"Αγνωστες σελίδες από τη Μακρόνησο (1948 - 1950)",τιτλοφορείται το βιβλίο που τις περικλείει, βγαλμένο μετά το θάνατο του συγγραφέα, με τη φροντίδα των παιδιών του, χορηγία του φίλου του Τάκη Τρανούλη και εικονογραφημένο με σχετικά σκίτσα και χαρακτικά. Σελίδες του Κεφαλλονίτη κομμουνιστή αγωνιστή της Εθνικής Αντίστασης Κλεόβουλου Α. Δενδρινού,"γραμμένες το Μάρτη του 1950, εκεί στον ίδιο τόπο, του ομαδικού και συνεχούς μαρτυρίου και της ...δίψας". Σελίδες - ντοκουμέντα για τα βασανιστήρια των εγκλείστων στη Μακρόνησο, από ανθρωποειδή τέρατα, διεστραμμένους (ιδεολογικά, ψυχολογικά, ηθικά) δεσμοφύλακες, κυρίως αξιωματικούς, που διδάχθηκαν την κανιβαλική "τέχνη" τους από "πατριώτες" δοσίλογους και ακριβοπληρωμένους Αγγλοαμερικάνους πράκτορες. Ο Κλ. Δενδρινός, αψηφώντας τον κίνδυνο για τη ζωή του, τις μέρες της δαντικής κόλασης του Μάρτη του '50, κατέγραψε ονόματα βασανιστών, τόπους και τρόπους βασανιστηρίων και τις σελίδες τις έκρυψε καλά, ώστε να σωθούν. Και σώθηκαν και από τη Μακρόνησο και από τον Αϊ - Στράτη. Τις καθαρόγραψε το 1978 και ονειρευόταν να εκδοθούν, για να αποκαλύψουν όλη την κτηνωδία των βασανιστών. Και να υμνήσουν την υπέρτατη θυσία "των επώνυμων και ανώνυμων παιδιών παλικαριών του λαού μας", των "κατ' εξακολούθησιν" (όπως ο ίδιος τόνιζε προλογικά) ηρώων, που άφησαν την τελευταία τους πνοή στη Μακρόνησο, "αντιπαλεύοντας τη φασιστική βία και τα απάνθρωπα συστήματά της, με πείσμα και θάρρος, αποφασιστικότητα και λεβεντιά, υπερασπίζοντας την ανθρώπινη αξιοπρέπεια".

Ηταν 30 του Νοέμβρη, ξημερώματα, που μισοντυμένο άρπαξαν οι ασφαλίτες τον Κλ. Δενδρινό από το σπίτι του στο Βύρωνα. Τον πήγαν στη Γενική Ασφάλεια και μετά από τις εκεί "περιποιήσεις", παραμονή Χριστουγέννων, οδηγήθηκε μαζί με πολλούς άλλους συναγωνιστές του στη Γενική Ασφάλεια, στο κολαστήριο της Μακρονήσου. Οι σελίδες του Δενδρινού, ως "ρεπορτάζ", αρχίζουν από τις 18 του Οκτώβρη 1949, μέρα που από μεγαφώνων εκφώνησαν "αναμορφωτήριους" λόγους οι Ρακιτζής και Σωτόπουλος, να "ιστορούν" τα μαρτύρια των αγωνιστών στο ΑΕΤΟ, ΒΕΤΟ, στο "σύρμα", ακόμα και στα αποχωρητήρια, σε κάθε σπιθαμή της στέρφας γης αυτού του νησιού. Εκτός από την καταγραφή πληθώρας ονομάτων βασανιστών, διοικητών κλπ. της Μακρονήσου, ο Δενδρινός "απαθανάτισε" τα ονόματα, τα βασανιστήρια πολλών μαρτύρων - ηρώων, αλλά και τις πολύπλευρες δημιουργικές δραστηριότητές τους. Το τελευταίο κεφάλαιο απαθανατίζει τον πιο βασανισμένο, το "μυθικό" ήρωα της Μακρονήσου. Τον Δημήτρη Τατάκη.