ΑΡΧΙΣΕ και η νέα "σεζόν" στις εργασίες της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Ολοι στις θέσεις τους και αρχίζουμε... Πρώτο θέμα και πάλι η ΟΝΕ. Θα ξεκινήσει την 1η του Γενάρη 1999 ή μήπως όχι; Θα τηρηθούν αυστηρά τα κριτήρια του Μάαστριχτ; Πώς θα αξιολογηθούν οι χώρες για να αποφασιστεί ποιες θα συμμετέχουν και ποιες όχι στο "ΕΥΡΩ"; Τα ίδια και τα ίδια, κουβέντα να γίνεται. Ετσι για να ελπίζουν όλοι και να περιμένουν. Και εκεί που θα περιμένουν, δεν κάνουν ακόμα μια "προσπάθεια", μπας και τα καταφέρουν τελικά;

ΔΗΛΑΔΗ μια ακόμη χρονιά σκληρής λιτότητας, μια χρονιά κατεδάφισης των κοινωνικο-ασφαλιστικών κατακτήσεων, μια χρονιά νέας αύξησης κερδών των πολυεθνικών. Και βέβαια η Συνθήκη του Αμστερνταμ που θα τεθεί προς επικύρωση στις χώρες - μέλη. Πάντως δεν είναι λίγοι αυτοί που υποστηρίζουν ότι πολλές εκπλήξεις περιμένουν τους "δεκαπέντε". Τα περιθώρια έχουν εξαντληθεί και οι εργαζόμενοι έχουν προειδοποιήσει με τις περσινές τους κινητοποιήσεις, τις μεγαλύτερες από την ίδρυση της Κοινότητας.

ΜΕ ΤΕΡΤΙΠΙΑ τώρα προσπαθούν ορισμένες από τις κυβερνήσεις των χωρών - μελών να αποφύγουν τις ευθύνες τους, να δικαιολογηθούν στους λαούς τους. Τρεις τουλάχιστον κυβερνήσεις της Ιταλίας, της Γαλλίας και του Βελγίου έχουν συνυπογράψει δήλωση, η οποία ζητούν να επισυναφθεί στη Συνθήκη του Αμστερνταμ, όπου εκφράζουν τη δυσαρέσκειά τους, γιατί στην πρωτεύουσα της Ολλανδίας τα βήματα ήταν λίγα και τα αποτελέσματα μικρά. Θα ήθελαν δηλαδή μια Ευρωπαϊκή Ενωση χωρίς "βέτο", με διαφοροποιημένα δικαιώματα μεταξύ "μεγάλων" και "μικρών", περισσότερο "ομοσπονδιακή". Είναι οι οπαδοί της "εμβάθυνσης".

ΑΝΕΥ ΑΝΤΙΚΡΙΣΜΑΤΟΣ θα είναι φυσικά η δήλωση των "τριών", αφού δε θα εμποδίσει την υπογραφή της Συνθήκης του Αμστερνταμ στην αρχική της μορφή. Ετσι "ούτε γάτα, ούτε ζημιά". Οσο για τους Γερμανούς ηγεμόνες τέτοιες αντιδράσεις μοιάζουν σαν αταξίες στην αυλή ενός νηπιαγωγείου. Αυτοί για το μόνο που ενδιαφέρονται είναι η διεύρυνση και αυτήν δε θα επιτρέψουν σε κανένα να την εμποδίσει. Οχι ότι έχει κανείς σκοπό να το κάνει, αλλά έτσι για να καταλάβουμε πόσο πιστεύει η κυβέρνηση στα λόγια της, όταν ορισμένοι κορυφαίοι της διπλωματίας μάς απειλούν ότι θα προβάλουν "βέτο", αν δε συμπεριληφθεί στην πρώτη ομάδα χωρών η Κύπρος.

ΕΓΚΛΩΒΙΣΜΕΝΗ στην ίδια την πολιτική της η ελληνική κυβέρνηση φαίνεται αμήχανη, αφού έχει να διαλέξει ανάμεσα στα δυο στρατόπεδα. Σ' αυτούς που θα ήθελαν πιθανόν μια καθυστέρηση στη διεύρυνση, τις χώρες δηλαδή που επιθυμούν να προηγηθεί η "εμβάθυνση" και σ' αυτούς που προτιμούν την άμεση "διεύρυνση". Αν πάει με τους πρώτους, τότε φαίνεται να παραιτείται από την προσπάθεια ένταξης της Κύπρου, στην οποία τόσα έχει επενδύσει. Αν πάει με τους άλλους, τότε θα δυσαρεστήσει τους Βαλκάνιους γείτονες στους οποίους υποσχέθηκε την προώθηση της υποψηφιότητάς τους. Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα...

ΟΜΩΣ μια μεγάλη διεύρυνση, όπως την επιθυμεί η Γερμανία, θα έχει μια ακόμη δυσάρεστη συνέπεια για την ελληνική κυβέρνηση. Θα μικρύνει σε μεγάλο βαθμό το μέγεθος του "πακέτου Σαντέρ" που αναλογεί στην Ελλάδα, αφού τα κονδύλιά του θα μοιραστούν σε περισσότερους και λογικό είναι να ευνοηθούν οι νέες χώρες - μέλη της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης. Ο υπουργός Εξωτερικών Θ. Πάγκαλος το ομολόγησε: Η διεύρυνση θα έχει κόστος για τη χώρα μας. Ομως η ομολογία Πάγκαλου έγινε στις Βρυξέλλες και η απόσταση από την Αθήνα είναι τόσο "μεγάλη", ώστε ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας Γ. Παπαντωνίου να ισχυρίζεται ότι όχι μόνο δε θα έχει κόστος, αλλά αντίθετα θα έχει κέρδος η Ελλάδα. Γιατί μας είπε ότι από το 2000 έως το 2005 (περίοδος διεύρυνσης) θα εισρεύσουν πάνω από 8 τρισεκατομμύρια δραχμές μέσω "πακέτου Σαντέρ". Τουλάχιστον, ας συνεννοηθούν μεταξύ τους.

ΤΟ ΜΕΛΑΝΙ των προεκλογικών "συμβολαίων" του Λιονέλ Ζοσπέν δεν έχει ακόμη στεγνώσει και όλοι θυμούνται, πολύ περισσότερο οι Γάλλοι εργαζόμενοι, το σοσιαλιστή ηγέτη να κηρύσσει τον πόλεμο κατά των κριτηρίων της Συνθήκης του Μάαστριχτ. Να δηλώνει κατηγορηματικά ότι αν εκλεγεί, δε θα εφαρμόσει τα κριτήρια εκείνα που οδηγούν στην αύξηση της ανεργίας. Χτες λοιπόν η εκπρόσωπος του Μεγάρου των Ηλυσίων Κατρίν Κολονά δήλωσε ότι η "αξιοπιστία του ΕΥΡΩ είναι εξασφαλισμένη" και ότι "η υλοποίηση του ΕΥΡΩ φαίνεται σε όλους αμετάκλητη. Το ενιαίο νόμισμα γίνεται προς το συμφέρον της Γαλλίας, προς το συμφέρον των χωρών μας, προς το συμφέρον της Ευρώπης και θα είναι ένα θαυμάσιο εργαλείο στην υπηρεσία της ευρωπαϊκής ισχύος και της ανάπτυξης", πρόσθεσε η κυρία Κολονά.