Κατ' αρχάς πρέπει να κάνουμε μια σύντομη ιστορική αναφορά στη χώρα. Το 1975 τέλειωσε η στρατιωτική επέμβαση του αμερικανικού ιμπεριαλισμού. Το Βιετνάμ, μια χώρα με καθυστερημένες παραγωγικές δομές, εξαιτίας και της μακρόχρονης αποικιακής εξάρτησης από τους Γάλλους, βρέθηκε με τεράστιες καταστροφές και ξεκίνησε την προσπάθεια ανοικοδόμησης και ανάπτυξης. Η ηρωική προσπάθεια του βιετναμέζικου λαού, που νίκησε στρατιωτικά τον αμερικανικό ιμπεριαλισμό, έπρεπε να συνεχιστεί με άλλη μορφή ηρωισμού, την οικονομική και παραγωγική δηλαδή ανάπτυξη και ταυτόχρονα την οικοδόμηση μιας σοσιαλιστικής κοινωνίας. Η προσπάθεια αυτή ξεκίνησε με πολλές δυσκολίες, που αυξήθηκαν στη δεκαετία του '80, λόγω των αλλαγών και τελικά της διάλυσης της ΕΣΣΔ, που ήταν το μόνο τους στήριγμα διεθνώς. Το εμπάργκο, που τους είχε επιβληθεί από τις ΗΠΑ, έκανε την κατάσταση ακόμα χειρότερη. Η χώρα μπήκε σε κρίση. Το 1986 είχαν πληθωρισμό 775%!!!

Το ΚΚ Βιετνάμ στο 6ο Συνέδριό του το 1986 διαπίστωσε την κρισιμότητα της κατάστασης, είδε τις νέες συνθήκες που είχαν αρχίσει να δημιουργούνται και χάραξε μια νέα πορεία για την κοινωνικοοικονομική ανάπτυξη της χώρας με κατεύθυνση το σοσιαλισμό. Η πορεία αυτή, που από το 1986 ξεκίνησε και συνεχίζεται και σήμερα, βασίζεται στο ότι οι παραγωγικές τους δυνάμεις είναι χαμηλού επιπέδου και γι' αυτό δεν μπορούν να οικοδομήσουν άμεσα μια ολοκληρωμένη σοσιαλιστική κοινωνία. Γι' αυτό είναι υποχρεωμένοι να χρησιμοποιήσουν και τις εμπορευματοχρηματικές σχέσεις, μέσα από την αγορά, ώστε να επιτύχουν γρήγορη ανάπτυξη. Με όπλο τη μαρξιστική - λενινιστική ανάλυση, επιδιώκουν να φτάσουν το στόχο τους, τη σοσιαλιστική κοινωνική οργάνωση. Το 1991 στο 7ο Συνέδριο του Κόμματος διαπίστωσαν ότι άρχισαν να φαίνονται ελπιδοφόρα σημάδια στον ορίζοντα, όμως η κρίση συνεχίζονταν.

Ετσι φτάσανε στο 8ο Συνέδριό τους, όπου διαπιστώνουν ότι η κρίση ξεπεράστηκε. Ο πληθωρισμός έπεσε στο 12,7 το 1995 από 67,6% το 1991. Το μέσο ΑΕΠ (Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν) της χώρας αυξάνονταν με ρυθμό 8,2% ετησίως, στο διάστημα 1991-'95. Αυξήθηκε η βιομηχανική παραγωγή, καθώς και η αγροτική. Γενικά υπήρξε αναβάθμιση του παραγωγικού δυναμικού της χώρας. Ταυτόχρονα, στον κοινωνικό τομέα έχουν πετύχει σημαντικά βήματα προόδου, αν και παραμένουν ακόμα σημαντικά άλυτα προβλήματα. Ετσι σήμερα εξασφαλίζουν 9χρονη βασική εκπαίδευση για όλα τα παιδιά της χώρας (προβλήματα υπάρχουν μόνο σε απομακρυσμένες περιοχές, εξαιτίας της αντίδρασης ορισμένων γονιών που δε θέλουν να στείλουν τα παιδιά τους στο σχολείο). Βελτίωσαν σε μεγάλο βαθμό το σύστημα υγείας. Εξασφαλίζουν κοινωνική πρόνοια για τους εργαζόμενους. Επίσης στις εξωτερικές τους σχέσεις πέτυχαν να σπάσουν το εμπάργκο των ΗΠΑ και έχουν σχέσεις με 160 χώρες στον κόσμο. Ιδιαίτερα πρόσεξαν την ανάπτυξη καλών σχέσεων με όλες τις γειτονικές χώρες, ανεξάρτητα από το κοινωνικό τους καθεστώς, στη βάση όμως της μη επέμβασης στα εσωτερικά των χωρών μεταξύ τους και του σεβασμού της εθνικής τους ανεξαρτησίας. Ταυτόχρονα, δεν κρύβουν ότι έχουν πολύ δρόμο ακόμα να κάνουν και ότι υπάρχουν σημαντικοί κίνδυνοι. Σημειώνουν πως δεν έχουν καλυφθεί βασικές ακόμα ανάγκες του βιετναμέζικου λαού, ενώ υπάρχουν και κίνδυνοι τόσο από την οικονομική αβεβαιότητα της οικονομίας της αγοράς, όσο και από την εμφάνιση φαινομένων διαφθοράς λόγω της δράσης του κεφαλαίου. Στις αποφάσεις του 8ου Συνεδρίου, μάλιστα, οι κίνδυνοι αυτοί τονίζονται και αναφέρονται μέτρα για την αντιμετώπισή τους.

Για το μέλλον προγραμματίζουν μια πιο γρήγορη ανάπτυξη μέχρι το 2000, ενώ βάζουν και στόχους μέχρι το 2020. Για το 2020 π. χ. προβλέπουν αύξηση του ΑΕΠ 8-10 φορές μεγαλύτερο του 1990. Για τις παραγωγικές σχέσεις προγραμματίζουν ενίσχυση του κρατικού οικονομικού τομέα, που μαζί με το συνεταιριστικό θα αποτελούν τη βάση της οικονομίας. Δέχονται βέβαια ότι θα υπάρχει και ιδιωτικός τομέας, καθώς και ο τομέας των μεικτών επιχειρήσεων κράτους και κεφαλαίου. Βέβαια τονίζουν ότι με βάση το σοσιαλιστικό τους στόχο, ο κρατικός τομέας πρέπει διαρκώς να ενισχύεται, ενώ και η αγορά πρέπει να βρίσκεται κάτω από κρατικό έλεγχο. Υπάρχουν τομείς (π. χ. ηλεκτροπαραγωγή, ναυπηγεία, λιπάσματα, κλπ.) που το κράτος διατηρεί τον έλεγχό τους. Οι ξένες επενδύσεις γίνονται δεκτές, όταν αυξάνουν την εργατική απασχόληση, εισάγουν νέες τεχνολογίες, ανοίγουν νέες αγορές και γενικά έχουν όφελος όχι μόνο για τον κεφαλαιούχο, αλλά και για την οικονομία του Βιετνάμ.

Το 8ο Συνέδριο ήταν και καταστατικό, αφού έγιναν τροποποιήσεις και αναθεωρήσεις του παλιού καταστατικού. Διαβάζοντας το Καταστατικό του κόμματος και γενικότερα βλέποντας τον τρόπο δράσης των μελών του, διαπιστώνει κανείς ότι πρόκειται για Κόμμα Νέου Τύπου. Βασίζεται στο μαρξισμό - λενινισμό και υιοθετεί το δημοκρατικό συγκεντρωτισμό. Προσθέτει στις βασικές του αρχές και τις ιδέες του Χο Τσι Μινχ, που κύρια αναφέρονται στο θέμα της εθνικής ανεξαρτησίας. Το καταστατικό απαιτεί την οργανική σύνδεση του κόμματος με το λαό, τον οποίο σέβεται και αναπτύσσει τα δικαιώματα του λαού σαν κυρίαρχου. Δέχεται τον καθοδηγητικό ρόλο επίσης του κόμματος.

Το συμπέρασμα συνολικά, που και το 8ο Συνέδριο του ΚΚ Βιετνάμ έβγαλε, είναι ότι μπήκαν στο δύσκολο δρόμο της οικονομικής ανάπτυξης μιας καθυστερημένης πραγματικά παραγωγικής χώρας, με στόχο το σοσιαλισμό, με ταυτόχρονη προσπάθεια κοινωνικής ανάπτυξης, περιφρούρησης της εθνικής τους ανεξαρτησίας και της πολιτιστικής τους ταυτότητας. Ολη την προσπάθειά τους τη βασίζουν στη μαρξιστική - λενινιστική θεωρία και τις ιδέες του Χο Τσι Μινχ. Η προσπάθεια αυτή έχει αρχίσει να δείχνει ελπιδοφόρα σημάδια, χωρίς να έχουν, όμως, εκλείψει οι σοβαροί κίνδυνοι, που και το ίδιο το ΚΚ Βιετνάμ επισημαίνει. Αυτό που οι Ελληνες κομμουνιστές μπορούμε να πούμε είναι να ευχηθούμε επιτυχία στο δρόμο που χάραξαν οι σύντροφοι του Βιετνάμ και να φτάσουν στο στόχο τους, το σοσιαλισμό. Ακόμα να βεβαιώσουμε ότι σ' αυτή την προσπάθεια θα έχουν τη συμπαράστασή μας και τη διεθνιστική μας αλληλεγγύη.

Νίκος ΜΠΑΤΙΣΤΑΤΟΣ