Κυβέρνηση συμπαγής, αφοσιωμένη στον Κ. Σημίτη και το νεοσυντηρητικό εκσυγχρονισμό του, απαλλαγμένη από "εσωκομματικές ισορροπίες", κυβέρνηση που αποτελεί δύναμη κρούσης για την επιβολή των αντιλαϊκών μέτρων το επόμενο διάστημα, αποτελεί η 43μελής κυβέρνηση που ανακοίνωσε χτες ο πρωθυπουργός.

Είναι προφανές ότι ο Κ. Σημίτης ρίχνει το βάρος στο οικονομικό επιτελείο, το οποίο θα αναλάβει το επόμενο διάστημα πολύ δύσκολη αποστολή, να φέρει σε πέρας γρήγορα και αποτελεσματικά το έργο της προσαρμογής στο πρόγραμμα "σύγκλισης".

Στο πλαίσιο αυτό ο... δοκιμασμένος Γ. Παπαντωνίου γίνεται υπερυπουργός και αναλαμβάνει τα δύο βασικά οικονομικά υπουργεία (Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών), ενισχυόμενος από τον μέχρι τώρα πρωθυπουργικό σύμβουλο Νικ. Χριστοδουλάκη στο υπουργείο Οικονομικών. Ο Αλ. Παπαδόπουλος,μέχρι τώρα "σύμβολο της λιτότητας και σταθερότητας", αναλαμβάνει το υπουργείο Εσωτερικών μετά από δική του επιμονή να φύγει από το Οικονομικών. Οι "παραγωγικοί" Β. Παπανδρέου και ο Κ. Λαλιώτης παραμένουν στα υπουργεία τους, Ανάπτυξης και ΠΕΧΩΔΕ, πλαισιωμένοι από υφυπουργούς "σημιτικούς", όπως οι Μιχ. Χρυσοχοϊδης, Αννα Διαμαντοπούλου, Θ. Κολιοπάνος και Χρ. Βερελής.

Τις άγριες αντιλαϊκές διαθέσεις της νέας κυβέρνησης υποδηλώνει η αλλαγή φρουράς στο υπουργείο Εργασίας, όπου τη θέση του Ε. Γιαννόπουλου, καταλαμβάνει ο γνωστός για την αδιάλλακτη και σκληρή αντιλαϊκή στάση του Μιλτ. Παπαϊωάννου,συνεπικουρούμενος από τον πρωτεργάτη του ταξικού συμβιβασμού και υποταγής και εκλεκτό του ΣΕΒ Χρ. Πρωτόπαππα.Ο Ε. Γιαννόπουλος "πείστηκε" από τον Κ. Σημίτη, με τον οποίο συναντήθηκε χτες το μεσημέρι, να μετακινηθεί στο υπουργείο Δικαιοσύνης, προφανώς για να μη χρεωθεί το πολιτικό κόστος των αντιλαϊκών επιλογών.

Διάχυτη είναι η εντύπωση ότι η νέα κυβέρνηση Σημίτη στηρίζεται σε σημαντικό βαθμό σε ένα μεγάλο αριθμό "άγνωστων" υφυπουργών, οι οποίοι, δίκην υπαλλήλων, αφ' ενός δεν πρόκειται να δημιουργήσουν προβλήματα συνοχής και από την άλλη θα σηκώσουν αγόγγυστα το βάρος των νεοφιλελεύθερων και αντιλαϊκών επιλογών.

Στην κυβέρνηση οι εσωκομματικοί αντίπαλοί του εκπροσωπούνται μόνο από τους Α. Τσοχατζόπουλο,ο οποίος, χωρίς αντιρρήσεις, μετακινήθηκε στο υπουργείο Αμυνας, και Γερ. Αρσένη,ο οποίος αναλαμβάνει το υπουργείο Παιδείας. Τα δύο κορυφαία στελέχη είναι ουσιαστικά απομονωμένα στην κυβέρνηση Σημίτη, αφού δεν υπάρχει κανένα άλλο μέλος της κυβέρνησης που να πρόσκειται σε αυτούς. Ο Γερ. Αρσένης,επιχειρώντας να δικαιολογήσει την απουσία αντίδρασης εκ μέρους του, διαδίδει ότι ο πρωθυπουργός έχει δεσμευτεί ότι θα συμμετέχει στις συνεδριάσεις της Κυβερνητικής Επιτροπής. Παράλληλα στενοί συνεργάτες του υποστηρίζουν ότι η απομάκρυνσή του από το Αμυνας σχετίζεται με τις θέσεις του στα εθνικά θέματα, οι οποίες είναι εμπόδιο στον πρωθυπουργό, ο οποίος θέλει λυμένα τα χέρια του για το χειρισμό των εθνικών θεμάτων.

Εμφανής είναι επίσης η προσπάθεια να υποβαθμιστεί και απομονωθεί ο Ε. Βενιζέλος,ο οποίος τοποθετήθηκε επικεφαλής του υπουργείου Πολιτισμού. Επίσημα ο Ε. Βενιζέλος δεν αντέδρασε, αποδεχόμενος τη διάταξη δυνάμεων που κάνει ο πρωθυπουργός, "αφού έτσι εκτιμά", αλλά σύμφωνα με πληροφορίες είναι δυσαρεστημένος με τον παραγκωνισμό του. Πρόεδρος της Βουλής προτείνεται και πάλι ο Απ. Κακλαμάνης.

Η νέα κυβέρνηση Σημίτη δεν απέφυγε τους πρώτους τριγμούς πριν την ορκωμοσία της. Ο Γ. Παπανδρέου, με αφορμή το "μειωτικό" για αυτόν τρόπο αναγγελίας της τοποθέτησης του Γερ. Αρσένη στο υπουργείο Παιδείας, αρνήθηκε να αναλάβει τη θέση του αναπληρωτή υπουργού Εξωτερικών, με επιστολή στον Κ. Σημίτη. Στην κυβερνητική δήλωση αναφέρονταν ότι "ιδιαίτερη έμφαση πρέπει να δοθεί στην προετοιμασία της νέας γενιάς και για τούτο επιλέχτηκε ο Γερ. Αρσένης να αναλάβει τον τομέα της παιδείας". Στην πραγματικότητα ο Γ. Παπανδρέου δυσαρεστήθηκε γιατί δεν τοποθετήθηκε επικεφαλής του υπουργείου Εξωτερικών, όπως του είχαν υποσχεθεί προεκλογικά. Οταν διαπίστωσε ότι αυτό δε θα συνέβαινε, ζήτησε να παραμείνει στο υπουργείο Παιδείας, αίτημα που δεν έγινε αποδεκτό από τον Κ. Σημίτη κατά τη διάρκεια της συνάντησης που είχαν χτες το απόγευμα. Μέχρι αργά χτες το βράδυ βρίσκονταν σε εξέλιξη διαβουλεύσεις για να πειστεί ο Γ. Παπανδρέου και να ανακαλέσει τη δήλωσή του. Διαφορετικά η βούληση του Κ. Σημίτη είναι να παραμείνει εκτός κυβέρνησης.

Π. Κ.