Δεν κρύβουν την ικανοποίησή τους σε ΗΠΑ και Ευρώπη, ιδιαίτερα στη Γερμανία, για την εκλογική επικράτηση του ΠΑΣΟΚ και την παραμονή στην πρωθυπουργία του Κ. Σημίτη. Συγκεκριμένα γίνεται λόγος για τον "εκσυγχρονιστή" και "σοσιαλιστή" Κ. Σημίτη που πιστεύει στις δυνάμεις της "ελεύθερης αγοράς" και προδιαγράφεται η νέα σκληρή λιτότητα που σκοπεύει να εφαρμόσει. Επίσης τονίζεται ο ΝΑΤΟικός προσανατολισμός και των δύο κομμάτων του δικομματισμού και ασκείται έντονη κριτική στον "εθνικιστή" Μ. Εβερτ σε σχέση με τα ελληνοτουρκικά, ενώ εξαίρεται η στάση του Κ. Σημίτη για τον οποίο επισημαίνεται ότι έχει διάθεση συμβιβασμού και διαπραγματεύσεων.

Το σχετικό κλίμα καταγράφεται σε δημοσιεύματα του Τύπου σε ΗΠΑ και Ευρώπη.

Δημοσίευμα της "Ουάσιγκτον Ποστ",με τίτλο "Ο οικονομικός μεταρρυθμιστής Σημίτης νικά στην Ελλάδα", αναφέρει ότι ο Κ. Σημίτης ανήκει στο κομμάτι του ΠΑΣΟΚ το οποίο τάσσεται υπέρ των οικονομικών μεταρρυθμίσεων σε αντίθεση με εκείνο το οποίο εξέφραζε ο Α. Παπανδρέου. "Στους εννέα μήνες της πρωθυπουργίας του, ο Σημίτης περίπου αναδιαμόρφωσε σχεδόν ολόκληρη την πολιτική του ΠΑΣΟΚ, υιοθετώντας μια πολύ περισσότερο ευέλικτη προσέγγιση όσον αφορά τη συνεχιζόμενη ένταση με την Τουρκία, λαμβάνοντας μέτρα λιτότητας και εκκινώντας μια διαδικασία ιδιωτικοποίησης κρατικών βιομηχανιών, σε αντίθεση με τις επεκτατικές πολιτικές που ακολούθησε ο Παπανδρέου". Στο ίδιο κείμενο επισημαίνεται η δήλωση του Κ. Σημίτη τη νύχτα των εκλογών ότι η νίκη "ανήκει σε εκείνους που πιστεύουν στην ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας".

Σε άλλο σημείο αναφέρεται η σύμπτωση ΠΑΣΟΚ και ΝΔ στις βασικές επιλογές."Και τα δύο κόμματα, τονίζεται, υποστηρίζουν περαιτέρω ολοκλήρωση της Ελλάδας στις δομές της Ευρωπαϊκής Ενωσης, περιλαμβανομένου του στόχου της νομισματικής ένωσης το 1999. Η Ελλάδα όμως θεωρείται απίθανο να προλάβει να εκπληρώσει τα οικονομικά κριτήρια που απαιτούνται για την ένταξή της (σ.σ.: στην ΟΝΕ) με την πρώτη ομάδα των χωρών που φιλοδοξούν να συμμετάσχουν, αλλά και τα δύο κόμματα θα επιθυμούσαν η Ελλάδα να βρίσκεται μεταξύ της δεύτερης ομάδας. Αυτή η σύμπτωση σημαίνει ότι και τα δύο κόμματα συμφωνούν όσον αφορά την ανάγκη λήψης μέτρων λιτότητας, μέτρων υπέρ ενός ισχυρού ελληνικού νομίσματος και άλλων για τη μείωση του πληθωρισμού, όχι τρομερά δημοφιλή στο ευρύ κοινό".

Ξεχωριστή αναφορά γίνεται στο ότι και τα δύο κόμματα "διάκεινται φιλικά προς τις Ηνωμένες Πολιτείες,και υποστηρίζουν την παραμονή των αμερικανικών στρατιωτικών βάσεων στο έδαφος της Ελλάδας.Διαφέρουν κατά τι, όσον αφορά την πολιτική τους έναντι του παλιού ανταγωνιστή της Ελλάδας, της Τουρκίας. Ο Εβερτ υιοθετεί μια σκληρότερη από τον Σημίτη γραμμή έναντι της Τουρκίας. Ο Σημίτης, πάντως, έχει επιδείξει μια διάθεση συμβιβασμού και διαπραγματεύσεων. Τον περασμένο Ιανουάριο, η κρίση για την τουρκική κατοχή ενός ακατοίκητου ελληνικού νησιού επιλύθηκε με τη βοήθεια, όσον αφορά τις διαπραγματεύσεις, της κυβέρνησης των ΗΠΑ. Κατά την προεκλογική περίοδο, ο Σημίτης δέχθηκε έντονη κριτική από τον Εβερτ για υποχωρητικότητα".

Στην ίδια εφημερίδα επισημαίνεται ότι οι επίγονοι του Α. Παπανδρέου στο ΠΑΣΟΚ "αν και εξακολουθούν να επαγγέλλονται το σοσιαλισμό, εμφανίζονται περισσότερο ως φιλοδυτικοί, υπέρ της οικονομίας της αγοράς, προοδευτικοί πολιτικοί". Και υπενθυμίζεται δήλωση του Γιώργου Παπανδρέου σύμφωνα με την οποία "ανήκουμε περισσότερο στη φιλελεύθερη αμερικανική παράδοση".

Σε ανώνυμη ανταπόκριση από την Αθήνα, των "Νιου Γιορκ Τάιμς" αναφέρεται ότι ο Κ. Σημίτης, "επιθυμεί τη συνέχιση των μέτρων λιτότητας, με στόχο η οικονομία της Ελλάδας να συγκλίνει με εκείνες των ευρωπαϊκών χωρών, και είναι σαφέστατα υπέρ του ΝΑΤΟ".

Την τιμητική του είχε χτες ο Κ. Σημίτης στον γερμανικό Τύπο στον οποίο υπάρχουν εκτενή ρεπορτάζ, σχόλια και κύρια άρθρα, όπου αξιολογείται η εκλογική νίκη του ΠΑΣΟΚ ως ιστορικό γεγονός για τις πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα και την πορεία της χώρας στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Κοινός παρονομαστής των δημοσιευμάτων είναι η επισήμανση της κρίσης στην οποία περιέπεσε η ΝΔ μετά την εκλογική ήττα και την υποβολή της παραίτησης του Μ. Εβερτ από την ηγεσία του κόμματος.

Η συντηρητική εφημερίδα "Φρανκφούρτερ Αλγκεμάινε Τσάιτουνγκ" πέρα από το κεντρικό της θέμα, αφιερώνει το κεντρικό της άρθρο με τίτλο "Νίκη του εκσυγχρονιστή" και το πορτρέτο της ημέρας στον Κ. Σημίτη, χαρακτηρίζοντάς τον ως "ήπιο αντάρτη". Στο κύριο άρθρο επισημαίνεται ότι "ο Σημίτης κατόρθωσε να παρουσιάσει το ΠΑΣΟΚ ως πολιτική δύναμη που μπορεί να οδηγήσει την Ελλάδα σίγουρα στον 21ο αιώνα". Για την προεκλογική φυσιογνωμία του Μ. Εβερτ αναφέρεται στο κύριο άρθρο της εφημερίδας ότι "υιοθέτησε μια καλόβολη και χωρίς χιούμορ παραλλαγή του λαϊκισμού, που αποτελούσε στο παρελθόν το "σήμα κατατεθέν" του ΠΑΣΟΚ, ενώ στην αντιπαράθεση με την Τουρκία περιέπεσε σε ανεύθυνους εθνικιστικούς τόνους".

Η φερόμενη ως αριστερή - φιλελεύθερη "Φρανκφούρτερ Ρουντσάου" σε κεντρικό της σχόλιο αναφέρει ότι "οι Ελληνες εξέλεξαν εκ νέου έναν πρωθυπουργό που στους οκτώ μήνες της θητείας του απέδειξε πως σκέπτεται ψύχραιμα και δρα ορθολογιστικά". Και προσθέτει: "Αυτοί που εξέλεξαν τον Σημίτη γνωρίζουν τι ψήφισαν. Εκλογικά δώρα δε θα υπάρξουν. Κάτι περισσότερο από τη συνέχιση του προγράμματος οικονομικών ούτε μπορούσε ούτε ήθελε να υποσχεθεί ο πρωθυπουργός κι αυτό καθιστά τη νίκη του ακόμα πιο αξιόλογη". Ωστόσο ο αρθρογράφος σπεύδει να επισημάνει τους κινδύνους από εμπόδια όπως "οι βαθιές ρίζες του λαϊκισμού στη νοοτροπία που κυριαρχεί" και οι αντιστάσεις "που ίσως αντιμετωπίσει αργά ή γρήγορα μέσα στους κόλπους του κόμματος".

Με τίτλους όπως "Η Ευρώπη κερδίζει τις ελληνικές εκλογές" ("Λιμπερασιόν"), ή "Εκλέγοντας το ΠΑΣΟΚ η Ελλάδα βάζει αποφασιστική πορεία προς την Ευρώπη" ("Λε Φιγκαρό"), ή "Ελλάδα: το νέο πρόσωπο του σοσιαλισμού" ("Λε Κοτιντιέν Ντε Παρί"),ή "Ο Σημίτης θέλει να προετοιμάσει την Ελλάδα για το ενιαίο νόμισμα", ο χτεσινός γαλλικός Τύπος υποδέχεται το αποτέλεσμα των εκλογών, διατυπώνοντας διθυραμβικά σχόλια για τη νίκη του Κ. Σημίτη. Επίσης χαιρετίζεται ιδιαίτερα το γεγονός ότι οι Ελληνες εκλογείς με την ψήφο τους έδειξαν ότι προτιμούν τη "λογική και τη μετριοπάθεια", αντί τις "εθνικιστικές υπερβάσεις" και ότι εξακολουθούν να παραμένουν "περισσότερο Ευρωπαίοι τόσο στις ελπίδες τους όσο και στη συμπεριφορά τους".