Ο πόθος χιλιάδων εργαζομένων για "ένα κεραμίδι πάνω απ' το κεφάλι τους", οδηγεί γι' άλλη μια φορά πολλούς από αυτούς στις "ουρές" που σχηματίζονται και αυτές τις μέρες στα γραφεία του Οργανισμού Εργατικής Κατοικίας.Αφορμή, η νέα απογραφή δικαιούχων που ξεκίνησε από την 1η του Νοέμβρη και οι υποσχέσεις της κυβέρνησης για 50.000 στεγαστικά δάνεια που "θα"... μοιράσει ο Οργανισμός Εργατικής Κατοικίας. Υποσχέσεις που απέχουν πολύ απ' την πραγματικότητα, καθώς είναι πολλοί εκείνοι που για πολλοστή φορά κάνουν αίτηση, χωρίς να έχουν τελικά πάρει και δάνειο. Ωστόσο, το γεγονός πως οι ίδιοι είναι αδύνατον να χτίσουν μόνοι τους σπίτι, τους οδηγεί ξανά στην πόρτα του ΟΕΚ, και "πού ξέρεις, καμιά φορά - έλεγαν - μπορεί κάποτε να βγει το δάνειο. Δεν έχουμε και τίποτα να χάσουμε...".

Χτες το πρωί βρεθήκαμε στα γραφεία του ΟΕΚ, στην οδό Σολωμού 60. Κόσμος έρχονταν συνέχεια και η "ουρά" δεν είχε τελειωμό. Βρισκόμαστε ήδη στην τρίτη μέρα υποβολής αιτήσεων και απ' ό,τι φαίνεται, οι "ουρές" θα συνεχιστούν για μεγάλο διάστημα ακόμα.

"Εσύ μπορείς να φτιάξεις σπίτι, με ένα απλό μεροκάματο;", θα αναρωτηθεί ο συνταξιούχος, Στέφανος Γάλλος,ενώ δίπλα του ο Γιάννης Γιδίτσης θα πει: "Η ζωή είναι δύσκολη. Εχω δυο παιδιά, δουλεύω σε εργοστάσιο, πληρώνω νοίκι. Τι συζητάμε τώρα. Ούτε στον ύπνο μου δεν πρόκειται να πάρω σπίτι μόνος μου. Μόνο με αυτό το δάνειο, αν βγει, κάτι μπορεί να γίνει".

Λίγο πιο πέρα, η Αθηνά Καπακίδου,ψάχνει εναγωνίως να δει αν συμπληρώνει τις προϋποθέσεις. Οπως θα πει, "έχω ένα παιδάκι, είμαι στο νοίκι, τα φέρνω δύσκολα βόλτα. Κάνω μια προσπάθεια με την αίτηση και αν γίνει κάτι...". Η δε Μαρία Κωνσταντούρου θα πει αγανακτισμένα: "Πενήντα χρόνια ζω στο νοίκι, με ανάπηρο άντρα. Τουλάχιστον να πάρουν σπίτι τα παιδιά μου. Για να δούμε τι θα γίνει και εδώ;".

Οδηγός στον ΟΑΣΑ ο Γιώργος Γαλάνης,λέει: "Με το μισθό μου, ίσα που τα βγάζω πέρα και στερημένα. Με δυο παιδιά, δεν μπορείς, έχουν πολλά έξοδα. Μόνη ελπίδα το δάνειο, μήπως ξεφύγουμε απ' τα νοίκια και πάρουμε ανάσα".

Ο Παναγιώτης Δούρος έχει τρία παιδιά και έχει κάνει αίτηση από το '83,στο πρόγραμμα με τις κληρώσεις κατοικιών. "Πριν ένα χρόνο, λέει, ήρθε ένα χαρτί ότι θα γίνει κλήρωση φέτος το Νοέμβρη, αλλά αναβλήθηκε για του χρόνου τον Μάρτη. Θα κάνω ξανά αίτηση και για δάνειο και βλέπουμε".

Αγανακτισμένη, αλλά και απογοητευμένη, η Λουκία,έρχεται και αυτή για τρίτη φορά να κάνει αίτηση. Οπως θα πει, "την πρώτη αίτηση την έκανα το '82. Ξαναέκανα μετά, αλλά πάλι τίποτα. Ο άντρας μου δουλεύει στην "Ελληνική Χαλυβουργία" στον Ασπρόπυργο, αλλά με το μεροκάματο, δυο παιδιά και νοίκι εκτός των άλλων, αποκλείεται να φτιάξεις σπίτι. Δεν έχω τίποτα να χάσω, ξανακάνω αίτηση και αν βγει...".

Ενα δριμύ κατηγορώ θα απευθύνει ο Γιώργος Νικολόπουλος "στην κυβέρνηση για την κοροϊδία. Εκανα αίτηση πριν 7 χρόνια. Ξαναέκανα το '91 και το '93, αλλά "φωνή βοώντος εν τη ερήμω". Τώρα ξανακάνω.Δουλεύω στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη στο Πέραμα και εκεί νεκρωμένα όλα. Είμαι 65 χρονών και δεν μπορώ να βγω στη σύνταξη. Να σκεφτείς φέτος έκανα μόλις 43 μεροκάματα, ούτε το επίδομα δε συμπληρώνω να πάρω. Ευτυχώς που παίρνει σύνταξη και η γυναίκα".

Ντίνα ΝΤΑΒΟΥ