Είναι ολοφάνερο ότι πίσω από την προκλητικότητα της Αγκυρας, που εκδηλώνεται πολύτροπα και τη θηριωδία των Τούρκων από τα κατεχόμενα κυπριακά εδάφη, βρίσκονται οι Αμερικανο-ΝΑΤΟικοί ιμπεριαλιστές, που αποτελούν τους ηθικούς αυτουργούς της κυπριακής τραγωδίας. Αυτοί είναι που ενθάρρυναν και στήριξαν την εισβολή με τον "Αττίλα" Ι και ΙΙ στην Κύπρο και διατηρούν πάνω από 22 χρόνια την κατοχή.

Πέρα όμως από τους σοβινιστές της Αγκυρας και τους Αμερικανο-ΝΑΤΟικούς ιμπεριαλιστές, που φέρουν την κύρια ευθύνη, υπόλογη απέναντι στον κυπριακό και τον ελληνικό λαό είναι η άρχουσα - η μεγαλοαστική - τάξη της χώρας μας, και τα κόμματα που την υπηρετούν, με την πολιτική ραγιαδισμού και αντικομμουνισμού που ακολουθούν. Οι ρίζες όλων των εξελίξεων για το Κυπριακό φτάνουν πολύ πίσω, στη δεκαετία του 1950, με το περίφημο ΜΝΗΜΟΝΙΟ. Τότε φημολογήθηκε ότι, με τη μεσολάβηση του Πιπινέλη, υπογράφτηκε από τον Κ. Καραμανλή, με αντάλλαγμα την πρωθυπουργία. Υπήρχαν υπόνοιες ότι ο Κ. Καραμανλής ανέλαβε σοβαρές δεσμεύσεις έναντι των Αγγλων, για το Κυπριακό.

• Οι αντιδράσεις της κυβέρνησής του ενάντια στις εκδηλώσεις του ελληνικού λαού υπέρ της Κύπρου την ίδια περίοδο και ο θάνατος ενός διαδηλωτή το 1956 στην Αθήνα, ήταν ένα δείγμα των πολιτικών δεσμεύσεων.
• Υπάρχει επίσης η υπογραφή της Συνθήκης στη Ζυρίχη, με τις γνωστές παραχωρήσεις προς όφελος των Αγγλων.

Αλλά μετά την πτώση της απριλιανής χούντας (όργανο των ιμπεριαλιστών και του ντόπιου κεφαλαίου), που είχε συμβολή στο μεγάλο έγκλημα ενάντια στην Κύπρο, και στην απόπειρα δολοφονίας του Μακαρίου, ο ρόλος του Κ. Καραμανλή ήταν και πάλι αρνητικός.

Εξαιτίας του "Αττίλα" ΙΙ είχε ξεσηκωθεί ο λαός με συλλαλητήρια σ' όλη την Ελλάδα. Ο Κ. Καραμανλής, επικεφαλής της λεγόμενης κυβέρνησης εθνικής ενότητας που αντικατέστησε τη χούντα, υποχρεώθηκε κάτω από την πίεση των λαϊκών κινητοποιήσεων να δηλώσει την αποχώρηση της Ελλάδας από το στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ, μέχρις ότου η Κύπρος επανέλθει στην πριν την εισβολή κατάσταση.

Η απόφαση, όμως, εκείνη δεν ήταν καθόλου ειλικρινής. Αυξήθηκαν οι αμυντικές δαπάνες, δηλαδή οι εξοπλισμοί του ΝΑΤΟ. Πληρώνουμε περισσότερα - αναλογικά - από τους άλλους, χωρίς να έχουμε την αναγκαία αμυντική θωράκιση. Πληρώνουμε χωρίς να υπάρχει εγγύηση ότι θα προστατευτούμε από όποια επίθεση από την Τουρκία ή άλλη ΝΑΤΟική δύναμη (άρθρο 5 του Συμφώνου). Η Ελλάδα επανήλθε στο στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ, χωρίς να αλλάξει το παραμικρό από την τουρκική κατοχή.

Χωρίς ούτε το πρόβλημα των αγνοουμένων να λυθεί.

Με την πολιτική υποτέλειας στις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ, παρά τις αντίθετες τότε διακηρύξεις του, ουσιαστικά δε συνέβαλε στη λύση του Κυπριακού σύμφωνα με τις αποφάσεις και τα ψηφίσματα του ΟΗΕ. Δε στηρίχτηκε στο σοσιαλιστικό σύστημα και την ΕΣΣΔ για ακόμη πιο αποφασιστική πίεση για τη διεθνοποίηση του προβλήματος.

Οι συνέπειες και τα αποτελέσματα είναι πλέον γνωστά. Ορισμένες επισημάνσεις και γενικεύσεις.

Πρώτο: Η πολιτική που ακολουθήθηκε από τα κόμματα της άρχουσας τάξης, με τον αντικομμουνισμό και την υποτέλειά τους, έχει μεγάλο μέρος από την ευθύνη, για τη διαιώνιση της κυπριακής τραγωδίας. Για το αίμα που χύθηκε αυτές τις μέρες.

Οι όποιες κορόνες ακούστηκαν τις μέρες αυτές, απ' όπου ακούστηκαν, αποδείχνουν ότι υπάρχει πλέρια επανάπαυση. Δεν υπάρχει πολιτική βούληση για προώθηση δίκαιης λύσης του προβλήματος ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς. Και το στοιχείο αυτό χαρακτηρίζει τον επικίνδυνο βαθμό αυτής της πολιτικής.

Δεύτερο: Οποιοι θέλουν ειλικρινά μια Κύπρο ενιαία, αδέσμευτη, αποστρατιωτικοποιημένη, παράγοντα ειρήνης στην περιοχή, πρέπει να ακολουθήσουν πολιτική ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ και αντιιμπεριαλιστικής πάλης.

Να αγωνιστούν για να εφαρμοστούν όλες οι αποφάσεις και τα ψηφίσματα του ΟΗΕ, που πάρθηκαν πριν το 1989. Οταν ο ΟΗΕ είχε επίγνωση της αποστολής του. Αυτή η πολιτική θα είναι σωτήρια, όχι μόνο για την Κύπρο, αλλά και για την Ελλάδα. Για την περιοχή και τον κόσμο ολόκληρο. Καλούμαστε όλοι να παλέψουμε για να επιβληθεί αυτή η πολιτική της Αντίστασης. Ενάντια στη Νέα Τάξη Πραγμάτων. Να αγωνιστούμε, όσο γίνεται πιο συσπειρωμένοι, ενάντια στις επιδιώξεις των Αμερικανο-ΝΑΤΟικών, ενάντια στη διχοτόμηση της Κύπρου, όπως ήθελε ο πρώην υπουργός των ΗΠΑ Ατσεσον.

Νίκανδρος ΚΕΠΕΣΗΣ