Κι αυτό, κυρίως, είναι που ανησυχεί σφόδρα την κυβέρνηση. Οτι, δηλαδή:

Ούτε οι νοθείες, ούτε οι αρχαιρεσίες - μαϊμούδες, ούτε οι πλαστές εγγραφές και οι ψεύτικοι πίνακες μελών ούτε και οι εκφοβισμοί και εκβιασμοί των κομματικών σμπίρων, κατόρθωσαν να κάμψουν το αγωνιστικό φρόνημα των καπνοπαραγωγών, ώστε να μη δώσουν τη μάχη για την περιφρούρηση του μόχθου τους.

Εφθασαν, δηλαδή, τις εκδηλώσεις τους μέχρι του σημείου που είχαν εκ των προτέρων συμφωνήσει και ορίσει και για όσο χρονικό διάστημα είχαν προαποφασίσει.

Υστερα, ελευθέρωσαν τους εθνικούς δρόμους, εκτός από δυο σημεία, εγκατέλειψαν τις πλατείες, άδειασαν τα αστικά κέντρα, απομακρύνθηκαν από τις νομαρχίες και επέστρεψαν στα χωριά και στα σπίτια τους με δύναμη, με νηφαλιότητα και χωρίς κανένα παρατράγουδο.

Γι' αυτό και η κυβέρνηση έσπευσε να δώσει κάποιες αόριστες υποσχέσεις στους καπνοπαραγωγούς, στις οποίες, βέβαια, δεν πιστεύει και η ίδια!

Ετσι, οι υποσχέσεις της θα μείνουν, για μια ακόμη φορά, χωρίς αντίκρισμα, αφού δεν έχει τη γενναιότητα να χτυπήσει τη γροθιά της στους γραφειοκράτες των Βρυξελλών και αφού δε διαθέτει την ευψυχία να ικανοποιήσει τα δίκαια αιτήματα των αγροτών από εθνικούς πόρους - αδιαφορώντας για το "ευρωπαϊκό κόστος" που θα έχει, ενδεχομένως, η απόφασή της αυτή.

Πρώτα, να ξεκαθαρίσει, μια για πάντα, ποιες δεσμεύσεις έχει αναλάβει απέναντι στο ευρωπαϊκό Διευθυντήριο για τα αγροτικά μας προϊόντα και ειδικότερα για τον καπνό, το ελαιόλαδο, το κρασί, το βαμβάκι και τα δημητριακά. Δηλαδή, να εξηγήσει με κάθε λεπτομέρεια τι ισχύει σήμερα για κάθε ένα από τα αγροτικά αυτά προϊόντα μας και τι θα ισχύει κάθε καινούριο έτος, μέχρι και το ορόσημο του 2000.

Και ύστερα να καλέσει όλα τα κόμματα, να τους θέσει υπόψη την πραγματική κατάσταση και να αναζητήσει μαζί τους εκείνα τα συγκεκριμένα και πρακτικά μέτρα, τα οποία και τις Βρυξέλλες θα πιέζουν και τα προβλήματα των αγροτών θα ικανοποιούν.

Οι καπνοπαραγωγοί θα επανέλθουν δριμύτεροι και λιγότερο πειθαρχημένοι. Και μαζί τους, θα κατέβουν στις πόλεις και στις δημοσιές οι οινοπαραγωγοί, οι ελαιοπαραγωγοί, οι βαμβακοπαραγωγοί, οι σιτοπαραγωγοί, οι κτηνοτρόφοι και, γενικά, όλοι όσοι μοχθούν στην ελληνική γη.

Και τότε, μπροστά στην αδιέξοδη κατάστασή τους, δε θα είναι μόνο οικονομικά τα αιτήματά τους, αλλά και πολιτικά.

Θα αξιώνουν να εγκαταλείψουν, εδώ και τώρα, την εξουσία οι διεφθαρμένοι εκπρόσωποι του δικομματισμού, που κατάντησαν την Ελλάδα αποικία των Βρυξελλών και τους Ελληνες αγρότες είλωτες των Ευρωπαίων γραφειοκρατών!