Οι επιθέσεις που σημειώθηκαν τελευταία δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία. Ηταν προσχεδιασμένες, αλλά είναι γνωστό ότι για την εφαρμογή αντιλαϊκών πολιτικών απαιτείται αυταρχισμός. Η κυβέρνηση απέδειξε ότι είναι βαθιά αντιλαϊκή, αυταρχική και αντιδημοκρατική. Οι εργαζόμενοι πρέπει να βγάλουν τα συμπεράσματά τους. Να μην έχουν αυταπάτες ότι η πολιτική αυτή παίρνει διορθώσεις ή βελτιώσεις. Η πολιτική αυτή πρέπει να ανατραπεί. Κι αυτό θα γίνει, όταν οι εργαζόμενοι συντονίσουν την πάλη τους και δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις για ένα πανελλαδικό, πανεργατικό μέτωπο, που θα αντιστέκεται στην πολιτική αυτή, με προοπτική την ανατροπή της. Οσο για όσους μέσα από το συνδικαλιστικό κίνημα έχουν το θράσος να βγαίνουν να υπερασπίζουν αυτές τις πρακτικές, έχω να πω ότι το τέλος του κατήφορου είναι ο πάτος. Μέχρι σήμερα, έβαζαν "πλάτες" για την υλοποίηση των αντεργατικών επιλογών της κυβέρνησης, σήμερα ανοιχτά, πρωτοστατούντων του προέδρου και του γγ της ΓΣΕΕ, φτάνουν στο σημείο να κατηγορούν τους εργαζόμενους ότι φταίνε που ξυλοκοπήθηκαν. Θα πάρουν όμως, όπως και η κυβέρνηση της βίας, την απάντησή τους μέσα από την κλιμάκωση των αγώνων.