Συνέχιση και κλιμάκωση της λιτότητα χωρίς καν να υπάρχει ημερομηνία λήξης, παραπέρα ανατροπή των εργασιακών σχέσεων, αποφασιστικό ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, επισημοποίηση της πολιτικής "κοινωνικής αλληλεγγύης", μόνο για όσους βρίσκονται στο τελευταίο σκαλοπάτι της εξαθλίωσης, με την παράλληλη και ασταμάτητη ποικιλόμορφη ενίσχυση των εκπροσώπων του μεγάλου κεφαλαίου, ήταν τα μηνύματα που προσπάθησε να μεταφέρει χτες το βράδυ ο πρωθυπουργός, μιλώντας στο επίσημο δείπνο της Διεθνούς Εκθεσης Θεσσαλονίκης.

Ο πρωθυπουργός εκφώνησε τελικά, όπως είχαμε επισημάνει και τις προηγούμενες μέρες, μια ομιλία χωρίς εκπλήξεις, με έντονες αναφορές στην "περίοδο μικρότερη των δύο ετών", που έχουμε για να υλοποιηθούν οι στόχοι του προγράμματος "σύγκλισης". Ο "αυτόματος πιλότος" της ΟΝΕ και της πλήρους υποταγής στα σχέδια της καπιταλιστικής ενοποίησης λειτούργησαν και πάλι με δογματικό τρόπο και το "αταλάντευτο" της κυβέρνησης στον αντιλαϊκό της κατήφορο, διαπέρασε ολόκληρη την ομιλία.

"Παρούσα" στην ομιλία ήταν και η παγκόσμια κρίση που ξέσπασε στις χρηματαγορές, την οποία, με τη μεγαλύτερη δυνατή συνέπεια, ο πρωθυπουργός την προσέγγισε από δύο πλευρές. Πρώτον, για να υποστηρίξει πως τάχα δεν επηρέασε τη χώρα μας χάρη στην κυβερνητική πολιτική. Δεύτερον, για να κινδυνολογήσει για τις επιπτώσεις που μπορεί να έχει, αν δεν υπάρξει τυφλή υποστήριξη της εφαρμοζόμενης πολιτικής!

Αφού επιχείρησε να εξωραϊσει - επικαλούμενος διάφορα μεγέθη της οικονομίας που παρουσιάζουν βελτίωση και αποσιωπώντας άλλα που παρουσιάζουν επιδείνωση - ο Κ. Σημίτης, υποστήριξε πως οικονομική πολιτική λιτότητας που εφαρμόζει η κυβέρνησή του... έφερε την Ελλάδα πιο κοντά στην "ευημερία" και... έκανε την ελληνική κοινωνία "πιο ανθρώπινη, πιο δίκαιη, πιο σίγουρη και πιο ανθεκτική, πιο δημιουργική"! Και αφού παρομοίωσε την ΟΝΕ, σαν τον "παράδεισο" που οι Ελληνες θα τρώνε με... χρυσά κουτάλια, επανέλαβε πως τα επόμενα δύο χρόνια μέχρι και το 2000 "είναι χρόνια αταλάντευτης επιμονής και συνέπειας στους μεγάλους εθνικούς στόχους", δηλαδή την ένταξη της Ελλάδας στην ΟΝΕ.

Ο πρωθυπουργός, δήλωσε αισιόδοξος ότι μέχρι το τέλος του 1998, η κυβέρνησή του θα εκπληρώσεις τους 4 (ελλείμματα, χρέος, επιτόκια, δραχμή) από τους 5 στόχους για την ένταξη της Ελλάδας στην ΟΝΕ, εκτός από το στόχο για τον πληθωρισμό. Συγκεκριμένα, δήλωσε αισιόδοξος πως "μέχρι τέλη του έτους θα επιτευχθεί:

• Η μείωση του δημοσιονομικού ελλείμματος κάτω από το όριο του 3% του ΑΕΠ. Και προανάγγειλε πως θα συνεχιστεί και το 1999 η ίδια δημοσιονομική πολιτική (δηλαδή η ισχύουσα πολιτική φορολεηλασίας των λαϊκών εισοδημάτων και περικοπής των δαπανών κοινωνικού χαρακτήρα), προκειμένου να επιτευχθεί ο στόχος της "σύγκλισης", σημειώνοντας ορθά κοφτά πως "δεν υπάρχουν περιθώρια αλλαγών".
• Η πτωτική πορεία του δημόσιου χρέους σαν ποσοστό του ΑΕΠ. Ενα από τα μέσα που αξιοποιεί η κυβέρνηση για την εκπλήρωση του συγκεκριμένου στόχου είναι και η εκποίηση δημόσιας περιουσίας.
• Η σταθερότητα των συναλλαγματικών ισοτιμιών, με την πολιτική της "σκληρής δραχμής" και
• η σύγκλιση των μακροχρόνιων επιτοκίων.

Σαφής ήταν η προσπάθεια του Κ. Σημίτη να εντείνει την τακτική εκβιασμού και τρομοκράτησης των εργαζομένων σε ό,τι αφορά στα ζητήματα της εισοδηματικής πολιτικής. Αφού απένειμε εύσημα προς την ηγετική ομάδα της ΓΣΕΕ που υπέγραψε με τις εργοδοτικές οργανώσεις τη Συλλογική Σύμβαση Εργασίας της ντροπής, κάνοντας λόγο για "σπάνιο για την ελληνική πραγματικότητα δείγμα υπευθυνότητας" και αφού υποστήριξε πως από το 1994 "δόθηκαν πραγματικές αυξήσεις που σωρευτικά έφτασαν το 12,5%", ενώ στην ΕΕ "η αντίστοιχη αύξηση δεν ξεπέρασε το 2,5%", ταύτισε την εισοδηματική πολιτική γι' την επόμενη χρονιά με την ίδια την ασφάλεια της χώρας!"Η νομισματική και η εισοδηματική πολιτική - είπε - έχουν ως πρωταρχική επιδίωξη τη σταθεροποίηση των τιμών" και"αν εφαρμόσουμε αυτή την πολιτική", "η χώρα θα είναι πιο ασφαλής"!

Σε ό,τι αφορά βέβαια στην πολυπόθητη "σταθεροποίηση των τιμών" και το στόχο για πληθωρισμό 2,5% στο τέλος του 1999, ο Κ. Σημίτης δεν αποτόλμησε καν να πει ότι θα επιτευχθεί. Αντίθετα, άφησε να εννοηθεί ότι, αφού η "απελευθέρωση της αγοράς" έχει εκχωρήσει κάθε δικαίωμα διαμόρφωσης των τιμών στους μεγαλοεπιχειρηματίες, το βάρος για τη συγκράτησή του θα πρέπει να πέσει στην εισοδηματική πολιτική. Σε ό,τι αφορά στους εκπροσώπους του κεφαλαίου περιορίστηκε σε "έκκληση στον επιχειρηματικό κόσμο", να αντιληφθεί τις"κρίσιμες στιγμές" και να επιδείξει αυτοπεριορισμό στις αυξήσεις.

Ενδεικτικές των αδιεξόδων, στο οποίο έχει περιέλθει η κυβέρνηση με την επιχειρηματολογία όλων των τελευταίων μηνών, είναι οι τοποθετήσεις του Κ. Σημίτη για το Χρηματιστήριο. Γνωστές είναι οι μέχρι σήμερα τοποθετήσεις πως η άνοδος των τιμών στη Σοφοκλέους δείχνει την ορθότητα και τις προοπτικές της εφαρμοζόμενης πολιτικής. Χτες ο πρωθυπουργός αναγκάστηκε να ομολογήσει ότι οι εντυπώσεις που δημιουργήθηκαν ήταν ψευδείς, συμπληρώνοντας ότι "η πρόοδος της οικονομίας δε βασίζεται στα χρηματιστηριακά κέρδη".

Αταλάντευτη παραμένει η κυβέρνηση και στα θέματα ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας. Δίνοντας, μάλιστα, το στίγμα της αποφασιστικότητάς της και σε μια προσπάθεια να δικαιολογήσει την αποτυχία του διαγωνισμού για την Ιονική Τράπεζα έκανε λόγο για "κερδοσκοπικές συνθήκες, που εκτίναξαν την τιμή της μετοχής" της, εννοώντας ότι η κυβέρνηση θα την πουλήσει τελικά όσοόσο.

Πρώτη θέση στις λεγόμενες διαρθρωτικές αλλαγές που θα συνεχίσει η κυβέρνηση είναι οι "μετοχοποιήσεις, ιδιωτικοποιήσεις και ανασυγκροτήσεις επιχειρήσεων", που ανήκουν στο δημόσιο, δηλαδή το ξεπούλημα.

Ο πρωθυπουργός προανάγγειλε την επισημοποίηση της πολιτικής της "κοινωνικής αλληλεγγύης" ως πολιτική που θα αντικαταστήσει πλήρως το ισχύον σύστημα της εναπομείνασας κοινωνικής πρόνοιας. Μια πολιτική δηλαδή που θα ενδιαφέρεται αποκλειστικά κα μόνο για όσους βγαίνουν στο οικονομικό και κοινωνικό περιθώριο, εξαιτίας της κυβερνητικής πολιτικής. Ετσι το μόνο που είχε να παρουσιάσει ως... επίτευγμα είναι η χορήγηση του ΕΚΑΣ σε ένα μικρό αριθμό συνταξιούχων, με την προϋπόθεση ότι βρίσκονται στα όρια της πείνας. Βέβαια ο ίδιος ισχυρίστηκε πως "εργαζόμαστε για τις απαραίτητες αλλαγές στην κοινωνική ασφάλιση" (υπονοώντας τα μέτρα που θα περιλαμβάνει το "μεγάλο πακέτο" για το ασφαλιστικό), ενώ το μόνο που βρήκε να εξαγγείλει είναι κάποια ειδικά προγράμματα που "θα" έχουν διαμορφωθεί τα δύο επόμενα χρόνια για την "ανάγκη ειδικής κοινωνικής στήριξης σε άτομα με ειδικές ανάγκες, παλιννοστούντες, χρήστες ναρκωτικών, κλπ.".

Εμφαση έδωσε ο Κ. Σημίτης στο θέμα των λεγόμενων νέων αγροτών, που, όπως έχει αποκαλύψει ο "Ρ", δεν είναι τίποτα άλλο από τη διευκόλυνση δημιουργίας μεγάλων αγροτικών μονάδων, που κύριο χαρακτηριστικό τους θα είναι ο μεγάλος αγροτικός κλήρος. Στον τομέα αυτό ανακοίνωσε μειώσεις φόρων μεταβίβασης αγροτικών εκμεταλλεύσεων, μείωση της φορολογίας εισοδήματος, επιδοτήσεις επιτοκίων στα μακροπρόθεσμα δάνεια.

Στα όρια της απροκάλυπτης πρόκλησης έφτασε ο πρωθυπουργός, αναφερόμενος στο θέμα της ανεργίας. Αποσιωπώντας το γεγονός ότι οι απολύσεις παίρνουν μαζικό χαρακτήρα και το ποσοστό της επίσημης ανεργίας αυξάνεται με μεγάλους ρυθμούς, μίλησε για τα 400 δισ. δραχμές που η κυβέρνηση μοιράζει σε διάφορους μεγαλοεπιχειρηματίες για θέσεις εργασίας που διατηρούν στις μονάδες τους.