Στην ημερήσια διάταξη έρχονται και πάλι οι περιβόητες "συμφωνίες κυρίων", ανάμεσα στην κυβέρνηση και τους εκπροσώπους των επιχειρηματιών για τις αυξήσεις των τιμών στην αγορά. Πρόκειται για τη γνωστή, περιοδική, κοροϊδία σε βάρος των εργαζόμενων καταναλωτών περί δήθεν προσπαθειών συγκράτησης των τιμών, ενώ στην πραγματικότητα πρόκειται για την απεχθή προσαρμογή της αγοράς στο καθεστώς της πλήρους ασυδοσίας των μεγαλοεπιχειρηματιών.

Η συζήτηση αφορά ανατιμήσεις στα επίπεδα του 2,5%. Κι έτσι να ήταν τα πράγματα Θα μπορούσε κανείς να πει ότι αφού οι "αυξήσεις" που θα πάρουν οι εργαζόμενοι θα υπολείπονται του 2%, έτσι κι αλλιώς θα υπάρξει μείωση της αγοραστικής τους δύναμης. Ομως η πραγματικότητα είναι ακόμα χειρότερη, αφού οι "συμφωνίες" γίνονται με κριτήριο το πόσο τα διάφορα είδη επιδρούν στους επίσημους δείκτες της Στατιστικής και όχι με γνώμονα το αν αποτελούν απαραίτητα είδη λαϊκής κατανάλωσης.

Και, εν πάση περιπτώσει, λίγοι είναι αυτοί που τρώνε πλέον το κουτόχορτο των "συμφωνιών κυρίων", αφού η καθιέρωσή τους κάθε άλλο παρά έχει ανακόψει την ανηφορική πορεία που ακολουθούν οι τιμές στην αγορά...