Χτες, η Παγκόσμια Μέρα κατά του Ρατσισμού, βρήκε τη χώρα μας αντιμέτωπη με μια υστερία που επιχειρούν να καλλιεργήσουν τα ΜΜΕ ενάντια στους οικονομικούς μετανάστες, με αφορμή την αύξηση της εγκληματικότητας, ιδιαίτερα τελευταία. Και βέβαια δεν πρόκειται για μια στάση των ΜΜΕ - αποτέλεσμα της αδηφάγας ανάγκης για υψηλή τηλεθέαση, αλλά για συστηματική προσπάθεια να αποδοθεί η εγκληματικότητα στους οικονομικούς και πολιτικούς μετανάστες. Η εξάπλωση των ρατσιστικών αντιλήψεων, που γνωρίζει ιδιαίτερη άνθηση μετά το πισωγύρισμα που έφερε η ανατροπή του σοσιαλιστικού συστήματος, είναι φαινόμενο παγκόσμιο. Ανέκαθεν, το κεφάλαιο χρησιμοποιούσε το ρατσισμό σαν όπλο, ενάντια στην ενότητα των εργαζομένων, ενάντια στις αγωνιστικές διαθέσεις τους για ν' αλλάξουν τη ζωή τους. Ιδιαίτερα στην ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων, ο ρατσισμός και ο διαχωρισμός των λαών, με βάση τη θρησκεία, την καταγωγή, και τα "φυλετικά χαρακτηριστικά", είναι επιδιώξεις της ιμπεριαλιστικής "νέας τάξης", που στοχεύουν στη διαίρεση των λαών, στην αποδυνάμωσή τους.

Ο ελληνικός λαός κατά παράδοση δεν τρέφει ρατσιστικά αισθήματα. Ομως, το τελευταίο διάστημα, παρατηρούνται ανησυχητικά φαινόμενα. Η προπαγάνδα για τις "χαμένες θέσεις εργασίας", για "τις δουλιές που μας τρώνε οι ξένοι" συμπληρώνεται με αυτήν για την αύξηση της εγκληματικότητας, όπου όλοι συλλήβδην οι αλλοδαποί και ιδιαίτερα οι Αλβανοί, είναι οι φταίχτες. Ο Αβραμόπουλος ζητάει εξοπλισμό της Δημοτικής Αστυνομίας και ενεργοποίηση των πολιτών, τα τηλεοπτικά δίκτυα δείχνουν συνεχώς πολίτες να εξοπλίζονται, και τα φασιστοειδή της "Χρυσής Αυγής" πυκνώνουν τις επιθέσεις τους σε όποιον απλά μοιάζει με αλλοδαπό. Για όλα τα κακά λοιπόν, "φταίνε οι ξένοι".

Ομως, όσον αφορά την αύξηση της εγκληματικότητας, ακόμη και αυτά τα επίσημα στοιχεία του υπουργείου Δημόσιας Τάξης, δίνουν διαφορετική εικόνα για την πραγματικότητα:

• Κατά το α εξάμηνο του 1997 οι αλλοδαποί δράστες - στα εγκλήματα που εξιχνιάστηκαν - ήταν 5.129,ενώ το ίδιο χρονικό διάστημα ο αντίστοιχος αριθμός των Ελλήνων δραστών έφτασε τις 109.186.
• Η ίδια εικόνα παρουσιάζεται και για το 1996,όπου οι αλλοδαποί δράστες ήταν 10.089, ενώ οι Ελληνες έφτασαν τις 252.604.
• Κατά τη διετία 1990 - 1992,οπότε και σημειώθηκε η μεγαλύτερη εισροή αλλοδαπών στην Ελλάδα, η συμμετοχή τους στο σύνολο των επίσημα βεβαιωμένων εγκλημάτων κυμαινόταν ανάμεσα σε 1,1% και 1,4% σε ό,τι αφορά αυτό που οι ειδικοί ονομάζουν βαριά εγκληματικότητα, δηλαδή ανθρωποκτονίες, ληστείες, βαριές σωματικές βλάβες κ.ά. Σε ορισμένες άλλες κατηγορίες εγκλημάτων, όπως είναι εκείνα κατά της ιδιοκτησίας, τα ποσοστά της συμμετοχής τους εμφανίζονται αυξημένα (από 3,6% το 1990 σε 8,4% το 1992). Οι ειδικοί απέδωσαν τότε την υψηλή συμμετοχή τους στη διάπραξη οικονομικών εγκλημάτων στο δεδομένο πως οι περισσότεροι ήταν άνεργοι, αντιμετώπιζαν οξυμένα προβλήματα επιβίωσης και στερούνταν ακόμα και των αναγκαίων οικονομικών μέσων για να ζήσουν.

Φταίνε, λοιπόν, οι οικονομικοί και πολιτικοί μετανάστες για την ανεργία και την αύξηση της εγκληματικότητας; Η, μήπως, αντί να ξεχειλίσει το ποτήρι που παραγέμισε από τη συνεχώς αυξανόμενη ανεργία, από τη διεύρυνση της φτώχειας, της μιζέριας, της εξαθλίωσης, είναι προτιμότερο για την άρχουσα τάξη και τους κυβερνώντες η οργή του κόσμου για όλη αυτή την κατάσταση, να στραφεί στους "αποδιοπομπαίους τράγους";

"Με τους αλλοδαπούς δεν έχουμε να χωρίσουμε τίποτα, παρά μόνο τη φτώχεια και τη μιζέρια μας. Και η μόνη διαφορά είναι ότι αυτούς μπορούν να τους απελάσουν, ενώ για μας δε βρήκαν ακόμα τον Καιάδα", επισημαίνει χαρακτηριστικά στη συνέντευξη που ακολουθεί η Ζωή Σώκου,μέλος της Διοίκησης και υπεύθυνη για ζητήματα αλλοδαπών της ΓΣΕΕ. Επισημαίνει ότι ο ρατσισμός και η ξενοφοβία είναι μια συγκεκριμένη "στάση ζωής" και φαινόμενα που εμφανίζονται κάτω από πολύ συγκεκριμένες συνθήκες, "δουλεύονται" για χρόνια ολόκληρα και εμφανίζονται για να εξυπηρετήσουν συγκεκριμένους στόχους και σκοπούς, συγκεκριμένες πολιτικές και συμφέροντα. Υπογραμμίζει ότι είναι ψεύτικο και υποκριτικό να καταλογίζονται τα εγκλήματα σε αλλοδαπούς, πριν ακόμα εξιχνιαστούν, σημειώνοντας με έμφαση πως όλοι αυτοί που το κάνουν "ξεχνούν" πως η η εγκληματικότητα πάει μαζί με την ανεργία, τη φτώχεια, τη μιζέρια, την εξαθλίωση. Τονίζει δε ότι στόχος τους είναι να στρέψουν την προσοχή των Ελλήνων, όχι προς τις πολιτικές που επιβάλλονται σήμερα, αλλά στον "κύριο εχθρό" τον ...αλλοδαπό!

Στη δεύτερη συνέντευξη, ο εγκληματολόγος Νέστωρ Κουράκης αναφέρεται στις δύο κατηγορίες παραγόντων, που εξηγούν την έξαρση της εγκληματικότητας: Τα γενικότερα κοινωνικά και οικονομικά προβλήματα (ανεργία, έλλειψη οικονομικής ανάπτυξης, δυσλειτουργία του εκπαιδευτικού συστήματος, κρίση αξιών και θεσμών, έλλειψη οραμάτων κλπ. που έχουν άμεσο αντίκτυπο σε ορισμένες ομάδες πληθυσμού, τις κοινωνικά αποκλεισμένες ομάδες) και τα προβλήματα της δίωξης του εγκλήματος. Οσο για το αν ευθύνονται για την έξαρση οι αλλοδαποί, ο ίδιος είναι κατηγορηματικός. Επισημαίνοντας, με βάση τα υπάρχοντα στοιχεία, ότι είναι ελάχιστο το ποσοστό των αλλοδαπών που ευθύνονται για εγκληματικές πράξεις, υπογραμμίζει ότι "είναι επικίνδυνο να ενοχοποιούμε τους αλλοδαπούς για την αύξηση της εγκληματικότητας και να ενισχύουμε τις υπολανθάνουσες τάσεις ρατσισμού στην ελληνική κοινωνία".