Πίσω από τα σκάνδαλα | ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Πίσω από τα σκάνδαλα

Της Μαίρης ΕΥΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΥ

Σκάνε καθημερινά. Οπως, ας πούμε, η "ληστεία της ημέρας". Σκάνδαλα επί σκανδάλων. Στου Μαξίμου, στην Εκάλη, στη Ρηγίλλης... Πράσινα ή γαλάζια. Αλλα, πάλι, είναι δίχρωμα, οι ευθύνες αλληλοπλέκονται και συνοδεύονται με ένθεν και εκείθεν προειδοποιήσεις για περαιτέρω αποκαλύψεις... Ξύλινοι πρωτοσέλιδοι τίτλοι διαλαλούν το σκάνδαλο της ημέρας, φιλτραρισμένο ασφαλώς μέσα από τα ειδικά εκδοτικά, αλλά και τα γενικότερα "διαπλεκόμενα" συμφέροντα. Από τα FM και τα κανάλια εξαπολύονται τόσο τρομαχτικές αλληλοκαταγελίες, που αν συνοδευθούν με το ερώτημα "ποιοι επιτέλους κάνουν κουμάντο σ' αυτό τον τόπο;", προκύπτει από μόνη της η απάντηση: Εχουμε να κάνουμε ή με μια πολιτική και εκδοτική "φαμίλια" που έχει ανοιχτές παρτίδες με το κοινό Ποινικό Δίκαιο ή με κοινούς ψεύτες και συκοφάντες ή και από τα δύο. Ας διαλέξουν.

Για τα "υποζύγια" αυτού του τόπου, αυτό είναι ένα το "κρατούμενο", που έχει να κάνει με το ποιόν των ατόμων που στηρίζουν ένα συγκεκριμένο σύστημα. Οσο σημαντικό όμως και να είναι αυτό, δεν είναι παρά η κορυφή του παγόβουνου. Αυτή και μόνο, φτάνουν να φωτίσουν οι "προβολείς" των μεγαλοεργολάβων του Τύπου και τα διαπλεκόμενα μαζί τους συμφέροντα. Δεύτερη ανάγνωση δεν έχει. Γιατί πίσω από τα ολισθήματα του α ή του β υπουργού, υπάρχει το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας ή τα συνεχώς εξαγγελλόμενα "μεγάλα έργα", που εκτελούνται με ρυθμούς αντιστρόφως ανάλογους με τις μεγάλες μάσες. Πίσω από τα "τρωκτικά" και τους "νονούς", υπάρχει ένα ολόκληρο σύστημα αδιαφάνειας στη διαχείριση του δημοσίου χρήματος και ένα συνεχώς διευρυνόμενο μολυσματικό κύκλωμα που εξαπλώνεται σαν καρκίνωμα στην ελληνική κοινωνία. Πίσω από τις μίζες και τις βίλες, τα αλισβερίσια και τα λαδώματα, υπάρχουν οι περιβόητοι "νόμοι της αγοράς", τα ιερά και τα όσια της "ιδιωτικής πρωτοβουλίας". Μ' άλλα λόγια πίσω από τους ανήθικους ιερείς και αρχιερείς του συστήματος, υπάρχει το ίδιο το ΑΝΗΘΙΚΟ σύστημα, στα πλαίσια του οποίου όλα επιτρέπονται.Ειδικά στις συνθήκες της σύγχρονης έκδοσης των καπιταλιστικών αξιών, όπου έχουν κυριολεκτικά θεοποιηθεί οι... υπερδυνάμεις της "ελεύθερης" αγοράς, η "ανταγωνιστικότητα" λατρεύεται ως σύγχρονη θεά και το αστικό κράτος εγκαταλείπει πια και τα προσχήματα που το συνέδεαν με το συλλογικό δημόσιο συμφέρον, μετατρεπόμενο όλο και πιο ανοιχτά σε διαιτητή επιχειρηματικών συμφερόντων. Σ' αυτή τη μάχη για την αναδιανομή της "πίτας" και τη διανομή του "ψαχνού" της εκποιούμενης δημόσιας περιουσίας που πρώτο θύμα έχει τα πλατιά λαϊκά στρώματα και τα συμφέροντά τους, είναι λογικό να πέφτουν και κάποια "κεφάλια", τα οποία βέβαια ούτε αθώα είναι, ούτε αναμάρτητα. Κάθε άλλο. Σ' αυτό τον αγώνα δρόμου, σ' αυτό το σύστημα... αξιών που έχει κάνει σλόγκαν του, το "δούλεψε να φας και κλέψε να 'χεις", είναι φυσική συνέπεια ακόμα και να τρώνε μεταξύ τους τις σάρκες τους, τα παντός είδους αρπακτικά. Πάντα, όμως, μέχρι εκεί που δε θέτουν σε κίνδυνο το δικό τους "συλλογικό" συμφέρον, τα δικά τους κοινά ιερά και όσια. Ας δούμε ορισμένα πολύ τρέχοντα παραδείγματα.

Ποιος από τους εισαγγελείς ή τους κατηγορούμενους στο αμαρτωλό τρίγωνο καζίνο - Λιβανός - "Σκάι",αναφέρεται στην ουσία αυτής της υπόθεσης; Ποιος μπήκε στον κόπο να κάνει μεγαλοφώνως το συλλογισμό: Τι απ' όλα αυτά θα είχε γίνει ή θα μπορούσε να έχει γίνει, πόσα "δωράκια" με αντάλλαγμα την εκποίηση δημόσιας περιουσίας θα δίνονταν, αν η προηγούμενη και η σημερινή κυβέρνηση δεν ακολουθούσαν και σ' αυτόν τον τομέα τη σκανδαλώδη πολιτική παραχώρησης δραστηριοτήτων και κεφαλαίων από το Δημόσιο, στον τζόγο της ιδιωτικής πρωτοβουλίας;

- Πόσα από τα κόμματα, πόσοι από τους πολλούς λαλίστατους πολιτικούς και άλλους παράγοντες που αναφέρονται στο θέμα αυτό (πλην του ΚΚΕ), είχαν την τόλμη να κατονομάσουν, έστω τώρα, τα διαβόητα "διαπλεκόμενα συμφέροντα" μεταξύ εκδοτικού και πολιτικού κατεστημένου, που μόλις ανακατεύονται λιγάκι, μας πνίγουν ή με ατόφια μπόχα χοιροστασίου ή με μπόχα πασπαλισμένη... με ακριβές κολώνιες;

- Εντός των ημερών η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ είναι έτοιμη να ολοκληρώσει όχι ένα ακόμα σκάνδαλο, αλλά ΤΟ σκάνδαλο του ξεπουλήματος του Σκαραμαγκά. ΟΛΟΙ - και μιλάμε γι' αυτούς που είναι σύμφωνοι ακόμα και με την πολιτική της ιδιωτικοποίησης - ξέρουν ότι το ναυπηγείο βγήκε στο σφυρί και έχουν ήδη ξεκινήσει οι διαπραγματεύσεις για το ξεπούλημά του, χωρίς να έχει καν γίνει αποτίμηση της αξίας του, χωρίς να ζητείται καν ελάχιστο τίμημα, πλην μιας εγγυητικής επιστολής 500 εκ. δρχ.! ΟΛΟΙ ξέρουν ότι το Δημόσιο έχει προσφύγει στη σχετική δικαστική διαδικασία ζητώντας την παραγραφή των χρεών της επιχείρησης (περίπου 85 δισ. που θα πέσουν στις πλάτες του φορολογούμενου Ελληνα) για να το παραδώσει καθαρό από χρέη στους ιδιώτες! ΟΛΟΙ ξέρουν ότι την ώρα που το κρατικό ναυπηγείο του Σκαραμαγκά οδηγείται στην οικονομική ασφυξία χωρίς να του εγκρίνεται κανένα επιχειρηματικό σχέδιο, ΚΟΜΙΣΙΟΝ και κυβέρνηση συναποφασίζουν το χρύσωμα του Περατικού για τα ναυπηγεία Ελευσίνας, αν και ο κύριος αυτός δεν έχει δώσει ακόμα ούτε δραχμή στο Δημόσιο για την... αγορά του ναυπηγείου... ΟΛΟΙ ξέρουν, αλλά ΚΑΝΕΝΑΣ δε μιλάει γι' αυτό. Θα μιλήσουν πιθανά αύριο, όταν θα προτιμηθεί ο α και όχι ο β... επενδυτής. Θα βρούνε τότε πιθανότατα, σκάνδαλα επί σκανδάλων, πλην του ενός και του πλέον πραγματικού που είναι η ίδια η εκποίηση του μεγαλύτερου ναυπηγείου της Μεσογείου. Θα παριστάνουν τότε τους έκπληκτους γι' αυτό που κάνει από τώρα "νιάου νιάου στα κεραμίδια".

- Εντός των επομένων ημερώ,ν η κυβέρνηση φέρεται αποφασισμένη να ολοκληρώσει και το σκάνδαλο της διάλυσης της Π - Π, παίρνοντας τη σκυτάλη από την κυβέρνηση της ΝΔ, η οποία επίσης την είχε πάρει από την προηγούμενη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ... ΟΛΟΙ ξέρουν ότι η προηγούμενη και η σημερινή κυβέρνηση πλήρωσαν και από πάνω (σε αποζημιώσεις και συντήρηση) για να σβήσουν από το βιομηχανικό χάρτη την "αυτοκρατορία της κλωστοϋφαντουργίας" 28 δισ., ενώ αυτά που εισέπραξαν για να τα ρίξουν στη "μαύρη τρύπα", ανέρχονται μόλις σε 1 (ένα) δισ.! Οχι όμως δε μιλά κανένας τους, αλλά και καταπίνουν εκβιασμούς σαν και αυτόν του βιομήχανου Παπαθανασίου ο όποιος αφού καταλήστευσε το εργοστάσιο της Π - Π Γαβριήλ και τα αξίας 2,5 δισ. αποθεματικά που βρήκε σ' αυτό, έχει μηνύσει κι από πάνω το Δημόσιο, ζητώντας πίσω τα 350 εκ. που είχε δώσει για την αγορά του εργοστασίου! Οπως δε μιλάνε για την ουσία της πολιτικής που αφορά στο σπάσιμο των κρατικών μονοπωλίων, στους νευραλγικούς τομείς των τηλεπικοινωνιών και της ενέργειας και το επικείμενο σκάνδαλο των σκανδάλων στους δυο αυτούς τομείς, αφού όλοι μαζί - πλην ΚΚΕ - συνυπέγραψαν τη Συνθήκη του Μάαστριχτ, αφού όλοι μαζί - πλην ΚΚΕ - συμφωνούν με την ουσία αυτής της πολιτικής.

Και το βέβαιο είναι ότι τον "πάτο" αυτής της πολιτικής δεν τον έχουμε ζήσει ακόμα. Το να περιμένει κανένας οτιδήποτε θετικό από το σκυλοκαυγά που συνοδεύει τη λυσσαλέα σύγκρουση συμφερόντων στην αναδιανομή της πίτας, είναι τουλάχιστον αφέλεια. Το πολύ πολύ να προκύψει η άλλη όψη του ίδιου νομίσματος ή και ακόμα χειρότερη... Μόνο αν η αηδία που έχει προκαλέσει στο λαό αυτή η εικόνα της βαθιάς σήψης, μετατραπεί σε δράση και αγώνα με συγκεκριμένους στόχους, μπορεί να φανεί φως στο βάθος του βρώμικου τούνελ.

Πίσω από τις μίζες και τις βίλες, τα αλισβερίσια και τα λαδώματα, υπάρχουν οι περιβόητοι νόμοι της αγοράς, τα ιερά και τα όσια της ιδιωτικής πρωτοβουλίας, η σύγχρονη έκδοση των καπιταλιστικών... αξιών