Το θέμα των εσωκομματικών "διαφωνιών" στο ΠΑΣΟΚ, επί των θεμάτων της εξωτερικής πολιτικής, επανήλθε στο προσκήνιο, με αφορμή την τελευταία συνεδρίαση της ΚΕ. Περίσσεψαν και πάλι οι "δεκάρικοι" λόγοι, ένθεν και ένθεν. Από τη μια, η ηγετική ομάδα του ΠΑΣΟΚ, που ισχυρίζεται ότι η στρατηγική του κόμματος δεν έχει αλλάξει και πως η, συνάδουσα με τα σημερινά δεδομένα, τακτική στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, είναι η σωστή. Από την άλλη, εκείνοι που - επίσης - υποστηρίζουν ότι η σημερινή στρατηγική πρέπει είναι συνέχεια εκείνης του Α. Παπανδρέου και, άρα, είναι σωστή (αφού ο Σημίτης λέει ότι αυτή τη στρατηγική ακολουθεί), αλλά η τακτική της κυβέρνησης είναι λάθος.
***
Εδώ έχουμε μπροστά μας μια κλασική εκδοχή "αντιπαράθεσης" μεταξύ των δυο τακτικών της υποτέλειας. Διότι, αυτό που και οι δυο πλευρές βαφτίζουν "στρατηγική", δεν είναι παρά η αταλάντευτη προσήλωση της κυβερνητικής πυξίδας στον ορίζοντα της εξάρτησης. "Εκσυγχρονιστές" και μη θεωρούν "αδιαπραγμάτευτο" εθνικό τους χρέος να κρατούν σταθερά το πηδάλιο της χώρας στα πελάγη του "ανήκομεν εις την Δύσιν". Η υποταγή στον ευρω-ατλαντισμό δεν τίθεται σε καμία αμφισβήτηση. Ούτε τα παρεπόμενά του, όπως οι εκάστοτε μεγαλοϊδεατισμοί της ολιγαρχίας (όπως ο τρέχων, περί μετατροπής της Ελλάδας σε μικροϊμπεριαλιστή "μητροπολίτη" των Βαλκανίων), ή οι εκάστοτε ραγιάδικοι εξευτελισμοί (όπως ο τρέχον, του τύπου "ευχαριστούμε τις ΗΠΑ").
***
Εκεί που παρουσιάζονται διιστάμενες απόψεις είναι σε ό,τι αφορά την τακτική της υποτέλειας. Η ηγετική ομάδα του ΠΑΣΟΚ επιλέγει τη "γραμμή" του αυτομαστιγώματος. Θεωρεί ότι στα πλαίσια της "νέας τάξης" ο ρόλος της Τουρκίας, ρόλος χωροφύλακα του ΝΑΤΟ στην περιοχή, αμφισβητείται. Αρα, το ρόλο αυτό πρέπει να τον διεκδικήσει η ελληνική πλουτοκρατία και η μέθοδος δεν είναι άλλη, από την παροχή συνεχών διαπιστευτηρίων πως "είναι το καλύτερο παιδί" του Κλίντον.
Ως αντίλογος αυτής της άποψης, εμφανίζεται η θέση πως η Τουρκία συνεχίζει να είναι το "χαϊδεμένο παιδί" των ΗΠΑ. Αρα, δεν είναι η στιγμή για τη μέθοδο του αυτομαστιγώματος, αλλά για τη γραμμή του "ανθίσταμαι υπερηφάνως" στην τουρκική επιθετικότητα. Ετσι, όπως υποστηρίζουν, υπάρχουν περισσότερες πιθανότητες για την ανακήρυξη της Ελλάδας σε ...53η πολιτεία των ΗΠΑ. Ως εκ τούτου, επιστροφή ...στις ρίζες, δηλαδή στα "φεύγουν οι βάσεις που ...μένουν" και στα "mea culpa".
Αυτές οι "διαφορές" μπορεί να αντανακλούν τις, επί μέρους, δευτερεύουσες αντιθέσεις μεταξύ του αστικού πολιτικού κόσμου και μεταξύ μερίδων της ολιγαρχίας. Ομως, αυτό που, πρωτεύοντος, πιστοποιούν, είναι ότι την επικινδυνότητα της εξάρτησης την υπηρετούν και οι μεν και οι δε.
Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ
Feeds
Προετοιμασία για νέες επεμβάσεις
