Τα γραπτά κειμήλια (αρχεία, ιστορικά βιβλία και περιοδικά και άλλες εκδόσεις του μακρινού και πιο πρόσφατου παρελθόντος, αλλά και του παρόντος και του μέλλοντος) που στεγάζει όποια εθνική βιβλιοθήκη, είναι εθνική κληρονομιά του κάθε λαού. Τα κειμήλια (παλιά, σημερινά, αυριανά) της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Ελλάδας είναι, δηλαδή, εθνική περιουσία. Επόμενα κάθε πρόσβασή μας σ' αυτά επιβάλλεται να γίνεται με απόλυτο σεβασμό και με άγρυπνο έλεγχο από τους ανθρώπους της ΕΒΕ. Ομως ούτε ο απόλυτος σεβασμός, ούτε ο άγρυπνος έλεγχος επιβλήθηκαν από την πολιτεία και τα αρμόδια υπουργεία, ούτε "διδάχθηκαν" ουσιαστικά και αληθινά, από τους εκάστοτε μακροημερεύσαντες διοικούντες της ΕΒΕ, στους εργαζόμενους, τους αναγνώστες και τους "βιβλιόφιλους" συλλέκτες. Γι' αυτό και η τεράστια "αποψίλωση" των σπουδαίων αρχείων και παλιών εκδόσεων που διέθετε κάποτε η ΕΒΕ. Γι' αυτό και η απόλυτη σιωπή για τις εκάστοτε, μη συλλαμβανόμενες βέβαια, απώλειες. Γι' αυτό και η "είδηση" ότι στις 26 του Μάη, στην Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδας, "αναγνώστης απέκοψε 6 φύλλα από το περιοδικό "Εβδομάς" του έτους 1927, παραδόθηκε στην Αστυνομία και παραπέμφθηκε στη Δικαιοσύνη", δεν αποτελεί αντίβαρο της σιωπής για τις μεγάλες, εγκληματικές συλήσεις αρχείων της ΕΒΕ.

Ε.