"Ως ύστατη ελπίδα ειρηνικής διευθέτησης" της κρίσης στον Περσικό Κόλπο, αντιμετωπίζεται από πολλές ηγεσίες η μετάβαση στην ιρακινή πρωτεύουσα του ΓΓ του ΟΗΕ. Στόχος του Κόφι Ανάν είναι να πετύχει την πλήρη συμμόρφωση της ιρακινής ηγεσίας με ένα ομόφωνο ψήφισμα του Συμβουλίου Ασφαλείας, που μεταφέρει στη Βαγδάτη. Σύμφωνα με το ψήφισμα, θα πρέπει τα προεδρικά μέγαρα να ελεγχθούν άνευ όρων από τον ΟΗΕ. Εντούτοις, δεν ξεκαθαρίζεται αν ο έλεγχος θα πραγματοποιηθεί από τους επιθεωρητές της ειδικής επιτροπής αφοπλισμού (όπως επιμένει η Ουάσιγκτον) ή από απεσταλμένους του Συμβουλίου Ασφαλείας (όπως πρότεινε η Βαγδάτη).

Η επιτυχής έκβαση της αποστολής Ανάν, είναι πραγματικά αρκετά αμφίβολη. Και η απαισιοδοξία αυτή δεν ταυτίζεται με την αρνητική στάση των ΗΠΑ και της Βρετανίας, οι οποίες επιμένουν στις απειλές τους για στρατιωτική επέμβαση και για λήξη των περιθωρίων της διπλωματίας, αλλά προκύπτει από την ουσία των εξελίξεων. Η Ουάσιγκτον δε θέλει να δει φως στον ορίζοντα γιατί μέσα από μια στρατιωτική επέμβαση στο Ιράκ, πετυχαίνει να ενισχύσει την ισχύ και την επιρροή της τόσο στη συγκεκριμένη όσο και στην ευρύτερη περιοχή (οικονομικά και πολιτικά) ενώ παράλληλα επανεμφανίζεται δριμύτερη (και άνευ καν επιχειρηματολογίας) ως ο "παγκόσμιος χωροφύλακας". Η επιμονή της είναι τέτοια, που ακόμη και αυτή την ύστατη στιγμή ο Λευκός Οίκος κωφεύει στις εσωτερικές αντιδράσεις και ο Κόφι Ανάν βαίνει στη Βαγδάτη με μια ημιτελή και, ανά πάσα στιγμή, αμφισβητήσιμη, πρόταση. Η αντίστροφη μέτρηση μοιάζει να έχει αρχίσει ανεπιστρεπτί.

Ε. Μ.