Με τιμητικό δίπλωμα, που παρέλαβε από τον Νίκο Καραντηνό η συντρόφισσα του τιμώμενου, Μαρία Μπέικου,μνημόνευσε ο "Πανελλήνιος Σύνδεσμος Δημοσιογράφων Αγωνιστών Εθνικής Αντίστασης 1941 - 1944" τον δημοσιογράφο και αγωνιστή της Εθνικής Αντίστασης Γεωργούλα Μπέικο,σε εκδήλωση που διοργανώθηκε χτες από την ΕΣΗΕΑ, τον προαναφερθέντα σύνδεσμο και τις "Διεθνείς Σχέσεις Πολιτισμού". Η τιμητική εκδήλωση για τον Γ. Μπέικο οργανώθηκε με την ευκαιρία έκδοσης και παρουσίασης από τις "Διεθνείς Σχέσεις Πολιτισμού" ενός σημαντικότατου ιστορικού ντοκουμέντου, το οποίο προλογίζει ο Μ. Θεοδωράκης, με τίτλο "Λεύκωμα της ΧΙΙΙ Μεραρχίας της Ρούμελης",στην οποία ο Γ. Μπέικος υπηρέτησε ως γραμματέας της Επιτροπής Διαφώτισης Ανταρτών. Η έκδοση του λευκώματος οφείλεται στο γεγονός ότι ο Γ. Μπέικος, πριν πεθάνει στην αναγκαστική υπερορία (1975), βρήκε σε αρχεία στη Μόσχα, αντίτυπο του λευκώματος για τη ΧΙΙΙ Μεραρχία Ρούμελης του ΕΛΑΣ, το οποίο είχε επιμεληθεί ο ίδιος στο βουνό. Το αντίτυπο φωτογραφήθηκε με τη βοήθεια του Μάνου Ζαχαρίου, όσο κι εκείνος ζούσε στη Μόσχα κι έτσι έγινε τώρα δυνατή η έκδοσή του.

Στην εκδήλωση, στην οποία παραβρέθηκαν ο πρόεδρος της Βουλής Απ. Κακλαμάνης, άλλοι εκπρόσωποι του πολιτικού, δημοσιογραφικού και καλλιτεχνικού κόσμου, διαβάστηκαν μηνύματα των υπουργών Ευαγ. Βενιζέλου, Θ. Πάγκαλου, Γ. Α. Παπανδρέου, Γ. Ρωμαίου, το αυτοβιογραφικό σημείωμα του Γ. Μπέικου (από τον ηθοποιό Δ. Λιγνάδη και μίλησαν από τις "Διεθνείς Σχέσεις Πολιτισμού" η Ζ. Λιδωρίκη, από την ΕΣΗΕΑ ο Δ. Γκλαβάς, από τον Σύνδεσμο των αντιστασιακών δημοσιογράφων ο Β. Γεωργίου, ο Λ. Κύρκος, η σκηνοθέτρια, πρώτη σύζυγος και πρωταγωνίστρια του Ταρκόφσκι, Ιρα Ταρκόφσκαγια και ο δραματουργός και εκδότης του λογοτεχνικού περιοδικού, Αλεξάντρ Μισάριν, οι οποίοι γνώριζαν καλά τον Μπέικο και ως "πολιτιστικό σύνδεσμο της Ελλάδας με την ΕΣΣΔ". Συγκινητική στιγμή της εκδήλωσης ήταν η παράδοση των - ανεπίδοτων επί 21 χρόνια - χειρόγραφων ευχητηρίων του Γ. Μπέικου προς επωνύμους φίλους του στην Ελλάδα.

Σε ένα δεκαεξασέλιδο αφιέρωμα για την αγωνιστική και πολιτιστική δράση του Γεωργούλα Μπέικου, μεταξύ άλλων επωνύμων που γράφουν για τον Γεωργούλα Μπέικο, ο επίτιμος Πρόεδρος του ΚΚΕ, Χαρίλαος Φλωράκης,μεταξύ άλλων σημειώνει για τον συγχωριανό και "ψευτοσυγγενή" του:

"Κατά την κατοχή ανταμώναμε στο Καρπενήσι. Ητανε τότε στην 13η Μεραρχία του ΕΛΑΣ. Αργότερα κατά το 1958 ανταμώσαμε στις φυλακές της Αίγινας, κρατούμενοι και οι δύο στον ίδιο θάλαμο στη Β Αχτίνα. Τελευταίο αντάμωμα ήτανε στα τέλη του 1972 στη Μόσχα.

Πολλά θα μπορούσε να πει κανένας για τη δράση και προσφορά του Γεωργούλα για το καλό του τόπου. Πολυτάλαντος και πολυβασανισμένος. Ενα θα 'θελα απ' όλα να ξεχωρίσω.

Η πρωτοβουλία του για την οργάνωση και λειτουργία της αυτοδιοίκησης και λαϊκής δικαιοσύνης στον Κλειτσό της Ευρυτανίας κατά την κατοχή. Το γεγονός αυτό αποτέλεσε και το πρώτο φύτρο της λαϊκής εξουσίας στη σκλαβωμένη Ελλάδα.Φύτρο που βλάστησε και ξαπλώθηκε σε όλα τα χωριά της Ευρυτανίας, σε συνέχεια στη Ρούμελη και Θεσσαλία. Πολύτροπος στη δράση του που πάντα συνοδευόταν με ένα πηγαίο χιούμορ.Λέγανε ότι είχε πιει νερό από τους Ντάληδες (Τοπολιανίτες χωρικοί φημισμένοι για το ιδιόρρυθμο χιούμορ). Με μια λέξη ήταν ξουράφι Καρπενησιώτικο".