Η κυβερνητική αλαζονεία θα σπάσει στα "μπλόκα" | ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Η κυβερνητική αλαζονεία θα σπάσει στα "μπλόκα"

Η ανακοίνωση της ανάληψης της Ολυμπιάδας από την Αθήνα ήταν αρκετή, για να σπάσει το πρώτο "ρεκόρ". Ο πήχης της κυβερνητικής αλαζονείας, όχι μόνο υπερυψώθηκε κατακόρυφα, με το άκουσμα από τα χείλη του - πρώην υπουργού του Φράνκο - Χ. Α. Σάμαρανκ ότι "the winner is Αθήνα", αλλά μετατράπηκε και σε θρόνο, απ' όπου η αυτοκρατορική αυλή του "εκσυγχρονισμού" ατενίζει την ...ιδιοκτησία της. Διότι, κάπως έτσι αισθάνεται η κυβέρνηση και ο επικεφαλής της. Ως ιδιοκτήτης της ελληνικής κοινωνίας και αυτού του τόπου. Εχει, μάλιστα, την απόλυτη βεβαιότητα ότι η εξουσία της είναι ισόβια, όπως ισχύει με το συναίσθημα που παράγει ο ιδιοκτησιακός τίτλος και στον τελευταίο κάτοχο παράγκας... Αποτέλεσμα αυτής της έπαρσης είναι και η συνάδουσα με το ύφος του ΠΑΣΟΚ παρεμπίπτουσα συμπεριφορά. Πρόκειται για το "νέο" ΠΑΣΟΚ, των "νέων" ταγών του, που φέρονται όπως φέρονται, επειδή, πράγματι, νομίζουν ότι η Ελλάδα είναι παράγκα και οι κάτοικοί της παρακατιανοί...

***

Από την προπερασμένη Παρασκευή, το πιο δημοφιλές σλόγκαν των κυβερνητικών παραγόντων είναι η φράση "και τώρα ποιος τον πιάνει τον Σημίτη"... Τα πάντα λειτουργούν με γνώμονα ότι η θητεία της παρούσας κυβέρνησης δεν είναι τετραετής, αλλά οχταετής. Μόνο το διάταγμα για την κατάργηση των εκλογών δεν έχει εκδοθεί ακόμα. "Μέχρι το 2004 και βάλε" είναι "καπαρωμένο" το Μέγαρο Μαξίμου, συμφωνούν μεταξύ τους όλοι οι θιασώτες του πρωθυπουργού και της πολιτικής του... Αρχισαν, μάλιστα, και τα γκάλοπ για το πόσο "ευτυχισμένοι" είναι οι Ελληνες και το πόσο "σπουδαία" είναι η κυβέρνηση, και προσωπικά ο Σημίτης, με αφορμή την Ολυμπιάδα...

Συνεπώς, είναι απόλυτα εξηγήσιμο, όταν κάποιος αισθάνεται σαν Καίσαρας, να κυκλοφορεί με τη νοητή χλαμύδα, ανάρριχτα. Σε αυτές τις περιπτώσεις, δε χωρούν αναστολές. Αν το συμφέρον του "θρόνου" υπαγορεύει να τρέφεται ο λαός με τη"σούπα" στημένων συνεντεύξεων, όπως αυτή που παρακολούθησε το πανελλήνιο από τη Θεσσαλονίκη με πρωταγωνιστή τον Σημίτη, τότε "εμπρός για τη δημοκρατία των στημένων συνεντεύξεων". Αν το συμφέρον του "εκσυγχρονισμού" συμβαδίζει με διαγγέλματα βοναπαρτικού τύπου, τότε τίποτα δεν εμποδίζει τον Σημίτη να αγριοκοιτάζει από τη Διεθνή Εκθεση Θεσσαλονίκης τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους - την ώρα που οι επιτελείς του έκαναν ουρά για μια χειραψία με τον Κόκκαλη - και να φωνάζει: "Σας ζητώ" να υποστείτε το κόστος της "προσαρμογής"!

Ποιας προσαρμογής; Γνωστά πράγματα. Της προσαρμογής των λαϊκών στρωμάτων στην αφαίμαξη:

Των αναγκαίων τρισεκατομμυρίων, για να μπούμε (και αργότερα για να μη βγούμε) από την πίσω πόρτα της ΟΝΕ.
Των τρισεκατομμυρίων για τη συντήρηση της εξάρτησης και της ιμπεριαλιστικής επικυριαρχίας, μέσω και της διόδου των "αμυντικών δαπανών", καθώς και, εσχάτως,
των τρισεκατομμυρίων, για να μεταλαμπαδευτεί σε μεγαλοκατασκευαστές, μεγαλοξενοδόχους και "Χαλυβούργειους" ...ευεργέτες, το "αθάνατο" και, κυρίως, εξαργυρώσιμο ολυμπιακό πνεύμα...

***

Ομως, η αναθρεμμένη με τις προδιαγραφές Μπούντεσμπανκ κυβέρνηση θεωρεί ότι οι Ελληνες είναι το ανθεκτικότερο είδος ανθρώπου. Επειδή ...αντέχουν, λοιπόν, θα πρέπει να "προσαρμοστούν", γενικότερα. Τουτέστιν, εκτός από την ανέχεια και την ανεργία, να κουβαλήσουν στις πλάτες τους και τη "μεγάλη ιδέα" του κεφαλαίου, που θέλει να μπουκάρει στα Βαλκάνια για να καρπωθεί κάτι από το πλιάτσικο των πολυεθνικών. Να θυσιάσουν στα εγκόλπια της "Λευκής Βίβλου" το δικαίωμά τους στη μόρφωση, που σημαίνει εκπαίδευση για λίγους και μάλιστα επί πληρωμή. Να γίνουν με αναδρομή 170 χρόνων "ραγιάδες", υπό την αυθεντία των συντακτών του νομοσχεδίου "Καποδίστριας".

Και όλα αυτά, κατόπιν των "φιρμανιών" του "κοινωνικού διαλόγου", που η δημοκρατία του αρχίζει με προειλημμένες αποφάσεις για "αυξήσεις" 2,5% και τελειώνει με τη συρραφή εννοιών, όπως "απασχολήσιμος", "απολύσιμος" και "εξανδραποδίσιμος"... Επειδή δε κάθε "ευνομούμενη πολιτεία" προνοεί και για τους ...άτακτους, τα δικαστήρια του "εκσυγχρονισμού" όλα τα σφάζουν και όλα τα μαχαιρώνουν: Από τους αγρότες, μέχρι τους πολίτες που διαφωνούν με την ανάληψη της Ολυμπιάδας!

***

Κάπως έτσι προχωρά και η "ανασυγκρότηση" του ΠΑΣΟΚ, αλλά και γενικότερα η"κεντροαριστερή" ανασύνθεση του πολιτικού σκηνικού, με ενδιάμεσο σταθμό τις δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές.

Ο πρωθυπουργός έχει διαμηνύσει ότι από τις εσωκομματικές αρχαιρεσίες του ερχόμενου Γενάρη θέλει να προκύψει ένα κόμμα "καθαρό", ανάλογο των "καθαρών λύσεων", που λάνσαρε στο προηγούμενο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ. Ο,τι, βέβαια, δεν "καθαρίσει" ...καλά τώρα, θα επιχειρήσει να το "ξεπλύνει" στο ερχόμενο συνέδριο του κόμματος, που θα γίνει συντομότερα απ' ό,τι προβλεπόταν, για να προλάβει τα δυσάρεστα των ευρωεκλογών και για να σταθμίσει ο πρόεδρός του, αν θα προχωρήσει, ταυτόχρονα με τις ευρωεκλογές, και σε εθνικές εκλογές.

Οσο για την "Κεντροαριστερά", φαίνεται να έχει τα πρώτα αποτελέσματα, μετά την αέναη ...αναζήτηση του "τι είναι Αριστερά;", όπως είπε και ο πρωθυπουργός στη Θεσσαλονίκη. Πρόκειται για μια "Κεντροαριστερά" ...οικουμενικού τύπου, που αγκαλιάζει, από τον Παπαγιαννάκη (αλήθεια, οι "σύντροφοί" του, του ΣΥΝ, διαρρέουν ότι μέχρι το Μάρτη θα μεταστεγαστεί στο ΠΑΣΟΚ, επειδή φοβούνται μήπως τους προλάβει;) μέχρι την εκπρόσωπο του Λάτση στα Βαλκάνια, την κ. Τζαβέλλα.

***

Πάντως, ο πρωθυπουργός κατάλαβε ότι η γοητεία που ασκεί στην πλουτοκρατία, η οποία παρέχει την προκλητικότερη υποστήριξη που έχει παράσχει ποτέ σε κυβέρνηση, είναι αντιστρόφως ανάλογη στα λαϊκά στρώματα. Φρόντισε, λοιπόν, και τα "μάζεψε" κάπως, όλα όσα είπε στο Ναύπλιο περί "δημοψηφισματικού" χαρακτήρα, που θα έχουν οι δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές για την κυβερνητική πολιτική.

Και καλά έκανε. Για δημοψηφίσματα είμαστε τώρα, σου λέει. Τώρα, που τα "μπλόκα" αρχίζουν να αγκαλιάζουν, εκτός από τους αγρότες, και τους ναυτεργάτες, και τους εκπαιδευτικούς, και την Τοπική Αυτοδιοίκηση, και την εργατική τάξη, που βλέπει την αγοραστική της δύναμη να έχει κατρακυλήσει στα επίπεδα του 1982 (!);

Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ