερινή εργασία, γιατί η υπηρεσία δεν προβλέπει υπερωριακή απασχόληση των υπαλλήλων.

Ανάλογη είναι η κατάσταση και στους άλλους νομούς της Μακεδονίας. "Η υπηρεσία είναι ανύπαρκτη, τονίζει ο γγ του Εργατικού Κέντρου Καβάλας,Βαγγέλης Παπάς.Για 30.000 εργαζόμενους διαθέτουν 3 άτομα, που φυσικά δεν επαρκούν.Θέση μας είναι να επιστρέψουν οι Επιθεωρήσεις στον έλεγχο του υπουργείο Εργασίας".

Στη Χαλκιδική εδώ και 10 χρόνια δεν υπάρχει επόπτης Εργασίας!"Ελέγχους κάνει μια υπάλληλος απόφοιτη λυκείου, χωρίς καμία γνώση Εργατικού Δικαίου, επισημαίνει ο γγ του ΕΚ Χαλκιδικής, Θανάσης Τσόλτας.Εχουμε 5.000 εργαζόμενους και το καλοκαίρι τριπλασιάζονται. Ουσιαστικά δε γίνεται κανένας έλεγχος".

Στην Αλεξανδρούπολη είναι 2 υπάλληλοι και στην Κομοτηνή 3, οι οποίοι συνήθως δεν έχουν χρόνο για ελέγχους. "Τα παράπονα των εργαζομένων είναι πολλά, σημειώνει ο γγ του ΕΚ Κομοτηνής Παναγιώτης Ταξόπουλος.Υπάρχουν πρώην επόπτες, που έχουν διοριστεί προϊστάμενοι σε επιχειρήσεις. Η κατάσταση είναι απαράδεκτη".

Οι υπάλληλοι των Επιθεωρήσεων Εργασίας της Μακεδονίας, Θεσσαλίας, Ηπείρου και Θράκης πρόσφατα συγκρότησαν το δικό τους σωματείο και στις εκλογές ψήφισαν 103 άτομα. Ο πρόεδρος του συλλόγου Νίκος Παπαμαρίνος μίλησε στο "Ρ" για τις θέσεις των υπαλλήλων σχετικά με το έργο της υπηρεσίας και τα αιτήματα που θέτουν προς την πολιτεία.

"Οι αδυναμίες των Επιθεωρήσεων Εργασίας είναι μεγάλες. Δεν αρκεί να πω ότι εμείς κάνουμε ό,τι μπορούμε. Πολλοί εργαζόμενοι πιστεύουν πως εμείς είμαστε αδιάφοροι και μας κατηγορούν μέχρι και για σχέσεις με τους εργοδότες. Οι επιθεωρητές Εργασίας προσπαθούν να κάνουν το καθήκον τους, αλλά το πρόβλημα είναι σύνθετο και οι ευθύνες βαρύνουν κύρια την πολιτεία, αλλά και τα συνδικάτα. Πολλοί συνδικαλιστές μάς θυμούνται μόνο πριν από τις εκλογές. Ζητάμε να ενισχυθεί ουσιαστικά η υπηρεσία σε υποδομή και προσωπικό και να εξασφαλιστεί η απόλυτη ανεξαρτησία της από κάθε είδους επιρροή. Με τη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση δεν υπάρχει κανένας συντονισμός, κανένας σχεδιασμός και τα προβλήματα οξύνθηκαν. Με τα πόδια πηγαίναμε στις βιοτεχνίες του Φοίνικα το 1960, με τα πόδια πηγαίνουμε στα εργοστάσια της Σίνδου το 1996".

Σε ψήφισμά τους οι Επιθεωρητές Εργασίας Β. Ελλάδας τονίζουν πως κάτω από το θεσμό της ΝΑ παραβιάζεται η 81η Διεθνής Σύμβαση Εργασίας, που προβλέπει ενιαία λειτουργία του σώματος των Εποπτών Εργασίας για να μη διασπάται η ομοιόμορφη εφαρμογή της εργατικής νομοθεσίας και ζητούν την επιστροφή της Επιθεώρησης Εργασίας στον έλεγχο του υπουργείου Εργασίας.

Σχετικά με το θέμα, αλλά και για το έργο της Επιθεώρησης Εργασίας ο γγ του Εργατικού Κέντρου Θεσσαλονίκης, Βασίλης Ρέβας δήλωσε στο "Ρ":

"Η υπαγωγή των Επιθεωρήσεων στις νομαρχίες είναι ένα ακόμα βήμα υποβάθμισης του ρόλου τους και συμβαδίζει με την αντεργατική και αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης. Το ελεγκτικό έργο τους είναι ανύπαρκτο, ενώ για τις εργατικές διαφορές συνήθως προσπαθούν να βρουν τρόπο να διευθετήσουν το πρόβλημα, αποφεύγοντας την αντιπαράθεση με την εργοδοσία. Οι επιθεωρητές δε δείχνουν την επιμονή που πρέπει και έχουμε πολλές καταγγελίες εργαζομένων για ευνοϊκή διάθεση προς τους εργοδότες. Αλήθεια ποια λύση μπορεί να βρεθεί όταν ένας εργαζόμενος είναι απλήρωτος 6 μήνες και διεκδικεί 1 εκατομμύριο;".

Φίλιππος ΔΕΡΓΙΑΔΕΣ