Από το Παναγιώτη Βενάρδο πήραμε και δημοσιεύουμε την παρακάτω επιστολή: "Αγαπητέ "Ριζοσπάστη",

Παρακαλώ πολύ να μου επιτρέψεις μια σύντομη παρέμβαση στο θέμα που απασχόλησε τις στήλες σου, σχετικά με τον (παρασκηνιακό) ρόλο που διαδραμάτισε στη "Συμφωνία της Βάρκιζας" ο Ηλίας Τσιριμώκος, ως μέλος της ΕΑΜικής αντιπροσωπείας.

Ο αγαπητός συνάδελφος Γ. Λεονταρίτης, γενικός γραμματέας της ΕΣΗΕΑ, σε απαντητική επιστολή του ("Ρ" 8.10.97) δημιουργεί την εντύπωση (άθελά του πιστεύω) ότι δεν απέδωσα σωστά, σε ένα σημείο, το πνεύμα των λεγομένων του Ιωάννη Γεωργάκη, σε συνέντευξη που μου είχε δώσει ο ακαδημαϊκός για το δικό του ρόλο και τις εκτιμήσεις του για τη Διάσκεψη της Βάρκιζας.

Πιο συγκεκριμένα γράφει ο Γ. Λεονταρίτης στην επιστολή του: "Οταν διάβασα τη μελέτη που είχε δημοσιεύσει τότε ο συνάδελφος Παν. ΒΕΝΑΡΔΟΣ, έσπευσα να συναντήσω τον Γεωργάκη, ο οποίος μου εξήγησε το νόημα της φράσης του (Σ. σ: ".. ο Ηλίας Τσιριμώκος πείστηκε από μένα την κρίσιμη εκείνη νύχτα να έρθει "από δω". Δηλαδή να υποστηρίξει τη θέση της κυβερνητικής πλευράς στο θέμα της αμνηστίας.") Κατά μια φοβερή σύμπτωση - συνεχίζει ο Γ. Λ. - μετά από δύο τρεις μέρες πέθανε και δεν πρόλαβα να καταγράψω με την υπογραφή του τη μαρτυρία του. "

Είναι ανακριβέστατο αυτό για τους εξής λόγους:

Πρώτο: Η συνέντευξη Ι. Γεωργάκη στον υπογράφοντα, δημοσιεύτηκε αρχικά στις 15 Φεβρουαρίου 1983 στην εφημερίδα "Μεσημβρινή". Αν ο καθηγητής Γεωργάκης θεωρούσε ότι δεν είχε αποδοθεί σωστά κάτι από αυτά που είπε ή επιθυμούσε να επεξηγήσει περισσότερο το νόημα της επίμαχης φράσης του, (τη στιγμή μάλιστα που μιλούσε για πρώτη φορά για αυτό το μεγάλο ιστορικό γεγονός) θα το είχε κάνει τις αμέσως επόμενες μέρες, με επιστολή του στην εφημερίδα που δημοσίευσε τη συνέντευξη.

Τέτοια επιστολή όμως δεν υπήρξε. Αλλά ούτε και προφορικά σε μεταγενέστερη συνάντησή μας, διατύπωσε οποιοδήποτε παράπονο.

Αλλά γιατί θα έπρεπε - ρωτάω - να δώσει περισσότερες διευκρινίσεις ο Ιωάννης Γεωργάκης τη στιγμή που το κάνει επαρκώς στη συνέντευξη; Πχ. αμέσως μετά την επίμαχη φράση είπε: "... Ηθελε να έχει ορισμένες εγγυήσεις ότι, πράγματι, αυτά που λέμε εμείς εκεί θα έχουν την υποστήριξη και της συμμαχικής πλευράς. Κι ότι δεν ήταν ένα είδος τρικλοποδιάς... "

Δεύτερο: Σημαντικά σημεία της συνέντευξης Γεωργάκη περιλαμβάνονται στο βιβλίο του Αγγελου Αγγελόπουλου "Από την Κατοχή στον Εμφύλιο" - ένα βιβλίο - συνέντευξη στον Σοφοκλή Γ. Δημητρακόπουλο (εκδ. Παρουσία), πράγμα που αποδεικνύει την εγκυρότητά της. Διότι ο Αγγελος Αγγελόπουλος θα είχε ελέγξει πόσο ακριβής ήταν από τον ίδιο τον Ι. Γεωργάκη με τον οποίο υπήρξε συνάδελφος στην Ακαδημία Αθηνών.

Τρίτο: Η συνέντευξη, λόγω της ιστορικής της σημασίας, έχει περιληφθεί αυτούσια, χωρίς ν' αλλάξει ούτε ένα σημείο στίξης, στο βιβλίο μου με τίτλο "Η Συμφωνία της Βάρκιζας" (εκδ. Ποντίκι) που κυκλοφόρησε τον Φεβρουάριο 1995. Πρόκειται για τη "μελέτη" για την οποία κάνει λόγο ο Γ. Λ., που μόλις διάβασε, όπως γράφει, έσπευσε να συναντήσει τον Γεωργάκη, για να διαλύσει τις παρανοήσεις... Ο Ι. Γεωργάκης όμως δε βρισκόταν στη ζωή όταν εκδόθηκε το βιβλίο... Είχε πεθάνει την 1η Νοεμβρίου 1993.

Προσωπικά έχω τη γνώμη, πέρα από τις όποιες ευθύνες προσώπων, ειδικά στο θέμα της αμνηστίας, ότι, ακόμα κι αν ήταν άψογη η σχετική διάταξη της συμφωνίας, οι διωγμοί κατά των πατριωτών από τους ακροδεξιούς που κυριαρχούσαν στην κυβερνητική πλευρά θα συνεχίζονταν με άλλα προσχήματα, αφού ο σκοπός των Αγγλων, πάση θυσία, ήταν η επιβολή των δικών τους σχεδίων για την επίλυση του ελληνικού προβλήματος.

Πιστεύω, τέλος, ότι η αποτίμηση σήμερα του ιστορικού ρόλου των τότε πρωταγωνιστών της πολιτικής ζωής, πρέπει να γίνεται με όσο το δυνατόν πιο ακριβοδίκαιο και νηφάλιο τρόπο. Ετσι γράφεται έγκυρα η ιστορία.

Ευχαριστώ για τη φιλοξενία

Με εκτίμηση Παναγιώτης ΒΕΝΑΡΔΟΣ"