Μας έλεγαν ότι ο Κ. Σημίτης "έχει τυχερό άστρο", ότι είναι ένας πρωθυπουργός ευρωπαϊκού επιπέδου, σοβαρός, μεθοδικός, συλλογικός, εκσυγχρονιστής. Το "άστρο" του έσβησε πολύ γρήγορα. Πρώτα εκείνη τη νύχτα των Ιμίων, με τη "νίλα" και το "ευχαριστώ τις ΗΠΑ". Τώρα με το "λαμπάδιασμα" ολόκληρης της Ελλάδας και τη νέα εθνική καταστροφή. Κι αποδείχτηκε ότι ο τεχνοκράτης πολιτικός ήταν ένας απλός λογιστάκος της ΕΕ, ο σοβαρός καθηγητής, ένας "πικρός, χωρίς αισθήματα" άνθρωπος, ο μεθοδικός πρωθυπουργός, ένας "γραμματέας με το δεφτέρι", ο συλλογικός συντονιστής της κυβέρνησης, ένας ανεύθυνος άρχων, ο εκσυγχρονιστής Ευρωπαίος, ένας "παλαιομοδίτης" της πολιτικής, κοινωνικής οπισθοδρόμησης.

Ας μας πουν τώρα οι "προοδευτικοί γυμνοσάλιαγκες" του εκσυγχρονισμού, που"θεοποιούσαν" τότε την πολιτική μετριότητα, αν η Ελλάδα, επί "εκσυγχρονισμού", πάει καλύτερα; Αν το ξεπούλημα του εθνικού πλούτου, η καταπάτηση όλων των εργατικών και γενικότερα των λαϊκών δικαιωμάτων, ο αυταρχισμός των ΜΑΤ και της δικαστικής ρομφαίας σε βάρος των λαϊκών αγώνων, η "σταχτοποίηση" των δασών, η πλήρης εναρμόνιση με τις αντιλαϊκές, αντεθνικές επιλογές των ΗΠΑ και της ΕΕ, αποτελούν πρόοδο; Σήμερα πλέον κανείς, ούτε και ο πλέον "γλοιώδης κλόουν του σημιτικού περιβάλλοντος", μπορεί να ισχυριστεί κάτι τέτοιο. Το "άστρο" του Σημίτη αποδείχτηκε πως είναι ένας "κομίτης" που, δυστυχώς, συνεχίζει ν' απειλεί την Ελλάδα...