Επί πέντε μέρες σύσσωμοι οι ναυτεργάτες έδωσαν ένα μεγαλειώδη απεργιακό αγώνα, που όπως εκτιμούν συνδικαλιστές, ξεπέρασε κάθε προηγούμενο. Δε δίστασαν να πέσουν στη θάλασσα, για να εμποδίσουν το απόπλου και κατάπλου των πλοίων, αλλά και να προτάξουν τα ίδια τους τα κορμιά, για να σταματήσουν την επιβίβαση φορτηγών, πέφτοντας ακόμα και στις ρόδες τους. Ο αγώνας αυτός αναστάλθηκε προχτές, στις 10 το βράδυ, με απόφαση της πλειοψηφίας της Εκτελεστικής Επιτροπής της Πανελλήνιας Ναυτικής Ομοσπονδίας και μετά από τη "δέσμευση" του υφυπουργού Οικονομικών Γ. Δρυ,ότι: "Η κυβέρνηση αναλαμβάνει την υποχρέωση μέχρι τις 7 του Ιανουαρίου 1997, σε συνεργασία με την ΠΝΟ, τη ΓΣΕΕ, το Εργατικό Κέντρο Πειραιά, να καταλήξουν σε ομόφωνη απόφαση που θα αποτελεί τη θέση της κατά τη συζήτηση στη Βουλή". Ο γραμματέας της Πανελλήνιας Ενωσης Μηχανικών Εμπορικού Ναυτικού Σ. Τσιμπόγλου και ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ενωσης Κατωτέρων Πληρωμάτων Μηχανής "Ο ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ" Γ. Μανουσογιαννάκης,μιλούν στο "Ρ" για τις μεγαλειώδεις στιγμές που ανέδειξε αυτός ο αγώνας, σχολιάζουν την απόφαση της ΠΝΟ και επισημαίνουν ότι ο αγώνας συνεχίζεται.

- Τι ανέδειξε ο πενθήμερος απεργιακός αγώνας των ναυτεργατών;

Σ. Τσιμπόγλου: "Εχουν οξυνθεί τα προβλήματα από τη μία και από την άλλη φαίνεται ότι ωριμάζουν οι προϋποθέσεις για ανάπτυξη αγώνων για την ανατροπή αυτής της πολιτικής. Τα κύρια χαρακτηριστικά αυτής της κινητοποίησης ήταν η καθολική συμμετοχή των ναυτεργατών, η έμπρακτη αλληλεγγύη και από άλλους χώρους εργαζομένων για την απόκρουσης της βίας και της τρομοκρατίας στους ναυτεργάτες, που εφαρμόστηκαν, για να σπάσουν από τα μέσα και απ' έξω την απεργία. Γι' αυτό μπορέσαμε να αντέξουμε επί πέντε μέρες σ' αυτήν. Εγινε φανερό ότι η κυβέρνηση καταφεύγει πλέον σε ακραίες και επικίνδυνες λύσεις για την επιβολή της πολιτικής της. Γι' αυτό είχαμε ένα νεκρό και εκατοντάδες θύματα ναυτεργάτες. Πρέπει να υπογραμμίσουμε ότι στιγματίζεται η κυβέρνηση και οι μέθοδοι που ακολουθεί και καταγράφεται στο ενεργητικό της για την επιβολή της πολιτικής της, ο νεκρός πρώην συνταξιούχος οδηγός, που πήρε μέρος στα επεισόδια των λεγόμενων "αγανακτισμένων πολιτών". Η κυβέρνηση με τους απεργοσπαστικούς μηχανισμούς δε δίστασε να προτρέψει τους οδηγούς των φορτηγών να επιβιβαστούν στα πλοία, πατώντας ακόμα και απεργούς. Η κυβέρνηση των "εκσυγχρονιστών" προσπαθεί να μας πείσει για την πολιτική του "κοινωνικού διαλόγου" και των "κοινωνικών εταίρων" και την ίδια στιγμή χρησιμοποιεί τάγματα εφόδου και ακραίες πρακτικές. Ακυρώνει έτσι στην πράξη τη ρεφορμιστική αντίληψη που επιχειρεί να καλλιεργήσει στο συνδικαλιστικό κίνημα".

Γ. Μανουσογιαννάκης: "Το καινούριο είναι η αποφασιστικότητα που άγγιξε τα όρια του ηρωισμού των ναυτεργατών σε όλα τα λιμάνια, για να αποκρούσουν τους κατασταλτικούς κυβερνητικούς μηχανισμούς. Εχουμε παραδείγματα στην Πάτρα, Ηγουμενίτσα, Κρήτη. Επίσης ότι η κυβέρνηση στον κατήφορο του αυταρχισμού της επιστρέφει σε μεθόδους του 1950, με σημερινούς "Γκοτζαμάνηδες" τους δήθεν αγανακτισμένους οδηγούς φορτηγών και αποδεικνύει ότι η πολιτική αυτή, αναπόφευκτα, την οδηγεί σε έναν τέτοιο αυταρχικό κατήφορο που αγγίζει τα όρια του φασισμού. Από αυτή την απεργία αναδεικνύεται το ζήτημα και έρχεται στην πρώτη γραμμή, της υπεράσπισης των στοιχειωδών ελευθεριών και δικαιωμάτων που έχει κατακτήσει το συνδικαλιστικό κίνημα. Υπόθεση που δεν αφορά μόνο τους ναυτεργάτες, αλλά και ολόκληρο τον ελληνικό λαό. Πρέπει ακόμα να καταγγείλουμε τον ξεκάθαρο υπονομευτικό και προβοκατόρικο ρόλο που έπαιξαν τα ραδιοτηλεοπτικά μέσα ενημέρωσης, σε βάρος του απεργιακού μας αγώνα".

- Πώς κρίνετε την προχτεσινή απάντηση της κυβέρνησης απέναντι στα αιτήματά σας;

Γ. Μανουσογιαννάκης: "Η κυβέρνηση εμφανίζεται απέναντι στα αιτήματα των εργαζομένων, στην προκειμένη περίπτωση των ναυτεργατών, αδιάλλακτη και με έναν "τσαμπουκά" που στην ουσία ακυρώνει - και σε αυτό το ζήτημα - ακόμα και τη δική της εξαγγελία περί "κοινωνικού διαλόγου" και "κοινωνικής συνεννόησης". Η κυβέρνηση, τον "κοινωνικό διάλογο" και τη συνεννόηση, όπως είναι φυσικό, τα εννοεί και τα χρησιμοποιεί πάντα σε βάρος των εργαζομένων. Αλλωστε δε θα μπορούσε να γίνει αλλιώς. Δε νοείται όμως, τη στιγμή που υποτίθεται ότι βρίσκεσαι σε διάλογο, οι απαντήσεις που παίρνεις να είναι πάντα στερεότυπες και αρνητικές και την ίδια στιγμή να "ξεδιπλώνεται" το αποκρουστικό, τρομοκρατικό και παρακρατικό πρόσωπο των κατασταλτικών μηχανισμών σε βάρος των απεργών και των εργαζομένων".

Σ. Τσιμπόγλου: "Την ίδια στιγμή προσπαθεί να περάσει την πολιτική της με κάθε μέσο".

- Παρά το γεγονός ότι η κυβέρνηση δεν έδωσε καμία απάντηση στο διεκδικητικό πλαίσιο της ΠΝΟ, η Ομοσπονδία ανέστειλε τον αγώνα. Πώς σχολιάζετε την απόφαση της Ομοσπονδίας;

Γ. Μανουσογιαννάκης: "Μεθοδεύτηκε η "ντε φάκτο" αναστολή της απεργίας

από τον γραμματέα της ΠΝΟ Γ. Χαλά,με τη δήλωσή του αμέσως μετά τη συνάντησή του με τον υφυπουργό Οικονομικών Γ. Δρυ,που άφηνε να εννοηθεί ότι στη συνάντηση επικράτησε λογική συνεννόησης. Δήλωση που με προβοκατόρικο και ξεκάθαρα υπονομευτικό τρόπο, αναπαρήγαγαν τα περισσότερα ραδιοτηλεοπτικά μέσα. Στη μεθόδευση για την αναστολή, έπαιξε ρόλο και η μεγάλη καθυστέρηση της συνεδρίασης της διοίκησης της ΠΝΟ, για να εκτιμήσει τα αποτελέσματα της συνάντησης και να αποφασίσει τα περαιτέρω. Τα παραπάνω δημιούργησαν ένα εκρηκτικό κλίμα στα λιμάνια, με σοβαρότατους κινδύνους για μεγάλης έκτασης επεισόδια. Παρ' όλα αυτά οι ναυτεργάτες, έστω και την τελευταία στιγμή ήταν αποφασισμένοι να συνεχίσουν την απεργία και να την κλιμακώσουν. Ηταν άλλωστε μονόδρομος μετά και την αρνητική απάντηση που έδωσε η κυβέρνηση στα αιτήματά τους. Αυτό αποδείχτηκε και από τις εκδηλώσεις, με τις οποίες υποδέχτηκαν οι απεργοί την απόφαση για αναστολή και επανάληψη στις 8 - 9 Γενάρη με νέα 48ωρη απεργία. Οι Ενώσεις μας πρότειναν τη συνέχιση και κλιμάκωση της απεργίας για άλλο ένα 24ωρο. Πρόταση που συγκέντρωσε 5 ψήφους στην Εκτελεστική Επιτροπή της ΠΝΟ".

Σ. Τσιμπόγλου: "Παρά την απόφαση που πάρθηκε, επιβάλλεται να προχωρήσουμε στην 48ωρη απεργία και να είμαστε αποφασισμένοι για την κλιμάκωσή της. Τα προβλήματα θα επιδεινωθούν. Οι ναυτεργάτες πρέπει να δώσουν τη μάχη για την υπεράσπιση των δημοκρατικών τους κατακτήσεων αλλά και για τη διεύρυνσή τους. Μέσα από αυτές τις συγκρούσεις, αναδεικνύεται ακόμα η ανάγκη για την αλλαγή του συσχετισμού δυνάμεων στο συνδικαλιστικό κίνημα και στην πολιτική ζωή της χώρας. Οι συνδικαλιστικές οργανώσεις δεν μπορεί και δεν πρέπει να είναι εργαλείο στα χέρια της κυβέρνησης και των εφοπλιστών. Ο εκδημοκρατισμός της ΠΝΟ αποκτά άμεσο και επιτακτικό χαρακτήρα".