Θυσία στο βωμό της "εκσυγχρονιστικής" της πολιτικής, που είναι τυφλά υποταγμένη και απόλυτα ευθυγραμμισμένη με το όπου Γης μεγάλο κεφάλαιο, θέλει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ τους μικρούς και μεσαίους επαγγελματίες, βιοτέχνες και εμπόρους της χώρας. Τη λογική της αυτή, μάλιστα, σχετικά με το ζοφερό μέλλον που επιφυλάσσει για τη μικρομεσαία επιχείρηση (ΜΜΕ), όχι μόνο δεν την κρύβει, αλλά τη δηλώνει πλέον απροκάλυπτα με τον πιο επίσημο τρόπο. Αυτό έκαναν και την προηγούμενη Κυριακή, τόσο ο πρωθυπουργός Κ. Σημίτης, όσο και η αφρόκρεμα των υπουργών του και κυβερνητικών στελεχών, που παραβρέθηκαν στην πανελλαδική συνδιάσκεψη του ΠΑΣΟΚ για θέματα επαγγελματιών, βιοτεχνών και εμπόρων. Εκεί, όπου τα στελέχη της κυβέρνησης, απευθυνόμενα στα συνδικαλιστικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ, έσπευσαν να βγάλουν πομπώδεις λόγους για τα ...μεγαλεπήβολα σχέδιά τους (ενώ, μόλις μερικούς μήνες πριν, ουδείς επίσημος τόλμησε να εμφανιστεί στο συνέδριο της ΓΣΕΒΕΕ), έγινε απόλυτα σαφές τουλάχιστον ένα πράγμα: Η περιβόητη "ραχοκοκαλιά" της εθνικής οικονομίας - την οποία κατά κόρον έχει χρησιμοποιήσει προεκλογικά το ΠΑΣΟΚ για να ανέλθει στην εξουσία - οι εκατοντάδες χιλιάδες αυτοαπασχολούμενοι επαγγελματίες, βιοτέχνες και έμποροι, που συντηρούν κύρια οικογενειακού χαρακτήρα επιχειρήσεις, δεν αφορούν την κυβέρνηση. Αντίθετα, μάλιστα, όπως δηλώθηκε, ούτε λίγο - ούτε πολύ, από την υπουργό Ανάπτυξης, αποτελούν ήδη εμπόδιο στην υλοποίηση των στόχων της κυβέρνησης για τον "εκσυγχρονισμό" που επαγγέλλεται.

Εναν "εκσυγχρονισμό", στα πλαίσια του οποίου, εκτός από τους εκπροσώπους του μεγάλου κεφαλαίου, χωράνε μόνο μια χούφτα δήθεν μικρές και μεσαίες ελληνικές επιχειρήσεις και θυγατρικές πολυεθνικών, κατά τα πρότυπα και την παράδοση των ευρωπαϊκού και αμερικανικού μεγέθους "μικρομεσαίων" επιχειρήσεων. Ολες οι υπόλοιπες είναι περιττές και εμποδίζουν τη "διεθνοποίηση" της αγοράς. Δηλαδή, την ανεξέλεγκτη εξάπλωση και εδραίωση του πολυεθνικού κεφαλαίου, που με την έλευσή του σαρώνει και ποδοπατάει τη διάρθρωση των τοπικών οικονομιών ή, στην καλύτερη περίπτωση, κάποιους ..."τυχερούς", τους κάνει υπαλλήλους και υποταχτικούς του. Αδιάψευστος μάρτυρας για τους στόχους της κυβέρνησης και την υποταγή της στα σχέδια των Διευθυντηρίων των πολυεθνικών, κόντρα στις ποικιλώνυμες και αμφιλεγόμενες εξαγγελίες, που επαναλήφθηκαν πριν από μερικές μέρες, τα επίσημα στοιχεία της Ενωσης Ελληνικών Τραπεζών. Τα τελευταία καταγράφουν ανάγλυφα τη δραματική κατάσταση που αντιμετωπίζουν οι ελληνικές μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, αποκαλύπτοντας τα καθημερινά λουκέτα, ενώ, όπως επισημαίνουν άνθρωποι που γνωρίζουν τα πράγματα, η πορεία αυτή είναι βέβαιο ότι χρόνο με το χρόνο θα επιδεινώνεται. Και αυτά, μόνο επίσημα. Γιατί, είναι γνωστό ότι σε δεκάδες χιλιάδες ανέρχονται εκείνοι οι μικροί έμποροι, οι επαγγελματίες και οι βιοτέχνες, που βάζουν οριστικό λουκέτο στις δουλιές τους, χωρίς να ακολουθήσουν την επίσημη δικαστική διαδικασία της πτώχευσης. Αδιάψευστος μάρτυρας, επίσης, η ασκούμενη πολιτική που βιώνουν στο πετσί τους οι ΕΒΕ. Ο πλήρης αποκλεισμός των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων από τις τράπεζες, οι διαδικασίες που ακολουθούνται στην κατανομή των πολυδιαφημισμένων κονδυλίων - πακτωλών από τα προγράμματα της ΕΕ, που υποτίθεται ότι προορίζονται για ΜΜΕ και τα ροκανίζουν οι μεγάλες επιχειρήσεις.

Ο δογματισμός του ΠΑΣΟΚ στην κατεύθυνση της πλήρους εναρμόνισης της πολιτικής του με τις επιταγές της ΕΕ και η "επαρχιώτικη", ταυτόχρονα, αντίληψη, που έχουν περί εκσυγχρονισμού, έχουν οδηγήσει τους κυβερνώντες να παραβλέπουν ακόμα και σημαντικές ιδιαιτερότητες της ελληνικής οικονομίας. Σ' αυτά ακριβώς τα πλαίσια, προβάλλεται ως όραμα - στόχος η μετατροπή των ελληνικών μικρομεσαίων επιχειρήσεων σε ΜΜΕ τύπου ΗΠΑ, ή Ιαπωνίας και Γερμανίας. Στην προκειμένη περίπτωση, περιφρονούν βάναυσα τον ειδικό ρόλο που έπαιξαν και εξακολουθούν να παίζουν στη χώρα οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις, που στηρίζονται στην αυτοαπασχόληση των ΕΒΕ και των μελών των οικογενειών τους. Προκειμένου να φέρουν σε πέρας την αποστολή τους, παραβλέπουν ότι η μέχρι σήμερα ανάπτυξη της χώρας στηρίχτηκε σε μεγάλο βαθμό στην ειδική μορφή των ελληνικών μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Αυτών, που, τελικά, και δουλιά έδωσαν σε εκατομμύρια εργαζόμενους, και εισοδήματα προσέφεραν, και στην αύξηση του εθνικού εισοδήματος συνέβαλαν, ενώ και σήμερα μπορούν ακόμα να συμβάλουν, έξω από το εχθρικό περιβάλλον, που διαμορφώνει η κυβερνητική πολιτική. Η παραδοσιακή αυτή ελληνική επιχείρηση του αυτοαπασχολούμενου επαγγελματία, βιοτέχνη και εμπόρου, για τους "εκσυγχρονιστές", θεωρείται παρελθόν. Εκείνο που δεσπόζει στη λογική της πολιτικής τους είναι η ποικιλόμορφη στήριξη των επιχειρηματικών σχεδίων του μεγάλου κεφαλαίου, το οποίο διέπεται από τη λογική που ανέπτυξε τις προάλλες και η υπουργός Ανάπτυξης Β. Παπανδρέου, χωρίς να αφήνει το παραμικρό περιθώριο παρερμηνείας: Οι μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις είναι πάρα πολλές για το μοτίβο της οικονομίας που επιδιώκουν κυβέρνηση και μεγαλοεπιχειρηματίες. Και, κατ' επέκταση, θα επιζήσουν μόνο εκείνες που θα εξυπηρετούν αυτά ακριβώς τα επιχειρηματικά σχέδια.

Κάτω από αυτές τις συνθήκες, προβάλλει όσο ποτέ άλλοτε η ανάγκη για αντίσταση σ' αυτά τα σχέδια. Αλλος δρόμος δεν υπάρχει. Αντίσταση και συσπείρωση των επαγγελματιών, βιοτεχνών και εμπόρων γύρω από ένα δυνατό, διεκδικητικό, μαζικό συνδικαλιστικό κίνημα σ' έναν αγώνα επιβίωσης, όπου δε θα είναι μόνοι τους. Αγώνα αντεπίθεσης, γιατί λύσεις υπάρχουν και μπορούν να διεκδικηθούν, στα πλαίσια μιας ριζικά διαφορετικής, φιλολαϊκής πολιτικής και ενός κοινού μετώπου με τους άλλους εργαζόμενους, τους συνταξιούχους, τους αγρότες, τους νέους, που πλήττονται από την ίδια αντιλαϊκή πολιτική, που είναι τυφλά υποταγμένη στην υπόθεση ικανοποίησης των σχεδίων των μονοπωλίων και της άρχουσας τάξης. Ολοι αυτοί, που είναι οι περισσότεροι και βλέπουν να θυσιάζονται κατακτήσεις δεκαετιών στο βωμό των υπερκερδών μιας χούφτας πολυεθνικών και της εδραίωσης των υποταχτικών κυβερνήσεών τους, δεν μπορούν παρά να παλέψουν από κοινού για το κοινό τους συμφέρον.