Τις περισσότερες φορές εμφανίζονται σαν ευυπόληπτοι πολίτες. Σαν τέτοιους μας υποχρεώνουν να τους υιοθετήσουμε. "Ευεργέτες", επειδή έχουν ενεργοποιήσει το επιχειρηματικό τους δαιμόνιο, προσφέροντας στην εθνική οικονομία και δίνοντας δουλιά και ψωμί στο λαό. "Ηγέτες", επειδή σ' αυτούς ανατέθηκε να σηκώσουν το σταυρό της διακυβέρνησης της χώρας, να γίνουν πρωθυπουργοί, υπουργοί, βουλευτές και διαχειριστές της δικής μας, της δημόσιας, περιουσίας. "Λειτουργοί", επειδή σ' αυτούς έλαχε να κατέχουν τα ιδιωτικά, πλουραλιστικά και ανεξάρτητα ΜΜΕ. "Υπηρέτες", επειδή αυτοί, ως σταρ των MEDIA, είναι η φωνή μας στον Τύπο και τα ερτζιανά+ατ αυτοί φέρνουν σε πέρας την αποστολή της αντικειμενικής, σφαιρικής και πλήρους πληροφόρησης, του προβληματισμού, της προβολής των προβλημάτων του λαού και του τόπου. Βεβαίως, ορισμένοι εμφανίζονται και με περισσότερους, από έναν, ρόλους. Αλλες φορές προσπαθούν να μεταπηδήσουν από τη μία "κοινωνική τάξη" στην άλλη. Υπάρχουν και οι εκδοχές κατά τις οποίες κινδυνεύουν να χάσουν την υπόστασή τους ή απειλούνται από άλλους "συναδέλφους τους" με έξωση. Πάντως, όλοι τους αποτελούν μια παρέα κι αν ήταν δυνατόν να επέλθουν αλλαγές στο γενεαλογικό τους δέντρο, τότε σίγουρα θα αποτελούσαν παιδιά της ίδιας φάρας.

Ερχονται όμως στιγμές - όπως γίνεται άλλωστε σε όλες τις φάρες - που οι "ευυπόληπτοι πολίτες" δείχνουν ο ένας τα δόντια στον άλλον. Και τότε, όλοι οι πραγματικά καθώς πρέπει πολίτες, εκείνοι που προσφέρουν όλα τα αγαθά στην κοινωνία με την εργασία τους, χωρίς να καταφέρνουν με τον κάματο μιας ολόκληρης ζωής να τα φέρνουν βόλτα, γίνονται μάρτυρες απίστευτων αποκαλύψεων για το πώς είναι στημένο το παιχνίδι των "ευυπόληπτων πολιτών". Αυτά που βγαίνουν στο φως της ημέρας μέσα από τις αλληλοαποκαλύψεις τους, δεν είναι καν σταγόνα στον ωκεανό. Μια σταγόνα, όμως, που αποπνέει τόση μπόχα και δημιουργεί τέτοιους συνειρμούς που μαζί με τη δικαιολογημένη οργή και αγανάχτηση προκαλεί και τρόμο. Αισθήματα που μπορεί και πρέπει να λειτουργήσουν ως βότανο αφύπνισης και αντίστασης, σε όλα όσα μας επιφυλάσσουν.

Αυτοί εκπόνησαν, έστησαν και εξέθρεψαν το φαινόμενο "Κουρή". Εναν τυφλό μαχητή του προσωπικού του συμφέροντος, λίγο μικροαπατεώνα, λίγο μικροεκβιαστή, που η άρχουσα τάξη και οι υπηρέτες της στις προηγούμενες κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, έκριναν πως μπορούν να τον αξιοποιήσουν για να γίνει πιο αποτελεσματικό το ανάχωμα που ήθελαν να υψώσουν κόντρα στο μαζικό κίνημα που βρισκόταν σε άνοδο. Αυτοί, που τώρα μένουν έκθαμβοι από τις "αποκαλύψεις" ή τις αποκαλύψεις του Κουρή, αυτοί είναι που λάνσαραν στη χώρα μας τον "Αυριανισμό", σαν θεσμό εξαγνισμού της συντηρητικής πολιτικής τους που ερχόταν σε κατάφωρη αντίθεση με τα συνθήματα και τις υποσχέσεις προς τον λαό. Αυτοί, που σήμερα καταμαρτυρούν - κι όχι άδικα - τα όσα μύρια στον εκδότη του Ταύρου, είναι εκείνοι που είχαν μετατρέψει σε πασαρέλα προβολής τους τις άθλιες εκπομπές στο "Κανάλι 29", οι οποίες εν πολλοίς δεν υστερούσαν από τις σύγχρονες εμφανίσεις του συνεταίρου του Βαρδινογιάννη. Επρεπε να το το είχαν φανταστεί. Οταν οι κρουνοί της αφειδούς χρηματοδότησης θα έκλειναν και θα σταματούσαν τα κανακέματα, τα όπλα με τα οποία είχαν εξοπλίσει τον Κουρή θα στρέφονταν εναντίον τους.

Είναι κάτι παραπάνω από φανερό: Οσο το πεδίο δράσης τους είναι ελεύθερο, μόνο δεινά μπορεί να περιμένει κανείς από το έργο τους, το οποίο όσο βαθαίνει η κρίση του συστήματος προσλαμβάνει καταστροφικές διαστάσεις για τον τόπο και το λαό. Και εδώ που τα λέμε από όλους εμάς εξαρτάται το αύριο και το μέλλον. Από το πώς, πόσοι και πότε θα πάρουμε ενεργό μέρος στο λαϊκό και εργατικό κίνημα ώστε ν' αποκτήσει τη μαζικότητα και τη μαχητικότητα που του ταιριάζει, για να μπει φραγμός στην ασυδοσία και την κυριαρχία των "ευυπόληπτων πολιτών" και στη σαπίλα του συστήματός τους.

Κ.