Καθήλωση των μισθών, "πάγωμα" των τιμολογίων των ΔΕΚΟ και ενδεχομένως συγκράτηση ορισμένων ειδικών φόρων για τη διετία 1998 - 1999, επεξεργάζεται το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης, με αποκλειστικό στόχο τη μείωση του πληθωρισμού στο 2%.

Σύμφωνα με παράγοντες του οικονομικού επιτελείου, το μέτωπο κατά την επόμενη διετία θα μεταφερθεί στη, με κάθε κόστος και θυσία, προσπάθεια μείωσης του πληθωρισμού, ο οποίος θα πρέπει να ανακηρυχτεί "εθνικός στόχος" για την ένταξη της χώρας στην Οικονομική και Νομισματική Ενωση.

Το κύριο βάρος, βέβαια, της αντιπληθωριστικής προσπάθειας αφορά, όπως άλλωστε αναμενόταν, τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους. Κατά τους κυβερνητικούς παράγοντες, οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι θα πρέπει να ... κατανοήσουν τη νέα περίοδο που διανύουμε, αυτή του χαμηλού πληθωρισμού και, ως εκ τούτου και κατά συνέπεια, να αναπροσαρμόσουν τα μισθολογικά και συνταξιοδοτικά τους αιτήματα. Πρέπει πλέον - αναφέρουν - να συνηθίσουν σε αυξήσεις της τάξης του 3% ή ακόμα και του 2%... Φυσικά, η κυβέρνηση απορρίπτει ασυζητητί διορθωτικές παρεμβάσεις για την αναπλήρωση εισοδηματικών απωλειών προηγούμενων χρόνων, μια και η φιλοκυβερνητική ΓΣΕΕ επισημαίνει ότι η αγοραστική δύναμη των εργαζομένων βρίσκεται σήμερα στα επίπεδα του 1982! Τέτοιες ενέργειες, υποστηρίζουν τα αρμόδια στελέχη, αντιβαίνουν της προσπάθειας μείωσης του πληθωρισμού, όπως σε αντίθετη κατεύθυνση με την προσπάθεια μείωσης του πληθωρισμού κινείται και τα αίτημα του συνδικαλιστικού κινήματος για τιμαριθμοποίηση της φορολογικής κλίμακας και της αύξησης του αφορολόγητου ορίου στα 2 εκατ. δραχμές. Το αίτημα αυτό απορρίπτεται με το διπλό σκεπτικό ότι, από τη μία πλευρά, θα οδηγήσει σε σημαντικές απώλειες εσόδων, ενώ, από την άλλη πλευρά, θα οδηγήσει σε αύξηση του διαθέσιμου εισοδήματος των εργαζομένων, κάτι που βέβαια αντιβαίνει στις στοιχειώδεις αρχές αντιπληθωριστικής πολιτικής...

Με λίγα λόγια, το μήνυμα που στέλνει η κυβέρνηση προς τους εργαζόμενους είναι ότι τα δύο επόμενα χρόνια - τουλάχιστον - θα πρέπει να βάλουν τα ...κεφάλια μέσα, ή, ακριβέστερα, πιο μέσα απ' ό,τι τα έχουν σήμερα. Η καθήλωση των εισοδημάτων των λαϊκών στρωμάτων αποτελεί για την κυβέρνηση το θεμέλιο λίθο της αντιπληθωριστικής της πολιτικής, στην προοπτική της ΟΝΕ.

Από εκεί και πέρα, η προσπάθεια μείωσης του πληθωρισμού θα στηριχτεί, τόσο στο "πάγωμα" των τιμολογίων των ΔΕΚΟ - το είχε προαναγγείλει ο πρωθυπουργός στη ΔΕΘ - εκτός βέβαια του ΟΤΕ, η τιμολογιακή πολιτική του οποίου έχει ήδη καθοριστεί με τον νόμο ιδιωτικοποίησής του. Η πολιτική όμως καθήλωσης των τιμολογίων των ΔΕΚΟ, πολιτική που είχε ακολουθήσει και η κυβέρνηση της ΝΔ, έχει σαν αποτέλεσμα, αφ' ενός, τη διόγκωση των ελλειμμάτων τους, γεγονός που τις στρέφει προς τον τραπεζικό δανεισμό, ενώ από την άλλη η κυβέρνηση πιέζει τις διοικήσεις τους να προχωρήσουν σε "εκσυγχρονισμό" του καθεστώτος λειτουργίας τους μέσω δραστικών περικοπών των δαπανών τους, πρώτα και κύρια των μισθολογικών. Η λογιστική αντιμετώπιση των προβλημάτων των ΔΕΚΟ οδηγεί στην οικονομική τους απαξίωση, κάτι που εξυπηρετεί τους κυβερνητικούς σχεδιασμούς, να τις ιδιωτικοποιήσει σταδιακά μέσω του Χρηματιστηρίου.

Τέλος, στο θέμα των Ειδικών Φόρων, τα κυβερνητικά περιθώρια είναι περιορισμένα, καθώς η μείωση ορισμένων από αυτούς (πετρελαίου κίνησης) προσκρούει στην κοινοτική νομοθεσία, ενώ στην περίπτωση των τσιγάρων, μείωση της φορολογίας ισοδυναμεί με πριμοδότηση των ξένων τσιγάρων.

Γίνεται εμφανές ότι η προσπάθεια μείωσης του πληθωρισμού κατά την επόμενη διετία θα στηριχτεί, πρώτα και κύρια, στη συρρίκνωση των λαϊκών εισοδημάτων και, κατά δεύτερο, στους τομείς ευθύνης του κράτους. Οσο για τα επιχειρηματικά κέρδη που έχουν κυριολεκτικά απογειωθεί τα τελευταία χρόνια (σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία) και τροφοδοτούν τις πληθωριστικές πιέσεις, η κυβέρνηση θα περιοριστεί ...σε συστάσεις αυτοσυγκράτησης. Χαρακτηριστικό είναι ότι το υπουργείο Εθνικής Οικονομίας απέρριψε σε χρόνο ρεκόρ την πρόταση Σπράου για εφάπαξ φορολογία των επιχειρηματικών κερδών κατά 10%, η τυχόν υιοθέτηση της οποίας και έσοδα θα συνεισέφερε στον προϋπολογισμό, ενώ δε θα είχε επιπτώσεις στον πληθωρισμό.

Θ. Κ.