"Καύσιμη ύλη" για την ανάπτυξη του ομίλου Μαρινόπουλου έχουν γίνει τα δικαιώματα των εργαζομένων της ΦΑΜΑΡ.Συγκλονιστικές είναι οι καταγγελίες που βγαίνουν μέσα από αυτό το εργασιακό γκέτο, που δεν πρωτοπορεί μόνο στις "έξυπνες κινήσεις στην αγορά", αλλά και στη διαμόρφωση του "σύγχρονου κοινωνικού Μεσαίωνα", όπως χαρακτηριστικά καταγγέλλουν σε κείμενό τους εργαζόμενοι της ΦΑΜΑΡ. Ετσι:

- Τη στιγμή που το προσωπικό αυξάνεται (από τη Δευτέρα στήθηκε και νυχτερινή βάρδια), οι συμβάσεις ορισμένου χρόνου έχουν γίνει νόμος!

- Οταν ο όμιλος αγοράζει το ένα εργοστάσιο φαρμάκου πίσω από το άλλο, οι αυξήσεις στους εργαζόμενους είναι οι χειρότερες της τελευταίας 20ετίας, δίνονται για πρώτη φορά σε δυο δόσεις και βαπτίζονται "οικειοθελείς παροχές"!

- Οταν η επιστημονικοτεχνική επανάσταση διαμορφώνει αντικειμενικές συνθήκες για μείωση των ωρών εργασίας, οι εργαζόμενοι στη ΦΑΜΑΡ δουλεύουν 42,5 ώρες τη βδομάδα!

- Οταν ο Μαρινόπουλος είχε να πληρώσει επί 20 χρόνια το επικουρικό ταμείο (ΤΕΑΥΦΕ), καλούνται οι εργάτες να πληρώσουν το κόστος, ελπίζοντας σε κάποια ψίχουλα σύνταξης, αν ποτέ τα καταφέρουν να φτάσουν το άπιαστο όνειρο, ειδικά όσοι δουλεύουν με συμβάσεις 2-3 μήνες το χρόνο.

- Ηλικιωμένοι εργαζόμενοι, που έχουν δουλέψει πάνω από 20 χρόνια στο εργοστάσιο, εξωθούνται σε "παραίτηση" και τελικά απολύονται.Και το τραγικό είναι ότι αυτή την απάνθρωπη ταχτική καλούνται να την εφαρμόσουν νέοι επιστήμονες, που επιδίδονται σε "κυνήγι κεφαλών", προκειμένου να εξασφαλίσουν μια στελεχική θέση!

- Η εντατικοποίηση της δουλιάς έχει γίνει αφόρητη και "επιστημονικά" μετρημένη, αφού οι μισοί εργαζόμενοι καταγράφουν με ακρίβεια το χρόνο των άλλων μισών πλάι σε κωδικούς και αναλύοντάς τον στη συνέχεια στα κομπιούτερ!

- Πρόσφατα απολύθηκε από τη ΦΑΜΑΡ η εργάτρια Αλεξία Αντωνοπούλου,μετά από σκληρή μάχη που έδωσε για τη ζωή επί ένα χρόνο μετά από εργατικό ατύχημα!

- Την περασμένη Παρασκευή, απολύθηκε και η εργάτρια Ειρήνη Κατσούδα,μέλος της διοίκησης του σωματείου επί δέκα χρόνια!

"Πρέπει, λοιπόν, άμεσα να βρούμε δρόμους για την ενότητά μας, να στήσουμε το σωματείο μας. Αυτή την ενότητα φοβούνται και προσπαθούν να ξορκίσουν, εξαφανίζοντας νύχτα τα γραφεία του σωματείου από το Καλαμάκι. Ο κατήφορος δεν έχει τέρμα, αν εμείς δεν καταφέρουμε ενωμένοι να διεκδικήσουμε από τη ζωή αυτά που μας ανήκουν", καταλήγει η ανακοίνωση - καταγγελία των εργαζομένων.