Τετάρτη 14 Αυγούστου 1996
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 24
ΡΕΠΟΡΤΑΖ
Κάποτε ο Μπετόβεν

Ρωτήσανε κάποτε το Μπετόβεν, αυτόν το Μύστη των ουράνιων μουσικών ήχων, τι θα ήθελε να έχει για ν' αλλάξει τη σκληρή μοίρα των σκλάβων στις φάμπρικες και στη γη των φεουδαρχών, αφού τη μουσική του, και να μπορούσαν ακόμα να την ακούσουν, δε θα την καταλάβαιναν; Και αυτός απάντησε:

"Ενα βούρδουλα θα ήθελα να έχω. Και να τους χτυπώ, τους σκλάβους, έτσι που να αφυπνιστούν από το λήθαργο και να νιώσουν τη δύναμη που κρατούν στα χέρια τους, για το δικό τους το καλό...".

Ετσι, μ' αυτή τη σκληρή γλώσσα απάντησε ο μέγιστος ουμανιστής μουσουργός, ο δημιουργός της μεγαλόπνοης "Ηρωικής 9ης Συμφωνίας" και του "Υμνου στη Χαρά". Θα ήθελε να τονίσει με αυτό, την ευθύνη που έχουν τα ίδια τα άτομα και οι λαοί που καταπιέζονται, να μη σκύβουν μοιρολατρικά το κεφάλι, να το ορθώνουν και να αγωνίζονται.

Κάθε εποχή έχει και τους δικούς της καταπιεζόμενους και τους δικούς της "ευκολόπιστους και πάντα προδομένους", όπως θα έλεγε ο Σολωμός.

Ο πρώτος Πρόεδρος του πρώτου σοσιαλιστικού κράτους των εργατών και αγροτών στο έδαφος της Γερμανίας, Βίλχεμ Πικ, καταλόγισε μεγάλη ευθύνη σ' ολόκληρο το γερμανικό λαό, τόσο για την άνοδο και εγκαθίδρυση στην εξουσία του χιτλεροφασισμού, όσο και για την προετοιμασία και την εξαπόλυση του Β Παγκόσμιου Πολέμου, με όλες τις τραγικές συνέπειες και τις υλικές καταστροφές.

Η ανθρωπότητα έχει φτάσει σήμερα σε ένα καινούριο στάδιο, όπου, παρά την ιλιγγιώδη ανάπτυξη της επιστήμης και της τεχνολογίας, περιζώνεται και περισφίγγεται όλο και περισσότερο από μύριους κινδύνους. Και δεν είναι υπερβολή να τονιστεί, ότι οι μεμονωμένες πολεμικές εστίες που υπάρχουν σήμερα, με την όξυνση των αντιθέσεων στο καπιταλιστικό, ιμπεριαλιστικό σύστημα, είναι δυνατόν να οδηγήσουν σε μια παγκόσμια σύρραξη, με απρόβλεπτες συνέπειες και για τον ίδιο τον πλανήτη μας.

Η χώρα μας, έτσι όπως την έχουν μπλέξει οι κυβερνώντες στα γρανάζια της ΕΕ και του Μάαστριχτ, κάτω από την κυριαρχία των μεγιστάνων του αδηφάγου πλούτου, πάει απ' το κακό στο χειρότερο. Οσο για το αύριο; Η θηλιά θα περισφίγγεται όλο και περισσότερο στο λαιμό μας. Η μεγάλη πλειοψηφία του λαού μας, τα εκατομμύρια των εργαζομένων στις πόλεις και στα χωριά, των άνεργων, των συνταξιούχων, της νεολαίας, τη βλέπουν αυτή την καταστροφική πορεία και εκδηλώνουν με χίλιους τρόπους την αγανάκτηση και την οργή τους.

Κάποιος θα έθετε το εύλογο ερώτημα: Αν αύριο ή την άλλη, η χώρα μας οδηγηθεί σε βουλευτικές εκλογές, οι ψηφοφόροι των κομμάτων που πίστεψαν ή παρασύρθηκαν απ' τα δημαγωγικά συνθήματα, που είναι όμως τα κόμματα αυτά υπεύθυνα για την πρόσδεση της Ελλάδας στην ΕΟΚ, το ΝΑΤΟ, την ΕΕ, το Μάαστριχτ, για το κατάντημα του τόπου μας, τι θα επιλέξουν;

Εδώ προβάλλει η προσωπική ευθύνη που έχει ο καθένας για την ίδια του τη μοίρα, αλλά και για τη μοίρα ολόκληρου του λαού και της χώρας μας. Θα πιαστούν και πάλι, οι ψηφοφόροι αυτοί, στην ίδια παγίδα των υποσχέσεων;

Η δύναμη ν' αλλάξουμε την πορεία αυτή που μας οδηγεί στον αφανισμό, βρίσκεται στα ίδια μας τα χέρια, όπως θα έλεγε και ο κορυφαίος συνθέτης. Με μια μόνο κίνηση στις κάλπες, κίνηση καταδίκης της πολιτικής που μας οδηγεί στην υποτέλεια. Θα την κάνουν οι ευκολόπιστοι, ή θα 'μαστε όλοι καταδικασμένοι να κυλούμε συνεχώς την πέτρα του Σισύφου;

Δημήτρης ΚΗΠΟΥΡΟΣ


Κορυφή σελίδας
Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ