Θα το 'χετε καταλάβει, βέβαια, ότι η ενότητα είναι μια λέξη, που ταλαιπωρείται ιδιαίτερα τις μέρες αυτές στο χώρο της ΝΔ. Και ταλαιπωρείται, για πολλούς λόγους. Πρώτον, γιατί όλοι την έχουν στο στόμα τους και μάλιστα, την προβάλλουν έντονα και σε πρώτη ζήτηση. Δεύτερον, γιατί την ίδια στιγμή, βγάζει ο ένας τα μάτια του άλλου...

Χαρακτηριστικά ήταν τα χτεσινά πρωτοσέλιδα των εφημερίδων, που πρόσκεινται στην παράταξη: "Ο Μίλτος εξέλεξε τον... Εβερτ! - Αρχηγός χωρίς οπαδούς," ήταν ο τίτλος του "Αδέσμευτου Τύπου", "Κρίσιμες μέρες για τη ΝΔ", ήταν αυτός της "Απογευματινής" και "Σκληρή αντιπολίτευση για επιστροφή στην εξουσία - Αρχίζει η επίθεση", αυτός του "Ελεύθερου Τύπου", ώστε να ικανοποιούνται όλα τα γούστα. Και ακόμη, δεν έχει βρει εφημεριδιακή έκφραση το νέο πολιτικό σχήμα του Α. Ανδριανόπουλου.

Και είναι σωστή, βέβαια, η επισήμανση αρκετών, περί της κρίσης πολιτικής και ιδεολογικής ταυτότητας της ΝΔ, σχετικά με την ακριβή της θέση στο χώρο της συντήρησης, αλλά ξεχνάνε κάτι. Οτι στα θεμέλια αυτής της κρίσης υπάρχει η κρίση της συντηρητικής πολιτικής, είτε την ονομάζουν νεοφιλελεύθερη είτε ριζοσπαστικό φιλελευθερισμό. Μια πολιτική η οποία παραμένει, βέβαια, κυρίαρχη στην κοινωνία, αλλά χάνει ραγδαία και καθημερινά από την αίγλη της και τη δυναμική της στο λαό και τους εργαζόμενους.