Η επίκληση των καιρικών φαινομένων, κάθε φορά, από την κυβέρνηση, ως "πηγή του κακού" για τις φυσικές καταστροφές, δε βρίσκει απήχηση στον Εβρο. Οι κάτοικοι του νομού έζησαν και συνεχίζουν να ζουν στο πετσί τους τα αποτελέσματα από τις πρόσφατες πλημμύρες στην περιοχή και έχουν καταδικάσει τον ένοχο. Εχουν διαπιστώσει την κοροϊδία σε βάρος τους και ζητούν την αντιπλημμυρική προστασία του ακριτικού νομού τους. Ζητούν να αποζημιωθούν άμεσα οι πληγέντες, να ενισχυθεί η αγροτοκτηνοτροφική παραγωγή της περιοχής τους, να γίνουν έργα υποδομής, να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας για να μείνουν οι αγρότες και οι νέοι στον τόπο τους.

Κόντρα στην υποσχεσιολογία του κυβερνητικού κλιμακίου, που πήγε τελικά χτες στην περιοχή να δηλώσει τη ..."συμπαράστασή" του, δύο πρόεδροι κοινοτήτων του νομού, του Πυθίου και των Λαβάρων,σημειώνουν τα πραγματικά προβλήματα και περιμένουν κάτι παραπάνω από υποσχέσεις. Τις ανησυχίες τους κατέθεσαν στον βουλευτή του ΚΚΕ Σταύρο Παναγιώτου, που επισκέφτηκε πριν λίγες μέρες το νομό και συζήτησε μαζί τους.

"Κάθε φορά που σημειώνονται μεγάλες βροχοπτώσεις, δημιουργείται πρόβλημα στην περιοχή. Αποτέλεσμα, πολλές φορές να μην προλαβαίνουμε να καλλιεργήσουμε", σημείωσε στην κουβέντα με τον βουλευτή του ΚΚΕ ο Γιώργος Σαρίδης,πρόεδρος της Κοινότητας Πυθίου. Ο ίδιος συνέχισε, λέγοντας πως τα προβλήματα που δημιουργούνται από την υπερχείλιση του ποταμού Εβρου θα ξεπεραστούν με μια διακρατική συμφωνία μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας. "Το 1955 έγινε μια τέτοια συμφωνία, αλλά "χάλασε"", είπε.

Σε ό,τι αφορά το Πύθιο, ο Γ. Σαρίδης είπε πως το ανάχωμα που υπάρχει στο βόρειο Εβρο καλύπτει ένας μέρος του κάμπου του χωριού - συγκεκριμένα 2.500 στρέμματα - και τα υπόλοιπα 10.000 περίπου μένουν εκτεθειμένα. Οι ζημιές στο χωριό από τις πλημμύρες, πολλές. "Είχαμε ζημιές σε 5.000 περίπου στρέμματα σπαρμένα στάρια, σε 1.500 στρέμματα με τριφύλλι. Στα στρέμματα που απομένουν δεν μπορούμε να σπείρουμε ακόμα. Πρέπει γρήγορα να αντλήσουν τα νερά", ενημέρωσε τον βουλευτή του ΚΚΕ ο Γ. Σαρίδης. Επισήμανε, τέλος, πως οι αγρότες της περιοχής δεν έχουν να αντιμετωπίσουν μόνο τις συνέπειες από τις πλημμύρες, αλλά και τα αποτελέσματα της αντιαγροτικής πολιτικής, καθώς οι περισσότεροι είναι χρεωμένοι στις τράπεζες, ενώ όλοι αναγκάζονται να πουλούν σε χαμηλές τιμές τα προϊόντα τους.

"Τα αναχώματα δεν ήταν γερά και δεν άντεξαν. Από το 1991 στέλνουμε υπομνήματα στους αρμόδιους, επισημαίνοντας τον κίνδυνο να υπερχειλίσει ο ποταμός. Δεν πήραμε καμία απάντηση", θα πει με παράπονο ο πρόεδρος της Κοινότητας Λαβάρων, Β. Πουλιλιός.Και συνεχίζει: "Ηρθαν κυβερνητικά κλιμάκια, αλλά τίποτα... Ερχονται, φεύγουν, μας ξεχνούν". Ζημιές σημειώθηκαν, όχι μόνο στα χωράφια, αλλά και στα σπίτια, στις αποθήκες όπου φυλάσσονταν γεωργικά εργαλεία και τρόφιμα. "Μέχρι στιγμής, 67 οικογένειες έχουν δηλώσει ζημιές μόνο σε σπίτια. Καταγραφή επίσημη δεν έγινε. Είχαμε και πνιγμούς ζωντανών, κοτόπουλα, κουνέλια", τόνισε ο Β. Πουλιλιός. Ενώ εξέφρασε την ανησυχία του για την παραγωγή των τεύτλων. "Σε 15 μέρες πρέπει να σπείρουμε. Το νερό στα χωράφια πρέπει να αντληθεί". Πρέπει να συνεχίσουν να καλλιεργούν, για να μείνουν στα χωριά τους, πράγμα δύσκολο, καθώς - όπως λέει - "δεν υπάρχουν δουλιές. Η ανεργία είναι μεγάλη".

Ο βουλευτής του ΚΚΕ Σταύρος Παναγιώτου άκουσε με προσοχή τα προβλήματα των προέδρων και εξέφρασε την εκτίμηση πως η περιοχή έχει ανάγκη από μεγάλα έργα υποδομής. Σημείωσε δε πως "αναπτυξιακοί νόμοι υπάρχουν πολλοί, όχι όμως και ανάπτυξη". "Το ιδιωτικό κεφάλαιο - κατέληξε - δεν ενδιαφέρεται για εθνικά και κοινωνικά προβλήματα. Τα προβλήματα λύνονται όταν γίνονται υπόθεση των ίδιων των εργαζομένων, των ίδιων των αγροτών".