Η ανεργία που μαστίζει τον κλάδο, τα τελευταία χρόνια, συνεχώς διογκώνεται. Χιλιάδες οικοδόμοι και εργαζόμενοι στα συναφή επαγγέλματα, βρίσκονται μπροστά στο φάσμα της πείνας και της εξαθλίωσης. Εκατοντάδες μεταναστεύουν τον τελευταίο καιρό στη Γερμανία, στο Βέλγιο και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, πέφτοντας, στις περισσότερες περιπτώσεις, θύματα αδίστακτων εκμεταλλευτών, που καλύπτονται πίσω από τον τίτλο μιας εταιρίας. Βάσει των επίσημων στοιχείων, τα τελευταία πέντε χρόνια, η οικοδομική δραστηριότητα βρίσκεται σε συνεχή πτώση, που πλησιάζει το 40% (μεγαλύτερη κρίση τα τελευταία 30 χρόνια), ενώ σε έκθεση του υπουργείου Εθνικής Οικονομίας τονίζεται ότι για το 1995 η οικοδομική δραστηριότητα θα σημειώσει και νέα πτώση. Η σημερινή κυβέρνηση, στα χνάρια της προηγούμενης, δεν πήρε και δε σκέφτεται να πάρει κανένα ουσιαστικό μέτρο για την αναθέρμανση της οικοδομικής δραστηριότητας, αφού καμιά αναφορά δεν έχει κάνει μέχρι σήμερα για την κατάργηση των μέτρων που οδήγησαν στην πτώση της. Δηλαδή, την άρση των φορολογικών βαρών, τη χορήγηση στεγαστικών δανείων και επιδότηση των επιτοκίων, την ανάπτυξη προγραμμάτων της Εργατικής Κατοικίας, κύρια του κατασκευαστικού κλπ. Αντίθετα, μάλιστα, προωθεί και νέα φορολογικά μέτρα σε βάρος της κατοικίας.

Η αναλγησία και η προκλητική ανευθυνότητα της κυβέρνησης, απέναντι στο δράμα των χιλιάδων ανέργων και των οικογενειών τους, εκφράστηκε από τον ίδιο τον υπουργό Εργασίας όταν - κατά την απεργιακή κινητοποίηση του κλάδου την 1η Μάρτη - στην αντιπροσωπεία της ομοσπονδίας μας δήλωσε αναρμόδιος για όλα! Στην απεργιακή κινητοποίηση στις 29 του Μάρτη, ο υφυπουργός Κοινωνικών Ασφαλίσεων ήρθε, με τη σειρά του, να επιβεβαιώσει παραπέρα τις εκτιμήσεις μας, αρνούμενος την προώθηση και λύση των ασφαλιστικών μας προβλημάτων και την κατάργηση των αντιασφαλιστικών νόμων 1902/90, 1976/91, 2084/92, ξεχνώντας για άλλη μια φορά τις προεκλογικές δεσμεύσεις της κυβέρνησης για κατάργησή τους. Η αναλγησία και αδιαλλαξία της κυβέρνησης δεν είναι αποσπασματική και δεν έχει την έκφρασή της μόνο στο δικό μας κλάδο. Η κυβέρνηση, προσπαθώντας να φανεί αρεστή στα αφεντικά της Ευρωπαϊκής Ενωσης και των πολυεθνικών, φθάνει στην έσχατη δουλοπρέπεια. Αδίστακτα προχωρά στο ξεπούλημα της παραγωγικής βάσης της χώρας, λεηλατεί το εισόδημα των εργαζομένων, στρέφεται ενάντια σε κατακτήσεις και δικαιώματά τους, κτυπά το σύνολο όλων των κοινωνικών στρωμάτων.

Για να πετύχει τους στόχους και τις επιδιώξεις της, η κυβέρνηση χρησιμοποιεί μεθόδους καταδικασμένες στη συνείδηση του λαού μας. Η ένταση του αυταρχισμού, που εκφράστηκε με τη βάρβαρη, άνανδρη επίθεση ενάντια στους συνταξιούχους, η άθλια προσπάθεια συκοφάντησης και υπονόμευσης των αγροτικών κινητοποιήσεων, δικαιολογούν το πιο βαρύ χαρακτηρισμό που μπορεί σήμερα κανείς να δώσει στην κυβέρνηση. Η αδιαλλαξία, που επιδεικνύει, εντάσσεται στα γενικότερα σχέδιά της για το σπάσιμο των αγωνιστικών διαθέσεων των εργαζομένων, το πέρασμα της ηττοπάθειας στις γραμμές τους και τη φίμωση κάθε φωνής αντίστασης. Τους προειδοποιούμε, και ας το βάλουν καλά στο μυαλό τους, ότι τα σχέδιά τους δε θα περάσουν. Ο κλάδος μας βρέθηκε μπροστά και σε πιο δύσκολες καταστάσεις. Στάθηκε όμως όρθιος, ποτέ δεν υποτάχθηκε, ήταν πάντα νικητής. Η ανάπτυξη των αγώνων και της ταξικής πάλης για το δικαίωμα στη δουλιά, για την περιφρούρηση και διεύρυνση των κατακτήσεών μας, είναι μονόδρομος για μας και σ' αυτόν αποφασιστικά θα συνεχίσουμε να βαδίζουμε, με εμπιστοσύνη στα αποτελέσματά του, γιατί όλες οι κατακτήσεις του κλάδου μας, μικρές και μεγάλες, στον αγώνα μας και μόνο σ' αυτόν οφείλονται. Απευθυνόμαστε προς την κυβέρνηση και της δηλώνουμε ότι, αν δε βάλει φρένο στην ανευθυνότητα και την αναλγησία που τη διακρίνει, αν δεν πάρει ουσιαστικά μέτρα για την αντιμετώπιση της ανεργίας και την επιβίωση των ανέργων, αν δε λύσει τα καυτά ασφαλιστικά προβλήματα του κλάδου, θα μας έχει συνεχώς στα πόδια της. Την προειδοποιούμε να μην τρέφει αυταπάτες, ότι μπορεί να μας στριμώξει στη γωνιά, ότι μπορεί να κάτσουμε με σταυρωμένα χέρια. Εχουμε τη δύναμη, το κουράγιο, τη θέληση και την υπομονή, να αντιστρέψουμε την εις βάρος μας κατάσταση και στη γωνιά του καναβάτσου να βρεθεί αυτή και οι όμοιοί της ριγμένοι. Γνωρίζουμε, επίσης, ότι η συγκρότηση ενός αγωνιστικού μετώπου αντίστασης και διεκδίκησης, για την ανατροπή των αντεργατικών αντιλαϊκών σχεδίων, που φτιάχνουν ντόπια και ξένα κέντρα και τη διαμόρφωση προϋποθέσεων για μια άλλη συνολική πορεία στον τόπο, είναι αναγκαία όσο ποτέ άλλοτε. Οι οικοδόμοι θα πρωτοστατήσουν για άλλη μια φορά προς αυτή την κατεύθυνση. Οι καιροί το επιβάλλουν.