Παρασκευή 22 Νοέμβρη 1996
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 2
ΕΡΓΑΤΙΚΑ
ΤΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ

"Κάτι νέο γεννιέται" στην "καρδιά" της Ελλάδας, στη Θεσσαλία των αγωνιστικών λαϊκών παραδόσεων. "Κάτι" που, αν οργανωθεί καλά, συνεχιστεί και επεκταθεί σ' ολόκληρη τη χώρα, μπορεί ν' αποτελέσει τη "μαγιά" ενός κοινού λαϊκού μετώπου αντίστασης κι αντεπίθεσης για την απόκρουση και στη συνέχεια την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής της ΕΕ και των ελληνικών κυβερνήσεων.

Αναφερόμαστε στο συντονισμό της πάλης των αγροτών, εργαζομένων, επαγγελματοβιοτεχνών, εμπόρων, εκπαιδευτικών, μαθητών, συνταξιούχων, που επιχειρείται, με πρωτοβουλίες των εκπροσώπων μαζικών φορέων της περιοχής. Μ' αφορμή την κατάθεση του κρατικού προϋπολογισμού και μ' ορόσημο την 28η Νοέμβρη, σε καθένα από τους τέσσερις Θεσσαλικούς νομούς ξεχωριστά, αλλά και σε πανθεσσαλικό επίπεδο, πραγματοποιούνται πλατιές συσκέψεις μαζικών φορέων, στις οποίες λαμβάνονται ομόφωνες αποφάσεις, για συντονισμό της δράσης. Στις συσκέψεις αυτές συμμετέχουν εκπρόσωποι μαζικών φορέων, που πρόσκεινται σ' όλα τα πολιτικά κόμματα.

Βάση για την ανάπτυξη της λαϊκής, αγωνιστικής συσπείρωσης, αποτελεί η συνειδητοποίηση της αναγκαιότητας για κοινή πάλη, με σκοπό την αντιμετώπιση των κοινών και οξυμένων προβλημάτων, που έχουν οι λαϊκές τάξεις και στρώματα.

Διότι γίνεται πλέον αντιληπτό ότι, αφού τα προβλήματα και τα συμφέροντα είναι αλληλένδετα, η καταστροφή του ενός θα οδηγήσει, με μαθηματική ακρίβεια, στην καταστροφή και του άλλου. Ολοι αντιλαμβάνονται πως, όταν ο αγρότης δεν έχει εισόδημα - και μάλιστα σε μια περιοχή όπου ο πρωτογενής τομέας παραγωγής είναι βασικός και συντηρεί την οικονομία της - ο εργάτης δε θα έχει δουλιά, ο μαγαζάτορας "τζίρο", ο νέος δυνατότητα να σπουδάσει, ο συνταξιούχος αποκούμπι.

***

Ταυτόχρονα γίνεται σιγά σιγά συνείδηση, ότι υπεύθυνη για την τραγική κατάσταση που επικρατεί σήμερα στην ελληνική ύπαιθρο, είναι η πολιτική που χρόνια τώρα εφαρμόζουν οι ελληνικές κυβερνήσεις, ακολουθώντας πιστά και δουλικά τις εντολές των Βρυξελλών κι εξυπηρετώντας αποκλειστικά τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου, ντόπιου και ξένου. Τ' αποτελέσματα αυτής της πολιτικής βιώνουν οι Θεσσαλοί αγρότες, οι εργαζόμενοι, οι επαγγελματοβιοτέχνες, οι έμποροι, οι νέοι, οι συνταξιούχοι. Το αγροτικό εισόδημα έχει υποστεί δραματική μείωση, λόγω των περιοριστικών μέτρων στην παραγωγή που λαμβάνονται και των χαμηλών τιμών στα προϊόντα, μ' αποτέλεσμα χιλιάδες παραγωγοί να ξεριζώνονται απ' τη γη τους και να στριμώχνονται στις ουρές ανέργων των μεγάλων πόλεων ή να ψάχνουν για δουλιά στη Γερμανία.Δεκάδες βιομηχανικές επιχειρήσεις στο Βόλο και στη Λάρισα - στα πλαίσια της πολιτικής ιδιωτικοποιήσεων κι αποβιομηχάνισης - έκλεισαν και συνεχίζουν να κλείνουν, αυξάνοντας, σε δυσθεώρητα ύψη, τα ποσοστά ανεργίας κι οδηγώντας χιλιάδες ανθρώπους στο "κοινωνικό περιθώριο".

Ο "τζίρος" στα μαγαζιά και στις μικροεπιχειρήσεις πέφτει συνεχώς, αναγκάζοντας πολλούς βιοπαλαιστές να βάζουν "λουκέτο". Οι νέοι - η πλειοψηφία των οποίων δεν έχουν πρόσβαση πια στη βιομηχανία, ούτε μπορούν να ζήσουν ασχολούμενοι με τη γεωργία και την κτηνοτροφία, ενώ και οι σπουδές τους είναι απλησίαστες καθώς απαιτούν πολλά έξοδα σε φροντιστήρια και ιδιαίτερα μαθήματα - ζουν με την αγωνία του αύριο.

Οι συνταξιούχοι, εξαθλιωμένοι και πένητες, γίνονται βάρος στα παιδιά τους.

Παρά τις, κατά καιρούς, πολλές υποσχέσεις των κυβερνήσεων, αναπτυξιακά έργα - που θα έσωζαν την παραγωγική βάση και θα έλυναν, σε κάποιο βαθμό, το πρόβλημα της ανεργίας - δε γίνονται, χαρακτηριστικά παραδείγματα, η μη εκτροπή του Αχελώου, η μη κατασκευή των οδικών αξόνων Ηγουμενίτσας - Βόλου και Τρικάλων - Αρτας, η μη δημιουργία βιομηχανικών ζωνών, η μη εκτέλεση έργων υποδομής για τον τουρισμό.

***

Ως αίσθημα αυτοσυντήρησης και επιβίωσης, λοιπόν, λειτουργεί, στα φτωχά και μεσαία κοινωνικά στρώματα της Θεσσαλίας, η ανάγκη κοινού αγώνα εναντίον της αντιλαϊκής πολιτικής της ΕΕ και της κυβέρνησης. Αυτός ο κοινός αγώνας είναι σίγουρο, ότι μπορεί να φέρει αλλαγές στην πολιτική συνείδηση του λαού, οι οποίες με τη σειρά τους, θα φέρουν αλλαγές στο συσχετισμό δυνάμεων σε κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο. Κι αυτό είναι το "κουμπί", για τη δημιουργία του κοινού λαϊκού, αντιμονοπωλιακού, αντιιμπεριαλιστικού μετώπου, που θ' αναπτυχθεί και θ' αγκαλιάσει ολόκληρη τη χώρα και θα είναι σε θέση ν' ανατρέψει την αντιλαϊκή πολιτική και μαζί της τους εκφραστές και διαχειριστές της και ν' ανοίξει το δρόμο για την εφαρμογή μιας άλλης, προς όφελος του λαού και του τόπου.

Για τη δημιουργία και ισχυροποίηση αυτού του λαϊκού μετώπου, το ΚΚΕ θα δώσει όλες τις δυνάμεις του.

Οι κομμουνιστές δεν κρύβουν ότι πρωτοστατούν για την επίτευξη αυτού του στόχου. Οχι, για να εξυπηρετήσουν κομματικές σκοπιμότητες - όπως κατηγορούνται από κυβερνητικά στελέχη, με προεξάρχοντα τον υπουργό Γεωργίας Στ. Τζουμάκα - αλλά γιατί πιστεύουν ότι αυτός είναι ο μόνος δρόμος, για να λυθούν τα κοινωνικά προβλήματα και να ξεφύγει η χώρα μας απ' την κακομοιριά του "φτωχού συγγενή" της ΕΕ, του υπόδουλου στα μεγάλα ιμπεριαλιστικά κέντρα, που επιβουλεύονται και υπονομεύουν το μέλλον της. Για να βρει η Ελλάδα τη θέση που της ανήκει στα Βαλκάνια, στην Ευρώπη, στον κόσμο ολόκληρο.

Παύλος ΡΙΖΑΡΓΙΩΤΗΣ

Εχει γίνει αντιληπτό ότι, αφού τα προβλήματα και τα συμφέροντα είναι αλληλένδετα, η καταστροφή του ενός θα οδηγήσει, με μαθηματική ακρίβεια, στην καταστροφή και του άλλου. Ολοι αντιλαμβάνονται πως, όταν ο αγρότης δεν έχει εισόδημα, ο εργάτης δε θα έχει δουλιά, ο μαγαζάτορας "τζίρο", ο νέος δυνατότητα να σπουδάσει, ο συνταξιούχος αποκούμπι


Κορυφή σελίδας
Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ