Την αγωνία της για την τύχη του Ελληνικού Κινηματογράφου,με το πολυνομοσχέδιο του ΥΠΠΟ και συγκεκριμένα με το άρθρο 4 με τίτλο "Ζητήματα κινηματογραφικής πολιτικής", εκφράζει με πολυσέλιδη, τεκμηριωμένη ανακοίνωσή της η Εταιρεία Ελλήνων Σκηνοθετών (ΕΕΣ).Στην εισαγωγή της ανακοίνωσης, μεταξύ άλλων, διαπιστώνεται η πολιτιστική κυριαρχία των ΗΠΑ επί της χώρας μας και αναζητούνται οι αιτίες της κρίσης του Ελληνικού Κινηματογράφου στο ενδιαφέρον των κέντρων εξουσίας να τον ελέγχουν και σε σκοπιμότητες που διασφαλίζουν "παγιωμένα προσωποπαγή συμφέροντα".Η ΕΕΣ θεωρεί ότι το νομοσχέδιο "πρέπει να απορριφθεί στο σύνολό του και να δοθεί χρόνος σε ομάδα ή ομάδες σοβαρών εισηγητών και συμβούλων (σκηνοθετών, παραγωγών, τεχνοκρατών, κοινωνιολόγων, οικονομολόγων) να εργαστούν για τη διατύπωση των όρων μιας σταθερής ανάπτυξης της εθνικής κινηματογραφίας, μελετώντας τα παραδείγματα άλλων χωρών",με στόχο μια μακρόπνοη κινηματογραφική πολιτική. Και "όχι μια μικρού βεληνεκούς πολιτική, όπως αυτή που εκφράζει το νομοσχέδιο".

Η ΕΕΣ επισημαίνει τα χαρακτηριστικά του προτεινόμενου νομοσχεδίου, ασκώντας κριτική σε μια σειρά ρυθμίσεις, που αυτό προβλέπει, και σειρά παραλείψεων, εξαιτίας των οποίων "ούτε ποσότητα εξασφαλίζει, ούτε πολλαπλή ποιότητα. Απλά συντηρεί και επιμηκύνει τη ζωή μιας θνησιγενούς κατάστασης. Την ώρα που οι συνθήκες απαιτούν γενναία αλλαγή, είναι μόνο μια δειλή πρόταση".

Πρώτο σημείο κριτικής της ΕΕΣ αποτελεί η διατήρηση και ένταση του κρατικού ελέγχου πάνω στον ελληνικό κινηματογράφο.Το νομοσχέδιο "όχι μόνο συνεχίζει το κρατικομονοπωλιακό μοντέλο... αλλά το βαθαίνει και περιορίζει στο ελάχιστο τον κοινωνικό έλεγχο".Η παραγωγή των ταινιών, το ύψος των επιχορηγήσεων, η διανομή επαφίενται στον έλεγχο επιτροπών και συμβουλίων. Το Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου καταργείται,με αποτέλεσμα "την περιθωριοποίηση του ελληνικού κινηματογράφου στην ίδια του τη χώρα".Τα Κρατικά Βραβεία Κινηματογράφου χάνουν τον αυτοτελή τους χαρακτήρα. "Στην ουσία καταργούνται και μετατρέπονται σε δεκανίκι ενός υποβαθμισμένου φεστιβάλ",ενώ οι ταινίες που συμμετέχουν σε αυτό επιλέγονται από ένα πρόσωπο: Τον διορισμένο διευθυντή του Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης.Ενα διευθυντή, που "συγκεντρώνει όλες τις εξουσίες και επιβάλλει τη δική του μοναδική αισθητική, ιδεολογική και άλλη κατεύθυνση",αφού καταλαμβάνει ταυτόχρονα θέσεις - "κλειδιά" στο πλέγμα των κρατικών θεσμών, που χαράζουν τις κατευθύνσεις της ελληνικής κινηματογραφίας.

Την ίδια στιγμή το ΔΣ του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου (ΕΚΚ) "δικαιούται να κρίνει ποιες ταινίες έχουν "ιδιαίτερη πολιτιστική αξία", χωρίς να ορίζεται καν τι σημαίνει αυτό, και αυτές να τις χρηματοδοτεί με ευνοϊκότερους όρους απ' όσο τις υπόλοιπες",ενώ στο σύνολό του "το νομοσχέδιο δε διασφαλίζει βασικές αρχές δημοκρατικής λειτουργίας, αντιπροσωπευτικότητας και διαφάνειας",με τον τρόπο που ορίζει τη σύνθεση και τις αρμοδιότητες των διαφόρων επιτροπών και συμβουλίων.

Αλλωστε "η κρατικοποίηση του κινηματογράφου φθάνει μέχρι του σημείου να εγκαθιδρύεται ο πρωτάκουστος "θεσμός" της επιχορήγησης του κράτους από ιδιώτες",αφού "όποιος χορηγός επενδύει τα χρήματά του στο ΕΚΚ και μόνον εκεί, θα μπορεί να τα εκπίπτει από το φορολογητέο εισόδημά του".Γύρω από το ΕΚΚ στήνεται ένας πολυδάπανος μηχανισμός, σχεδιάζονται επενδύσεις χωρίς να εξασφαλίζονται και να ορίζονται σταθεροί πόροι, ενώ η βιομηχανική δομή της κινηματογραφίας αγνοείται και κανένα μέτρο δεν προβλέπεται για την ανάπτυξη της οπτικοακουστικής βιομηχανίας μας, ούτε για τη δημιουργία ενός εθνικού δικτύου διανομής.Αντίθετα, το νομοσχέδιο "προσπαθεί να αντιμετωπίσει την κρίση με ψοφοδεείς επιδοτήσεις, οι οποίες την επιδεινώνουν".

Μέσα στις γενικότερες παραλείψεις του νομοσχεδίου, η ΕΕΣ επισημαίνει επίσης την απουσία πολιτικής για τους νέους σκηνοθέτες,με τον περιορισμό στις παραγωγές ταινιών μικρού μήκους και το πρόγραμμα "Νέα Ματιά". Με την απουσία: Ενός "μοντέλου κρατικού παρεμβατισμού, ο οποίος θα διασφαλίζει την ελεύθερη ανάπτυξη του κινηματογράφου ως τέχνης, χωρίς αισθητική, ιδεολογική ή άλλη κηδεμόνευση,την ανάπτυξή του σαν εθνικής βιομηχανίας... τη διάδοσή του στο εσωτερικό και στο εξωτερικό". Μέτρων για προσέλκυση και επένδυση κεφαλαίων, για την ανάπτυξη ελληνικών σχεδίων παραγωγής με διεθνή συμμετοχή, την ανάπτυξη της κινηματογραφικής παιδείας, τη δημιουργία εθνικού Ελληνικού Διαγωνιστικού Φεστιβάλ Κινηματογράφου και ενός διεθνούς διαγωνιστικού φεστιβάλ με βαλκανικό ή μεσογειακό προσανατολισμό,την αναβάθμιση και κατοχύρωση του θεσμού των κρατικών κινηματογραφικών βραβείων με την ίδρυση Ακαδημίας Καλλιτεχνών Οπτικοακουστικού κλπ.

Η ΕΕΣ ζητά την "ολοκληρωτική απόσυρση του άρθρου 4,θεωρώντας αδιανόητο να προτείνεται νομοσχέδιο χωρίς να έχουν ερωτηθεί οι Ελληνες σκηνοθέτες" και προχωρά στη διοργάνωση ανοιχτού συνεδρίου με προσωπικότητες του ελληνικού και διεθνούς χώρου για τα προβλήματα του κινηματογράφου, προκειμένου να καταγραφούν όλες οι τάσεις και οι απόψεις. Σημειώνουμε ότι την προσεχή Δευτέρα (11πμ) η ΕΕΣ θα δώσει σχετική συνέντευξη Τύπου.