Ενδιαφέροντα στοιχεία σχετικά με το οικονομικό κόστος των εργατικών ατυχημάτων και των επαγγελματικών ασθενειών παρατίθενται στη μηνιαία έκδοση του Εργατικού Κέντρου Αθήνας "Δράση για υγιεινή και ασφάλεια της εργασίας - προστασία του περιβάλλοντος". Στοιχεία που αποκαλύπτουν ότι οι συνέπειες από τη μη εφαρμογή μέτρων για την υγιεινή και ασφάλεια των εργαζομένων είναι τεράστιες και σε οικονομικό επίπεδο - χωρίς να αναφέρονται οι απώλειες σε εργατικό δυναμικό - και το κόστος μεγαλύτερο από αυτό που θα απαιτούσε η εφαρμογή μέτρων για την πρόληψη και την αντιμετώπιση εργατικών ατυχημάτων και επαγγελματικών ασθενειών.

Το κόστος αυτό ανέρχεται σε αρκετά δισεκατομμύρια ECU και συγκεκριμένα στη Δανία μόνο για το έτος 1990 διατέθηκαν 370 εκατομμύρια ECU για ατυχήματα και 2,33 δισ. ECU για επαγγελματικές ασθένειες. Στη Σουηδία το ίδιο έτος 780 εκατομμύρια ECU για ατυχήματα και 6,7 δισ. ECU για ασθένειες. Στη Νορβηγία το 1992 ξοδεύτηκαν 370 εκατομμύρια ECU για ατυχήματα και 6,3 δισ. ECU για ασθένειες, τον ίδιο χρόνο στη Φινλανδία 460 εκατομμύρια ECU για ατυχήματα και 2,8 δισ. ECU για τις ασθένειες.

Αύξηση όμως παρουσιάζουν οι επαγγελματικές ασθένειες στη Γερμανία, αφού, σύμφωνα με τα όσα αναφέρονται στην έκδοση του ΕΚΑ, τα τελευταία χρόνια παρατηρείται μια αύξηση κατά 4,4% των αιτήσεων που καταθέτουν οι εργαζόμενοι για αναγνώριση επαγγελματικής ασθένειας, ενώ αυξημένα παρουσιάζονται και τα ποσοστά των αποφάσεων των αρμόδιων γερμανικών οργανισμών, που αναγνωρίζουν επαγγελματικές ασθένειες.

Αξίζει να σημειωθεί ότι στη χώρα μας για τους αρμόδιους φορείς "δεν υφίστανται" επαγγελματικές ασθένειες, αφού δεν υπάρχει μηχανισμός ελέγχου και καταγραφής τους. Ωστόσο, χιλιάδες εργαζόμενοι συνταξιοδοτούνται εξαιτίας επαγγελματικής νόσου.