Επρεπε να συμβούν τα τραγικά γεγονότα της Κυριακής με το θάνατο του νεαρού Κύπριου για να σπεύσουν κάποιοι εκπρόσωποι κομμάτων να θυμηθούν - ή να υπαινιχθούν, αφού μόνο αυτό μπορούν να κάνουν υπηρετώντας την τακτική της υποτέλειας - αυτό που σταθερά εδώ και χρόνια καταγγέλλει το ΚΚΕ: Οτι δηλαδή πίσω από την Τουρκική επιθετικότητα και στην Κύπρο βρίσκονται οι υπερατλαντικοί "σύμμαχοί μας". Βέβαια μην πιστέψει κανείς πως ξαφνικά ανακάλυψαν τον ρόλο του ιμπεριαλισμού. Απλά στις ανακοινώσεις τους και στον φιλικό τους Τύπο υπάρχουν κριτικές για την απαθή στάση των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ.

Εχει την αξία της αυτή η έστω και επιδερμική και αποσπασματική κριτική, αλλά καλό είναι να θυμηθούν όλοι αυτοί οι όψιμοι επικριτές τι έλεγαν όταν το ΚΚΕ σταθερά αποκάλυπτε το ρόλο των Αμερικανών. Να θυμηθούν τα περί ξύλινης γλώσσας που με τόση ευκολία καταλόγιζαν στο ΚΚΕ, όταν όπως και σήμερα βροντοφώναζε "Φονιάδες των λαών Αμερικάνοι". Πολλά ζητάμε, θα πει κανείς και είναι σωστό. Αλλωστε δεν αποβάλλεται εύκολα ο δογματισμός του ραγιαδισμού και του "γιες μεν".