Τρέμουν την ενότητα | ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Τρέμουν την ενότητα

Στα χωριά και τις επαρχιακές πόλεις, που τούτες τις μέρες οι αγρότες παραδίδουν μαθήματα ενότητας και αγώνα, είναι γνωστή η παρακάτω φράση: "Ενας, ίσον κανένας, δυο, ίσον ένας, τρεις ίσον δεκατρείς"! Πρόκειται για τα απλά μαθηματικά της ταξικής πάλης, που δείχνουν περίτρανα πού βρίσκεται η δύναμη των λαϊκών στρωμάτων. Αλλωστε, όλη η ιστορία του κινήματος έχει επιβεβαιώσει ότι τα λαμπρότερα στιγμιότυπα της διαδρομής του, συντελέστηκαν όταν μετατράπηκε σε πράξη το "όλοι ενωμένοι". Αυτή όμως την αλήθεια τη γνωρίζει και το μεγάλο κεφάλαιο, οι πολιτικοί εκπρόσωποί του και οι επιφορτισμένοι να στηρίζουν τα συμφέροντά τους. Ετσι εξηγείται το μένος της κυβέρνησης και των παρφουμαρισμένων μικροφωνοφόρων - κονδυλοφόρων της. Από τη στιγμή που έγινε φανερός ο κίνδυνος τα διαφορετικά ρεύματα κοινωνικής αγανάκτησης να συνενωθούν απέναντι στον κοινό αντίπαλο, την πολιτική της λιτότητας και του εμπαιγμού, η κυβέρνηση και οι βαστάζοι της επιδίδονται σε ένα παραλήρημα με στόχο τη σπορά "ζιζανίων" και τη διάσπαση εκείνων που αντιστέκονται.

Οι εργάτες, λοιπόν, και οι συνταξιούχοι καλούνται να τα βάλουν με τους μικρομεσαίους και τους αγρότες "που δεν πληρώνουν φόρους"! Οι μικρομεσαίοι καλούνται να αντιταχθούν στους αγρότες που "δεν επιτρέπουν την ομαλή τροφοδότηση της αγοράς" και επιτείνουν την κρίση! Οι φορτηγατζήδες καλούνται να επιτεθούν κατά των αγροτών που "τους κρατούν ομήρους" και πάει λέγοντας.

Παράλληλα, η κυβέρνηση επιδίδεται με φτηνά γκαιμπελίστικα μέσα και στη δημιουργία τεχνητών διαχωριστικών γραμμών στο εσωτερικό των κοινωνικών ομάδων που αντιπαραβάλλονται με την πολιτική της. Πρόκειται για την παλιά ιστορία των "προνομιούχων και μη προνομιούχων" σε επανέκδοση. Τώρα έχουμε τα φληναφήματα για "φτωχούς αγρότες" που... αγαπά η κυβέρνηση και για "τσιφλικάδες" που τους αντιμάχεται! Τις "αυξήσεις" του 10% που θα δοθούν στους συνταξιούχους που παίρνουν τα "φιλοδωρήματα" χαμηλών συντάξεων και όχι στους υπόλοιπους. Λες και οι συνταξιούχοι των 100.000 είναι Κροίσοι. Οσο για τους επαγγελματοβιοτέχνες, έχει επιλεγεί η διάσπασή τους ανάμεσα σε όσους δραστηριοποιούνται σε τουριστικές και μη περιοχές, ανάμεσα σε εμπόρους και βιοτέχνες κλπ. Πρόκειται για διαφοροποιήσεις που προβάλλουν εκείνοι που φρόντισαν να θέσουν σε ίδια φορολογική μοίρα το ψιλικατζίδικο του Περιστερίου με την μπουτίκ του Κολωνακίου και επέβαλαν τη φορολογική "εξίσωση" μικροεπαγγελματιών και πολυεθνικών! Πρόκειται για παλιά τακτική την οποία έχουν πρώτοι από όλους νιώσει στο πετσί τους οι εργάτες. Οι εργάτες που άλλοτε χωρίζονται σε παραγωγικούς και μη, άλλοτε στους "κηφήνες" του δημοσίου και τους "ευσυνείδητους" του ιδιωτικού τομέα κλπ.

Η τακτική λοιπόν του "διαίρει και βασίλευε" είναι γνωστή και αποκρουστική. Είναι η τακτική που ακολουθεί σε στιγμές κινδύνου το μεγάλο κεφάλαιο, για να αποτρέψει την κοινή πορεία των λαϊκών στρωμάτων. Για να αποκρύψει πως ό,τι κι αν χωρίζει τα λαϊκά στρώματα είναι πολύ λιγότερο μπροστά σε όσα τους ενώνουν. Και σήμερα γίνεται όλο και πιο φανερό ότι εργάτες, αγρότες, βιοπαλαιστές έχουν έναν πολύ σοβαρό λόγο για να είναι ενωμένοι. Την πολιτική των πολυεθνικών και του ξεζουμίσματός τους. Απέναντι σε αυτή την πολιτική, που ενιαία προωθείται από το μεγάλο κεφάλαιο πρέπει να δώσουν τη δική τους απάντηση. Απάντηση ενιαίας αντίστασης και σφυρηλάτησης της κοινωνικής αλληλεγγύης τους.