ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ.-

Η είδηση για την υπογραφή της Συνθήκης Καθολικής Απαγόρευσης Πυρηνικών Δοκιμών (CTBT), από τις πέντε σπουδαιότερες δυνάμεις του πλανήτη στον τομέα, επ' ουδενί σηματοδοτεί το "τέλος μιας εποχής", ή άλλα βαρύγδουπα: Παρά το γεγονός ότι ο Μπιλ Κλίντον, Πρόεδρος των ΗΠΑ, καθώς και οι υπουργοί Εξωτερικών της Γαλλίας, της Κίνας, της Ρωσίας και της Βρετανίας, όπως και ο πρωθυπουργός της Ιαπωνίας ("παθούσας" στο Β Παγκόσμιο Πόλεμο), Ριουτάρο Χασιμότο, προέκριναν τη συμφωνία, η εφαρμογή της απέχει ακόμα πολύ από το να καταστεί πραγματικότητα.

Η συνθήκη προϋποθέτει, για να εφαρμοστεί, τη συγκατάθεση των νομοθετικών Σωμάτων 44 χωρών, οι οποίες έχουν τη δυνατότητα δημιουργίας πυρηνικού οπλοστασίου, μεταξύ των οποίων και η Ινδία - η οποία αρνείται να συγκατατεθεί.

Η κυβέρνηση στο Νέο Δελχί θεωρεί τη συνθήκη "άνιση" και θέτει ως όρο για να συμφωνήσει τον καθορισμό χρονοδιαγράμματος για την καταστροφή των οπλοστασίων των πυρηνικών δυνάμεων.

Υπ' αυτές τις συνθήκες, η δήλωση του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ, Μπούτρος Γκάλι, περί "ιστορικής αφετηρίας των προσπαθειών για πυρηνικό αφοπλισμό και μη διάδοση των πυρηνικών όπλων", μάλλον άκαιρη αποδεικνύεται.

Παράτονες υπήρξαν - εν μέρει - και οι δηλώσεις του Αμερικανού Προέδρου στην τελετή υπογραφής της συνθήκης: Πέραν των ευχολογίων για την πρόληψη της διάδοσης πυρηνικών και βιολογικών όπλων, των χημικών όπλων, και των ναρκών κατά προσωπικού, ο Κλίντον δεν παρέλειψε να εξαπολύσει φραστικές επιθέσεις κατά του Ιράκ, του Ιράν και της Λιβύης, των κρατών που, όπως είπε, "αρνούνται να σεβαστούν τους κανόνες που έχουμε αποδεχτεί".