"Ο Φλεβάρης κι αν φλεβίσει/ του καλοκαιριού μυρίζει. / Μα αν σώσει και κακιώσει/ μέσ' στο χιόνι θα μας χώσει".

"Ο Φλεβάρης κι αν φλεβίσει/ πάλιν άνοιξη μυρίζει/ ειδεμή και ξεφλεβίσει/ πόσους σκύλους θα ψωφήσει".

"Η Φλεβάρς άμα φλιβίσ/ καλουσύνη θα μυρίσ/ έτσ' κάν(ι) που θα μανίσ/ θα παγώσ τσι θα χιουνίσ".

"Του Φλεβάρη αν τρεις καλές/ όλες κακές/ μ' αν οι τρεις του κακές/ όλες του καλές".

" (...) Ηβγι γ' ήλιους μ' ένα ματ/ τσ' η λαγός μ' ένα μουστάτσ".

"Φλιβάρη φλέβις άνοιξι, / τις φλέβις τω βυζιώ μου, / για να βυζάξω του πιδί/ κι να του μιγαλώσου".

"Την Τυρινή και των Βαγιών/ μπαίνει ο διάολος στο γιαλό".

"Ποιος είδι θηλυκό παπά/ τσι διάκου αγκαστρωμένου/ ποιος είδι ψύλλου στου βουνό/ παλούτσα φουρτουμένου; / Ποιος είδι, ποιος αντάμουσι/ παπά να κλέβ' απίδια/ κι απού μπρος η παπαδιά/ να του τραβά τ' αρχ....".

"Αγάπη μου ξινόγαλου τσι χαβιαρουμανέστρα/ την Κυριακή 'σταν όμουρφη κι τη Διφτέρα χέστρα".

"Αποκριές τις λέγαν/ και ξερό ψωμί ετρώγαν" (τραγούδια και γνωμικά της Μυτιλήνης, από το βιβλίο του Στρατή Αλ. Μολίνου "Τα λαογραφικά του Δωδεκαμήνου").

* * * *

"Οποιους δε χουρεύει απόψι/ του Θιού κατάρα να 'χει/ κι τουν μπόντικα ν' αρμέγει/ και τη γάτα να στρουγγεύει".(Αποκριάτικο δημοτικό τραγούδι της Θεσσαλίας).

"Τώρα τις Αποκριές/ θα φάμ' μακαρονάδες/ θ'άρθει κι η Σαρακοστή/ μ' ελιές και νταραμάδες" (παραλλαγή πανελλήνιου τραγουδιού, η οποία τραγουδιόταν στην Αττική).

"Ηρθ' η Καθαρή Δευτέρα/ ήρθε η Σαρακοστή/ για να φάμε κρεμμυδάκια/ για να φάμε πιτταστί. / Με κλαρίνα και με ντέφια/ με λαούτα και βιολιά/ θα χωρέψουμε στ' αλώνι/ νέοι, γέροι και παιδιά. / Με κρεμμύδια και με σκόρδα/ με ελιές και με φακή/ θα περάσει τούτ' η μέρα/ πρώτη στη Σαρακοστή" (Ηπειρώτικο).

"Μπροστινέ μου που χορεύεις/ να σε δω να βασιλεύεις! / (...) Καλώς την τη Σαρακοστή/ με σκόρδα με κρεμμύδια/ και με τα κρεμμυδόφυλλα/ καλώς τα μουσαφίρια. / (...) Καλώς τη Σαρακοστή/ μ' ελιές και με μπιζέλια/ και με τα κρεμμυδόφυλλα/ να κάψουμε τ' αμπέλια. / Θέλω να γίν' ένας καυγάς/ να 'ρθώ στη γειτονιά σου. / Ολοι να πέσουν στον καυγά/ κι εγώ στην αγκαλιά σου". (Τραγούδι του "Βλάχικου γάμου" στην Περαχώρα Κορινθίας).

"Στην κεντημένη σου ποδιά μωρ' Βλάχα μ'/ μωρ' Βλάχα μ' Βλαχοπούλα κι Αρβανιτοπούλα/ λαλούν αηδόνια και πουλιά μωρ' Βλάχα μ'/ μωρ' Βλάχα Βλαχοπούλα κι Αρβανιτοπούλα/ εσύ θα μου τα πάρεις ούλα/ μωρ' Βλάχα Βλαχοπούλα εσύ τα ξέρεις ούλα" (βασικό τραγούδι του "Βλάχικου γάμου". (Από το βιβλίο τηςΜαρίας Μιχαήλ - Δέδε "Γιορτές - Εθιμα και τα τραγούδια τους".Ολα τα προαναφερόμενα βιβλία κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Στρατή Φιλιππότη).

* * * *

"Εψόφησ' ο Λοκάνικος, / ψυχομαχάει ο Τύρος. / Κι η Βρούβα νη παλιόβρουβα/ στέκεται στην καβάλα/ να πέσει στην τσουκάλα",(τραγούδαγαν κατά το τελευταίο δείπνο της Τυρινής οι καρναβαλιστές στην Πελοπόννησο).Την Τυρινή στη Φθιώτιδα τραγουδούσαν το τραγούδι της Καθαρής Δευτέρας:"Τ' άκο τε τι παράγγειλεν η Καθαρή Δευτέρα; / Πέθανε ο Κρέος, πέθανε, ψυχομαχάει ο Τύρος, / σηκώνει ο Πράσος την ουρά κι ο Κρέμμυδος τα γένια. / Μπαλώστε τα σακούλια σας, τροχίστε τα λεπίδια/ και στον τρανό τον πλάτανο να μάσουμε στεκούδια".(Παπαζαφειρόπουλου "Ημερολόγιον Μ. Ελλάδος",1922).