Ο επαναστατικός αέρας που σκόρπισε πριν 79 χρόνια η Μεγάλη Οχτωβριανή Επανάσταση, το φούντωμα της ελπίδας για μια άλλη κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, επέδρασαν καθοριστικά και στην εργατική τάξη της χώρας μας. Μαζί με μια ανάταση των αγώνων, επιταχύνονται οι μακρόχρονες και επίπονες προσπάθειες για την κατάκτηση μιας συλλογικής έκφρασής της. Οι προσπάθειες αυτές καταλήγουν στις 21 Οκτώβρη (3 Νοέμβρη) του 1918,το "Α Πανελλαδικό Συνέδριο για την ενοποίηση των συνδικαλιστικών οργανώσεων".Αποτέλεσμα αυτού του συνεδρίου ήταν η ίδρυση της Γενικής Συνομοσπονδίας των Εργατών Ελλάδας.Λίγες μέρες μετά στις 4 Νοέμβρη (17 Νοέμβρη) αρχίζει στον Πειραιά το πρώτο Πανελλαδικό Σοσιαλιστικό Συνέδριο που ιδρύει τοΣοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα Ελλάδας,το οποίο στη συνέχεια μετονομάστηκε σε Κομμουνιστικό.Η Ελληνική εργατική τάξη έχει σημειώσει δυο ιδιαίτερα σημαντικές κατακτήσεις.

Εννιά μέρες διαρκούν οι εργασίες του συνεδρίου για την ενοποίηση των συνδικάτων. Παίρνουν μέρος 182 αντιπρόσωποι, εκπροσωπώντας περί τα 65.000 μέλη. Μετά από σκληρή ιδεολογική πάλη ανάμεσα στις τρεις τάσεις που διαμορφώθηκαν στο συνέδριο (τη σοσιαλιστική, τη συντηρητική - ρεφορμιστική και την αναρχοσυνδικαλιστική), υιοθετήθηκε με συντριπτική πλειοψηφία (158 ψήφοι) σαν βασική αρχή της Συνομοσπονδίας, η πάλη των τάξεων και "ο μαχητικός αγώνας των εργατών και υπαλλήλων, μακριά από κάθε αστική κηδεμονία, για τις δίκαιες διεκδικήσεις τους".Καθοριστικό ρόλο στη διοργάνωση και στην επικράτηση των ταξικών χαρακτηριστικών στο καταστατικό της ΓΣΕΕ, έπαιξε το Εργατικό Κέντρο Θεσσαλονίκης, που έδωσε μάχες ενάντια στη λογική του ρεφορμισμού που επικρατούσε στα Εργατικά Κέντρα Αθήνας - Πειραιά (ήταν κάτω απ' την επιρροή των Φιλελευθέρων).

Είναι χαρακτηριστικό το παρακάτω απόσπασμα από τη Μεγάλη Ιστορία της Ελλάδας, του Γ. Κορδάτου: "Οι αντιδραστικοί φρένιασαν από το κακό τους, γιατί η εργατική τάξη της Ελλάδας απόχτησε ανώτατο ηγετικό όργανο, τη ΓΣΕΕ και βάλθηκαν από την πρώτη μέρα να ανατρέψουν τα αποτελέσματα του συνεδρίου, αλλά δεν τα κατάφεραν".