Ξεφύλλιζα κάτι εφημερίδες πίνοντας τον καφέ μου στο παλιό καφενείο της γειτονιάς και το μάτι μου έπεσε σε μια φωτογραφία του πρωθυπουργού και μια του υπουργού Δημόσιας Τάξης, βαλμένες πλάι - πλάι, σαν να κουβέντιαζαν. Δε διάβασα αμέσως τη λεζάντα. Θέλησα να εξασκήσω το μυαλό μου προσπαθώντας να τη μαντέψω πριν τη διαβάσω. Κακό είναι; Ο υπουργός Δημόσιας Τάξης δε φορούσε γραβάτα, είχε ξεκουμπωμένο το γιακά του πουκάμισου και είχε ύφος θλιμμένο που έδειχνε ότι κατέληξε σε θλιβερή απόφαση. Εύκολο σκέφτηκα, υποβάλλει την παραίτησή του στον πρωθυπουργό. Ηταν λίγες μέρες μετά την άκομψη αιφνιδιαστική έρευνα στα γραφεία της ΕΛΑΣ και τα σκάνδαλα που επακολούθησαν. Μετά γύρισα την προσοχή μου στον πρωθυπουργό. Αγραφο χαρτί η φάτσα του. Δύσκολο το αίνιγμα. Τι του έλεγε; "Καλά κάνεις. Να γλιτώσουμε οι υπόλοιποι", ή "χαρά στο πράγμα", ή "μην το κάνεις. Μπορεί να μου ζητάνε να παραιτηθώ κι εγώ". Μου ήταν αδύνατο να είμαι σίγουρος. Αποφάσισα να διαβάσω τη λεζάντα. Την είδατε; ΣΗΜΙΤΗΣ - ΡΩΜΑΙΟΣ ΑΠΟΦΑΣΙΣΑΝ ΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΔΡΥΣΗ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ ΥΠΟΘΕΣΕΩΝ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΤΟΙΜΟ ΠΡΟΣ ΨΗΦΙΣΗ ΤΟΝ ΑΥΓΟΥΣΤΟ. Το διάβασα πολλές φορές. Στην αρχή το διάβασα τρεις φορές γιατί νόμιζα ότι κάνω λάθος. "Τι διαβάσατε πάλι και στενοχωρεθήκατε;". Το γκαρσόνι με είχε πλησιάσει χωρίς να το καταλάβω. Του έδειξα την είδηση. Εριξε μια ματιά και πέταξε την εφημερίδα στο τραπέζι. "Να δεις που τη νέα υπηρεσία θα την αποτελούν αυτοί που πιάστηκαν να παρανομούν. Ετσι θα 'ναι δίπλα στους καινούριους που θα προσληφθούν στη θέση τους και θα τους συμβουλεύουν για να μην κάνουν τα ίδια λάθη". Απομακρύνθηκε γελώντας. Μα ως πότε θα γελάμε μόνο; Ως πότε αυτός ο λαός που μόνο κορόιδο δεν είναι, θ' αφήνει να τον κοροϊδεύουν τόσο φανερά; Γιατί δε μετατρέπει την αγανάκτησή του σε πράξη, σε ενέργεια; Γιατί δε σβήνει τ' όνομά τους και τα κόμματά τους από κάθε λίστα, από κάθε εκλογικό κατάλογο, είτε πρόκειται για δημοτικές, ευρωπαϊκές ή βουλευτικές εκλογές; Γιατί δεν ξεσηκώνεται να τους τιμωρήσει; Γιατί δεν ενώνεται να τους τιμωρήσει;

Στην ίδια είδηση ("Ελευθεροτυπία" 17/7/1998) διαβάζουμε: "Από την πλευρά της η ΝΔ και διά του υπευθύνου τομεάρχη Πρ. Παυλόπουλου, διαπιστώνει ότι η συνάντηση των δύο (Σημ. Σημίτη - Ρωμαίου) και οι δηλώσεις που ακολούθησαν, αποκαλύπτουν όλο το μέγεθος της κυβερνητικής αδιαφορίας για την εγκληματικότητα και ειδικότερα για την τρομοκρατία: Ελα, γιατρέ, στον τόπο σου. Για πολύ ζώα μας έχουν. Οταν πριν από λίγα χρόνια η ΝΔ πήρε τις εκλογές, ο πρωθυπουργός δήλωσε στο Σώμα της αστυνομίας: "ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΕΙΣΤΕ ΕΣΕΙΣ"! Σήμερα που κακοποιούνται οι συνταξιούχοι βάναυσα, που παρακρατικές οργανώσεις δολοφονούν, που τα νοσοκομεία φιλοξενούν εκατοντάδες τραυματίες σταλμένους από τα ΜΑΤ, σήμερα αυτός ο ίδιος πρώην πρωθυπουργός και νυν επίτιμος πρόεδρος της αξιωματικής Συμπολίτευσης με πλαστή ταμπέλα αντιπολίτευσης ανακαλύπτει ΕΝΑΝ τραυματία αστυνομικό και τον επισκέπτεται. Κι όσο για τον αστυνομικό, κρίμα. Κανείς δεν πρέπει να υποφέρει, κανείς δεν πρέπει να πονάει, κανένας δεν πρέπει να σκοτώνεται. Κανείς δε γεννιέται κακός. Κανείς δε γεννιέται ναρκομανής, κλέφτης, ληστής. Δημιουργούνται από το σύστημα. Οι αστυνομικοί είναι δημιούργημα του συστήματος. Θύματα και αυτοί του συστήματος. "Εκμεταλλεύσου και μη λυπάσαι αν γύρω σου σκορπάς το θάνατο. Διαίρει και βασίλευε". Αυτό είναι το σύνθημα του συστήματος πίσω απ' όποιο όνομα κι αν κρύβεται. Και η επίσκεψη του επίτιμου στον Αστυνομικό είναι συμβολική. Δηλώνει με ποιανού το μέρος είναι και τι θα κάνει αν γίνει ξανά εξουσία. Τι μας νοιάζει ο αγώνας των δύο κομμάτων για το ποιος θα ξεζουμίσει το λαό με κάθε μέσο; Δεν υπάρχει μυστικό πια. Δεν υπάρχει αμφιβολία. Μας το λένε καθαρά. Μας το φωνάζουν. Γιατί κλείνουμε τα μάτια μας; Γιατί κλείνουμε τ' αυτιά μας; Μας εξαπατούν μ' αυτά που μας λένε. Μας εξαπατούν μ' αυτά που μας κρύβουν. Μας ξεγελούν με αδιάντροπες υποσχέσεις που αναποδογυρίζουν σε λίγες ώρες.

Ομως υπάρχει τρόπος να τιμωρηθούν χωρίς αίμα. Εύκολο είναι. Να ενωθούμε. Σ' ένα κοινό μέτωπο. Να τιμωρηθούν με την ψήφο μας.