Σάββατο 22 Ιούλη 2000
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 28
ΡΕΠΟΡΤΑΖ
ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΑ
Οχι άλλα βάσανα...

Ομπαρμπα - Γιώργης ήταν αναστατωμένος όταν του χτύπησα την πόρτα, «καινούριο χουνέρι - μου λέει - ετοιμάζουνε σε βάρος των συνταξιούχων». Φαίνεται πως σ' αυτό τον τόπο μια σειρά από λαμπρά μυαλά, μια σειρά από ξεφτέρια δε σκαρφίζονται τίποτ' άλλο παρά πώς να κάνουν τη ζωή των εργαζομένων γενικά και των συνταξιούχων ειδικά όχι πιο άνετη, αλλά πιο δύσκολη.

Τι είναι πάλι αυτό το χαμπέρι μες στο φάκελο που του στείλανε; Δεν αμφιβάλλω, κύριε Νεκτάριε, πως έχετε την καλή διάθεση να διευκολύνετε τους συνταξιούχους, - διαβάζοντας το κείμενο - σαν μια προσπάθεια που έχει αναλάβει το ΙΚΑ για τη βελτίωση των παρεχομένων υπηρεσιών προς τους πολίτες με τον τρόπο αλλαγής πληρωμής των συντάξεων. Εξαναγκάζοντας τον ταλαίπωρο συνταξιούχο να τρέχει στην τράπεζα ν' ανοίξει λογαριασμό, όπου θα του καταθέτετε τη σύνταξή του. Δε γνωρίζω ποιοι στόχοι εξυπηρετούνται πίσω απ' αυτήν τη «βελτιωτική προσπάθεια». Πολλοί πετάνε τα καρφιά τους και μιλάνε για ξεπούλημα των ΕΛΤΑ και τα θέλουν πιο «λειτουργικά» και με λιγότερους υπαλλήλους. Αλλά η αλήθεια είναι μία και μόνη. Πολλοί -τουλάχιστον- συνταξιούχοι όχι μόνο δεν εξυπηρετούνται καθόλου μ' αυτό τον τρόπο, αλλά απεναντίας θα ταλαιπωρούνται ακόμη πιο πολύ.

Ο συνταξιούχος προτιμάει τον ταχυδρόμο, που θα του χτυπήσει την πόρτα, τη συγκεκριμένη ημέρα που αναγράφεται στην κατάσταση και θα του μετρήσει ντάγκα - ντάγκα τα λεφτά στο χέρι. Θα του πει μια «καλημέρα», ίσως να του προσφέρει ένα καφέ κι ίσως να του βάλει κι ένα μικρό χαρτζιλίκι στο χέρι. Αυτό προτιμά και τίποτ' άλλο. Μια φορά το μήνα είναι και το γνωρίζει καλά πως τη συγκεκριμένη μέρα και ώρα πρέπει να 'ναι στο σπίτι. Κι αν δεν είναι, δε χάθηκε κι ο κόσμος. Μια άλλη στιγμή θα περάσει ο ταχυδρόμος και θα του αφήσει τα λεφτά. Ολα βολεύονται, χωρίς να υποτιμώ τις όποιες υπαρκτές ίσως εξαιρέσεις.

Σκεφτείτε τώρα τι πρόκειται να γίνει με το νέο γραφειοκρατικό σύστημα. Τις τελευταίες μέρες του κάθε μήνα θα στριμώχνονται οι μάζες των συνταξιούχων έξω από τις τράπεζες βρέχει χιονίζει σε ατέλειωτες ουρές, περιμένοντας τη στιγμή της πληρωμής. Εδώ, τώρα, για να πας για μια υπόθεσή σου στην τράπεζα τρως ένα ολόκληρο πρωινό, σκεφτείτε τις ημέρες που θα είναι η πληρωμή των συνταξιούχων τι θα γίνεται; Σκεφθείτε ακόμα τους χιλιάδες ανήμπορους να μετακινηθούν, τους μοναχικούς, τους κατάκοιτους, τους άρρωστους, αυτούς που ζούνε μακριά από κάποια τράπεζα, τι θα κάνουν αυτοί οι άνθρωποι; Πώς θα εξυπηρετηθούν; Φτάνει η ανημποριά, φτάνει το άγχος, φτάνει ο αγώνας ν' αντεπεξέλθει στις καθημερινές δύσκολες στιγμές. Φτάνει που τον κατάντησαν μπαλάκι του πινγκ-πονγκ και τον εξανάγκασαν τώρα στα γεράματα να βγει στους δρόμους ζητώντας πενταροδεκάρες, φτάνει που τον έχουν του κλότσου και του μπάτσου με τους γιατρούς και τα φάρμακα. Πάτε τώρα να τους φορτώσετε καινούριες έγνοιες, να τρέχει στις τράπεζες για πληρωμή. Αρκετά δε νομίζετε;

Παρακαλούμε - και σταυροκοπιέται ο μπάρμπα - Γιώργος λέγοντάς μου να σας το μηνύσω - κ. Νεκτάριε, σκεφτείτε το καλύτερα να μην προσπαθήσετε να κόψετε τους συντροφικούς δεσμούς συνταξιούχου - ταχυδρόμου.


Βασίλης ΛΙΟΓΚΑΡΗΣ


Κορυφή σελίδας
Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ