Οι "διεργασίες", οι "συγκρούσεις", οι αντιπαραθέσεις, που βρίσκονται σε πλήρη εξέλιξη χρόνια τώρα στα δύο μεγάλα κόμματα, ως μόνο στόχο έχουν τη νέα διάταξη των πολιτικών δυνάμεων, η οποία θα επιτρέψει την "ανανέωση" του πολιτικού σκηνικού και άρα την ικανότητα του πολιτικού συστήματος να εγκλωβίζει όσους περισσότερους πολίτες.

Τα "μεγάλα αφεντικά", η οικονομική ολιγαρχία δεν επιθυμεί, όπως επιβεβαιώνουν τα γκάλοπ που εμφανίζει, τη διάλυση των δύο μεγάλων κομμάτων και άρα την αντικατάσταση του δικομματισμού με κάποια άλλη μορφή πολυκομματικών κυβερνήσεων.

Αρα ο προσφορότερος τρόπος που απομένει για την "ανανέωση" του πολιτικού σκηνικού είναι η "νομιμοποίηση των τάσεων" στα δύο μεγάλα κυρίως κόμματα, ώστε να αποφευχθούν και νέες διασπάσεις τους. Ηδη στη ΝΔ η λειτουργία των τάσεων έχει παγιωθεί, ενώ στον ίδιο δρόμο βαδίζει και το ΠΑΣΟΚ. Χαρακτηριστικό είναι το σχετικό "αίτημα" που υπέβαλε, προχτές ο ανεκδιήγητος Θ. Πάγκαλος.

Φυσικά δεν πρόκειται για τάσεις με ξεχωριστή ιδεολογική και πολιτική φυσιογνωμία, αφού όλοι ταυτίζονται με τη νεοσυντηρητική αντιλαϊκή πολιτική, αλλά για τάσεις - λόμπι, που εκπροσωπούν συγκεκριμένα οικονομικά συμφέροντα και τμήματα της οικονομικής ολιγαρχίας. Είναι αυτονόητο ότι τα "διαπλεκόμενα συμφέροντα" μπορούν να διαθέτουν τάσεις - λόμπι, ταυτόχρονα, σε περισσότερα του ενός κόμματα.

Μάταια, όμως, περιμένουν να παγιδέψουν τα λαϊκά στρώματα με τέτοια σχήματα. Γιατί απλά οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, οι συνταξιούχοι, οι αγρότες κλπ., διαθέτουν ένα αλάθητο κριτήριο: Τη στάση όλων αυτών απέναντι στα δίκαια αιτήματά τους.