Η τραγωδία της Κύπρου, όπως προκύπτει και από τις τελευταίες εξελίξεις στο Μοντρέ, οδηγείται βάσειπροκαθορισμένου σχεδίου σε θεσμοποίηση και"νομιμοποίηση" του κατοχικού δράματος. Το προαναγγελθέν αδιέξοδο των συνομιλιών Κληρίδη - Ντενκτάς ανοίγει "δικαιωματικά", πλέον, το δρόμο για την "απόβαση" του Χόλμπρουκ στο νησί. Οι Αμερικανοί, αποθρασυμένοι από την υποτέλεια εκείνων που τους εμφανίζουν σαν "ειρηνοποιούς", είναι έτοιμοι να προωθήσουν την "επίλυση" του Κυπριακού, όπως αυτή υπαγορεύεται από τη "νέα τάξη". Και όταν μιλάμε για αμερικανόπνευστη "επίλυση" του Κυπριακού, με την όποια μορφή κι αν αυτή επιχειρηθεί (δυο ανεξάρτητα κρατίδια, διπλή ένωση κλπ.) πρόκειται για σενάρια με έναν κοινό παρονομαστή: Τη διχοτόμηση του νησιού.

Η παραπάνω προδιαγραφόμενη εξέλιξη κάθε άλλο παρά αντικειμενική μπορεί να θεωρηθεί. Κάθε άλλο παρά "μοιραία" είναι η 23χρονη κυπριακή τραγωδία. Πρόκειται για το αποτέλεσμα μιας μακράς πορείας ιμπεριαλιστικών αθλιοτήτων, με ταυτόχρονη και διαρκή τη "συνεισφορά" των εξαρτημένων ελληνικών κυβερνήσεων στη διαιώνιση και παγίωση της θηριωδίας. Τα όσα δε, δρομολογούνται το τελευταίο διάστημα καθιστούν πασιφανή την παραπάνω διαπίστωση. Είναι οφθαλμοφανές, δηλαδή, ότι το Κυπριακό από διεθνές πρόβλημα εισβολής και κατοχής τείνει όλο και περισσότερο να αιχμαλωτιστεί στο πλαίσιο των ελληνοτουρκικών διαφορών. Μια τακτική που είναι τόσο ευδιάκριτο ότι πλήττει καίρια το αίτημα για μια ενιαία, ανεξάρτητη και κυρίαρχη Κύπρο, ώστε κανείς από τους υπευθύνους δεν μπορεί να κρυφτεί πίσω από το δάχτυλό του.

Ομως, τούτες τις ημέρες καταρρέει ένας ακόμα μύθος σε σχέση με το Κυπριακό. Ο μύθος ότι η ενταξιακή διαδικασία ΕΕ - Κύπρου θα παίξει καταλυτικό ρόλο για τη θετική επίλυση του προβλήματος. Η αλήθεια είναι ακριβώς αντίθετη. Το θέμα της ένταξης της Κύπρου στην ΕΕ, όχι μόνο δε λειτουργεί υποβοηθητικά για τα συμφέροντα του κυπριακού λαού, αλλά μετατρέπεται σε έναν ακόμα παράγοντα - "άλλοθι" επίδειξης τουρκικής προκλητικότητας, σε έναν ακόμα παράγοντα αποδιεθνοποίησης του ζητήματος και μετατροπής του σε ελληνοτουρκική διαφορά. Αυτό είναι το συμφέρον των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, ώστε να επιβάλουν τα σχέδιά τους.

Με βάση όλα τα προηγούμενα, καθίσταται παραπάνω από επιτακτικό το ξεσκέπασμα του παιχνιδιού που παίζεται πάνω στην πλάτη της Κύπρου. Πρέπει, με κάθε ευκαιρία, να διαδηλωθεί ότι ο μοναδικός δρόμος για την επίλυση του Κυπριακού, ως προβλήματος εισβολής σε ένα ανεξάρτητο και κυρίαρχο κράτος, είναι η αποτροπή της διχοτόμησης, με όποια μορφή κι αν προωθείται. Μια λύση που δεν μπορεί να επέλθει, παρά με την απομάκρυνση των κατοχικών δυνάμεων, την κατάδειξη του πραγματικού ρόλου των Αμερικανών ως υπονομευτών μιας δίκαιης και βιώσιμης λύσης και τη διατράνωση του διεθνούς χαρακτήρα του κυπριακού προβλήματος.