Κυριακή 21 Ιούνη 1998
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 3
ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ
ΙΟΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ
Δε θα έφταναν καν στη "συνέλευση", αν...

...δεν είχε συγκροτηθεί ένα σκληρό μέτωπο για τη στήριξη του ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας, που, με τη βοήθεια των ΜΑΤ, των δικαστικών αποφάσεων και της τρομοκρατίας, επιχείρησε όλο το τελευταίο διάστημα να κάμψει τις δικαιολογημένες αντιδράσεις και τον αγώνα των εργαζομένων στην Ιονική

Σε νέα κλιμάκωση της τρομοκρατίας και των εκβιασμών σε βάρος των εργαζομένων στην Ιονική Τράπεζα επιδίδονται από τα μεσάνυχτα της Παρασκευής η διοίκηση στην τράπεζα και αρμόδια κυβερνητικά και κομματικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ. Οπως κατάγγειλαν χτες στο "Ρ" συνδικαλιστικά στελέχη από την Ιονική, πολλοί συνδικαλιστές δέχονται εκβιαστικά τηλεφωνήματα και απειλές από την Ασφάλεια, ότι επίκειται σύλληψή τους σε περίπτωση που δε συμμορφωθούν με την απόφαση της "συνέλευσης" των μετόχων της Εμπορικής και δεν επανέλθουν στην εργασία τους. Την ίδια στιγμή, πληθαίνει η αποστολή εξώδικων προς διάφορους εργαζόμενους, με προσωπικές προσκλήσεις να επιστρέψουν στο χώρο εργασίας τους, ενώ εκπρόσωποι της διοίκησης της Ιονικής έχουν αναλάβει "εργολαβικά" τα στελέχη της Τράπεζας.

Σύμφωνα με πληροφορίες, τα στελέχη αυτά - που για πρώτη φορά παίρνουν τόσο μαζικά μέρος σε μια απεργιακή κινητοποίηση - "ενημερώνονται" ότι έχουν καταρτιστεί λίστες με απολύσεις. Οι λίστες αυτές, πρώτα και κύρια, αφορούν τα στελέχη της τράπεζας, που "δε δείχνουν με το προσωπικό τους παράδειγμα το δρόμο της επιστροφής στην εργασία". Παράλληλα, ορισμένες πληροφορίες αναφέρουν πως, στα πλαίσια της όξυνσης που επιδιώκει η κυβέρνηση, δεν είναι απίθανο τις επόμενες κιόλας μέρες να ανακοινωθούν ακόμα και κάποιες απολύσεις, που κυρίως θα αποβλέπουν στο να ...συνετιστούν, να τρομοκρατηθούν δηλαδή, οι υπόλοιποι εργαζόμενοι.Χτες το βράδυ πάντως, επρόκειτο να πραγματοποιηθεί γενική συνέλευση των εργαζομένων στην Ιονική, οι οποίοι και θα εξέταζαν τη συνέχιση των αγωνιστικών τους κινητοποιήσεων, μετά τις εξελίξεις της Παρασκευής.

Αμεσος στόχος των κυβερνώντων, από την άλλη πλευρά, είναι η αξιοποίηση της απόφασης που πάρθηκε στην αμφιβόλου νομιμότητας "συνέλευση" των μετόχων της Εμπορικής για πώληση της θυγατρικής της τράπεζας, στην κατεύθυνση της άμεσης επαναλειτουργίας της Ιονικής και της έναρξης διαπραγματεύσεων με τους ενδιαφερόμενους αγοραστές. Οι εξελίξεις πάντως από τις αρχές του Μάη, που ανακοινώθηκε η πρόθεση της κυβέρνησης να προχωρήσει στο ξεπούλημα της Ιονικής, μέχρι τις προχτεσινές μεθοδεύσεις, είναι αποκαλυπτικές για το βαθιά αντιλαϊκό χαρακτήρα της κυβερνητικής πολιτικής.

Είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο πως οι "εκσυγχρονιστές" δε θα μπορούσαν να φτάσουν καν στην προχτεσινή "συνέλευση" των μετόχων, αν στην πορεία δεν είχε δημιουργηθεί ένα αντιδραστικό μέτωπο στήριξης των κυβερνητικών επιλογών και αντιμετώπισης των εργαζομένων, που αποφασιστικά τάχτηκαν κατά της ιδιωτικοποίησης.Ενα μέτωπο με το μεγάλο κεφάλαιο, τα συμφέροντα του οποίου εξυπηρετούνται από τις κυβερνητικές επιλογές και στο οποίο - εκτός από την κυβέρνηση και το κυβερνών κόμμα, ρόλο ανέλαβαν να παίξουν επίσης:

  • Η ΝΔ στο σύνολό της, που πίεζε για αποφασιστικότερη πορεία στο ξεπούλημα.
  • Κόμματα, όπως ο ΣΥΝ και το ΔΗΚΚΙ, που ουσιαστικά ενθάρρυναν την κυβερνητική αδιαλλαξία με τοποθετήσεις περί "συναίνεσης" και "συνεννόησης" ανάμεσα στην κυβέρνηση και τους εργαζόμενους.
  • Το σύνολο σχεδόν των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης.
  • Ο λεγόμενος "επιχειρηματικός κόσμος", που μόλις οι εκπρόσωποί του ..."βήχουν" υπέρ των ιδιωτικοποιήσεων γίνεται θέμα επικαιρότητας, τη στιγμή που περιφρονείται προκλητικά και αποσιωπάται η ουσία του αγώνα των εργαζομένων ενάντια στο ξεπούλημα.
  • Η περιβόητη "αγορά", οι "θεσμικοί επενδυτές" και τα διάφορα ...κοράκια, που, μέσω υποτιμήσεων, απολύσεων και ιδιωτικοποιήσεων, επιδιώκουν να αποσπάσουν κέρδη από το Χρηματιστήριο.
  • Οι διάφοροι τραπεζίτες, υποψήφιοι μνηστήρες, για τους οποίους το ξεπούλημα της Τράπεζα ταυτίζεται με τον πολλαπλασιασμό των κερδών τους.
  • Η ηγεσία της ΠΑΣΚΕ και η ΟΤΟΕ, που στην πραγματικότητα στάθηκαν "κόντρα" στις αγωνιστές διαθέσεις των εργαζομένων στην Ιονική, με τις αποφάσεις που πήραν και - πολύ περισσότερο - με εκείνες που δεν πήραν.

Ομως, ακόμα και αυτό το μέτωπο - που στην πραγματικότητα είχε την αμέριστη συμπαράσταση των πλέον αντιδραστικών δυνάμεων της Ευρώπης και των Βρυξελλών - δε θα μπορούσε να κάμψει τον αγώνα των εργαζομένων, αν δεν επιστρατεύονταν παράλληλα:

  • Η "βιομηχανία" δικαστικών αποφάσεων, που καθημερινά κήρυτταν τις απεργίες των εργαζομένων "παράνομες και καταχρηστικές".
  • Η αστυνομική βία και τα ΜΑΤ, που επανειλημμένα "χτύπησαν" τους απεργούς και όσους συμπαραστέκονταν στον αγώνα τους.
  • Οι συλλήψεις συνδικαλιστών, ο προπηλακισμός των απεργών και οι συνεχείς εκβιασμοί διοίκησης και κυβέρνησης για τη λήψη μέτρων.
  • Η κατασυκοφάντηση του αγώνα των εργαζομένων, οι οποίοι κατηγορήθηκαν ακόμα και για - άκουσον - άκουσον - την πτώση του τζίρου των καταστημάτων της Αθήνας, όταν έκαναν συγκεντρώσεις και διαδηλώσεις στον ...Πειραιά.

Αλλά και έτσι δεν μπόρεσαν να κάμψουν το αγωνιστικό φρόνιμα των εργαζομένων και να προχωρήσουν στα άνομα σχέδια του ξεπουλήματος. Γι' αυτό και χρειάστηκαν μια "συνέλευση - παρωδία", που θα μείνει στην ιστορία σαν μια από τις ντροπές των "εκσυγχρονιστών". Και όχι βέβαια επειδή - όπως σημειώνουν πολλές χτεσινές εφημερίδες - γίναμε ρεζίλι διεθνώς με τα όσα έγιναν την Παρασκευή στην πρωινή συνέλευση της Εμπορικής στο "Κάραβελ", αλλά για ακριβώς το αντίθετο: Επειδή κυβέρνηση και διοίκηση της Εμπορικής, με άμεση εντολή του πρωθυπουργού, που ήθελε πάση θυσία να γίνει η συνέλευση την Παρασκευή, ανέτρεψαν τα όσα με βάση τους δικούς τους νόμους ισχύουν για τη διενέργεια γενικών συνελεύσεων στις τράπεζες και κατέφυγαν σε ασφαλιστικά μέτρα που τους εξασφάλισε το πολυπόθητο αποτέλεσμα, με μια ψηφοφορία διορισμένων υπαλλήλων, που έγινε σε "κλειστό κύκλο" και σε πλήρη περικύκλωση - πολιορκία από τα ΜΑΤ.

Ο μέχρι σήμερα αγώνας των εργαζομένων στην Ιονική, όχι μόνο αποκάλυψε την ουσία των κυβερνητικών μεθοδεύσεων, αλλά είχε και συγκεκριμένα αποτελέσματα. Αποτελέσματα που θα ήταν πιο ουσιαστικά:

  • Αν ο αγώνας τους είχε γίνει αγώνας ολόκληρου του κλάδου.
  • Αν είχε προχωρήσει ο συντονισμός και στον κλάδο και ανάμεσα στις οργανώσεις των ΔΕΚΟ και σε πανεργατικό επίπεδο.

Απ' αυτήν την άποψη, τεράστιες είναι οι ευθύνες που έχει και η ηγεσία της ΠΑΣΚΕ στην ΟΤΟΕ, που, αντί να πάρει πρωτοβουλίες σ' αυτήν την κατεύθυνση, για μια ακόμα φορά, προτίμησε να γίνει δεκανίκι της κυβερνητικής πολιτικής.

Κ.


Κορυφή σελίδας
Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ