Τέσσερις ταλαντούχοι και έμπειροι ηθοποιοί. Μια πανέξυπνα γραμμένη κωμωδία, με τη συνταγή του μπουλβάρ ως προς το κεντρικό ερωτικό ζεύγος και τις κωμικές καταστάσεις, αλλά και με αποχρώσεις κριτικής σάτιρας για κατεστημένους, παρωχημένους θεσμούς, αμφίβολες κοινωνικές αξίες, υποκριτικές συμπεριφορές και σχέσεις, στενοκέφαλες απόψεις και πράξεις, καθώς και καλά ζυγισμένες δόσεις πίκρας για τις συνθήκες που επιδρούν αρνητικά στη "μοίρα" του ανθρώπου, τα λάθη του και την τόσο φευγαλέα έννοια της ευτυχίας. Μια ρευστή, με αίσθηση του χιούμορ, αλλά και μιας αδιόρατης μελαγχολίας, μετάφραση (Χριστίνα Μπάμπου - Παγκουρέλη). Μια σκηνοθεσία, με τους γρήγορους και εναλλασσόμενους ρυθμούς εξάρσεων και υφέσεων που απαιτεί η κωμωδία, σκηνοθεσία που γεύτηκε τους χυμούς των κωμικών στοιχείων, αλλά και ανέδειξε τα άλλα ποιοτικά χαρακτηριστικά του έργου (Γιάννης Μαργαρίτης). Μια εύστροφη, αρμόζουσα στο αμερικάνικο κλίμα, μουσική επένδυση (Ιάκωβος Δρόσος). Ενα λειτουργικό σκηνικό και καλαίσθητα κοστούμια (Γιάννης Μετζικώφ). Ενα ερμηνευτικό σύνολο απολαυστικό, αρμονικό καθώς διακρίνεται για το ενιαίο ύφος του, ένα σύνολο αποτελούμενο από τέσσερις άψογες ατομικές υποκριτικές επιδόσεις, με προεξάρχοντα τον Γρηγόρη Βαλτινό.

Στο θέατρο "Λαμπέτη", πράγματι η "Ερωτική αναρχία" του Αμερικανού συγγραφέα Αλμπερτ Ράμσμπελ Γκέρνι ευτύχησε με τη δουλιά όλων των παραπάνω καλλιτεχνικών συντελεστών και κυρίως με τους τέσσερις πρωταγωνιστές - ερμηνευτές της.

Ο Αγγελος Αντωνόπουλος ξεκινά την ερμηνεία του, στο ρόλο του πατέρα, με τους ανάλαφρους, χιουμοριστικούς τόνους της κωμωδίας και μ' έναν υπόκρυφο σαρκασμό για την ανδροκρατική στενομυαλιά του χαρακτήρα και την κορυφώνει με ευαισθησία και μέτρο, προσφέροντας γνήσια δραματική συγκίνηση. Η Αλεξάνδρα Λαδικού σαρκάζει, επίσης, αποτελεσματικά τη γυναικεία εκδοχή της ανοησίας, με τη συμφεροντολογική πονηριά μιας μάνας που σχεδιάζει για την κόρη της ένα "επιτυχημένο" γάμο. Η Πέμη Ζούνη ερμηνεύει με χάρη, αισθαντικότητα και πικρό χιούμορ την ηλικιακή διαδρομή του ρόλου της από την εφηβεία και την άγνοια για τη ζωή στην ωριμότητα και την επίγνωση. Την ευφρόσυνη παράσταση πλουτίζει - ιδιαιτέρως - η σκηνικά αστραφτερή, τολμηρή στα παίγνιά της, χορταστικά κωμική στη διαδρομή της και μελαγχολική στην κορύφωσή της, ερμηνεία του Γρηγόρη Βαλτινού.