Η "ευρωπαϊκή ταυτότητα"

Η "ευρωπαϊκή ταυτότητα" ήταν ανέκαθεν το δέλεαρ με το οποίο οι αρχιτέκτονες της ευρωπαϊκής ενοποίησης επιχειρούν να προσελκύσουν τους λαούς της Ευρώπης για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων τους. Τώρα λοιπόν που η Ευρωπαϊκή Ενωση περνάει στο κρίσιμο στάδιο του ΕΥΡΩ, αναζωπυρώνεται και πάλι αυτή η προπαγάνδα. Με λίγα λόγια οι ιθύνουσες δυνάμεις, οικονομικές και πολιτικές, προβάλλουν το "όραμα" μιας ενιαίας Ευρώπης όπου οι εθνικές ταυτότητες θα καταργηθούν και όλοι θα αποκτήσουμε την ταυτότητα του "Ευρωπαίου πολίτη". Οι πιο προωθημένες απόψεις κάνουν λόγο και για τη διαμόρφωση της "ευρωπαϊκής συνείδησης" που απαιτεί την "αποεθνικοποίηση" της συνείδησης των εργαζομένων και τη διαμόρφωση μιας άλλης συνείδησης στην οποία δε θα έχει θέση το "εθνικό συμφέρον" και θα αντικατασταθεί από το "κοινοτικό συμφέρον".

Βέβαια, όσοι προωθούν και υποστηρίζουν τέτοιες απόψεις, θέλουν να δημιουργήσουν την ψευδαίσθηση στους εργαζόμενους ότι με την απόκτηση της ταυτότητας του "Ευρωπαίου πολίτη" θα απολαμβάνουν τα κοινά αγαθά, θα αποκτήσουν τα κοινά δικαιώματα σε μια τεράστια "χώρα" της ευημερίας, της δημοκρατίας και της ασφάλειας.

Ομως κρύβουν συστηματικά ότι στο όνομα αυτής της ταυτότητας θα πρέπει να πληρώσουν και μάλιστα πολύ ακριβά. "Ευρωπαίος πολίτης" θα είναι ο "απασχολήσιμος", αυτός που χωρίς δικαιώματα θα είναι υποχρεωμένος να δουλεύει όπου, όταν, και όσο τον χρειάζεται ο εκάστοτε εργοδότης του. Στη συνέχεια βέβαια, θα γίνεται και πάλι "εθνικός άνεργος" αφού όπως είναι γνωστό στην Ευρωπαϊκή Ενωση συζητούν για την "κοινοτικοποίηση" όλων των πολιτικών εκτός από την πολιτική για την αντιμετώπιση της ανεργίας, την οποία θεωρούν"εθνικής αρμοδιότητας".

Αποκρύπτουν το γεγονός ότι η σφραγίδα αυτής της "ευρωπαϊκής ταυτότητας" θα γράφει: Συμφωνία Σένγκεν. Οτι δηλαδή ο "Ευρωπαίος πολίτης" θα είναι μονίμως το θήραμα ενός εφιαλτικού μηχανισμού ελέγχου και καταστολής, ο οποίος θα συγκεντρώνει και θα "αξιοποιεί" στοιχεία πάσης φύσεως, από τις ιδεολογικές και πολιτικές πεποιθήσεις μέχρι την κατάσταση της υγείας του και τη σεξουαλική του ζωή.

Ομως πίσω απ' την προπαγάνδα περί "ευρωπαϊκής συνείδησης", ή "ευρωπαϊκής ταυτότητας", υπάρχουν και άλλες βαθύτερες επιδιώξεις, μεταξύ αυτών και η καταστροφή της εθνικής συνείδησης για τη διαμόρφωση μιας άλλης που θα θέτει υπεράνω όλων το κοινοτικό συμφέρον, δηλαδή το συμφέρον των πολυεθνικών και της "νέας τάξης". Μαζί μ' αυτό θα καταστραφούν οι "αδύνατες" γλώσσες, οι "αδύνατοι" πολιτισμοί, οι όποιες ιδιομορφίες χαρακτηρίζουν τους λαούς των "αδύνατων" χωρών. Δηλαδή ισοπέδωση και υποταγή. Ετσι θα δικαιολογηθούν και η κατάργηση της εθνικής κυριαρχίας των κρατών - μελών και η προώθηση της "ομοσπονδοποίησης", δηλαδή της δημιουργίας μιας ομοσπονδίας όπου βεβαίως θα ισχύει το δίκαιο του ισχυροτέρου. Ετσι επιδιώκουν να διαμορφώσουν έναν πολυάριθμο στρατό των 200 εκατομμυρίων εργαζομένων που θα προσφέρεται για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων των πολυεθνικών και θα είναι έτοιμος να γίνει το κρέας για τα κανόνια της "νέας τάξης" που θα έχουν το όνομα "κοινοτικό συμφέρον".

Η εργατική τάξη γνωρίζει ότι η εκμετάλλευσή της είτε"εθνική" είτε "κοινοτική" θα έχει τα ίδια χαρακτηριστικά. Οπως λοιπόν οι δυνάμεις του κεφαλαίου επιδιώκουν να δώσουν διεθνή ταυτότητα στα συμφέροντα και στην κυριαρχία τους έτσι και η εργατική τάξη θα δώσει διεθνή ταυτότητα στην πάλη για την απελευθέρωσή της με τη σφραγίδα: Σοσιαλισμός.