Σάββατο 12 Σεπτέμβρη 1998
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 2
ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ
ΘΥΣΙΑΣΤΕ ΤΟ ΛΑΟ!

"Το πιο μεγαλεπήβολο σχέδιο μετά το Β Παγκόσμιο Πόλεμο για την Ευρώπη" και "ύψιστος στόχος" για την Ελλάδα, είναι η ΟΝΕ. Τα παραπάνω λόγια του πρωθυπουργού, συνεπαρμένου από τη "Μεγάλη Ιδέα" της ΕΕ και ειπωμένα από το βήμα της ΔΕΘ, συνδυάστηκαν με το ακόλουθο προπαγανδιστικό επιχείρημα προς εσωτερική κατανάλωση: Αυτός ο "μεγαλεπήβολος" στόχος απαιτεί φυσικά θυσίες, είπε ο Κ. Σημίτης, που, όπως συνέχισε, πρέπει να "κατανοήσει" ο λαός την ανάγκη και να τις επωμιστεί, αφού, μόλις επιτευχθεί ο στόχος, τότε θα δρέψει τους καρπούς των κόπων του με χρυσά κουταλομαχαιροπίρουνα...

Στα λόγια του πρωθυπουργού, μετά την αφαίρεση όλου αυτού του "μεγαλεπήβολου" στόμφου, μπορεί να διακριθεί η συνύφανση μεταξύ αλήθειας και ψεύδους. Πράγματι, για μια συγκεκριμένη κοινωνική τάξη, τόσο στην Ελλάδα, όσο και συνολικά στην Ευρώπη, η υπόθεση της ευρωενωσιακής ενοποίησης συνιστά το Α και το Ω των επιδιώξεών τους, με πρωταρχική σημασία για τα συμφέροντά τους. Οι πολυεθνικές, το μεγάλο κεφάλαιο της ΕΕ, επιδιώκουν μέσα από μια σειρά κανονιστικές ρυθμίσεις στο πλαίσιο της Γηραιάς Ηπείρου (που προωθούνται σε οικονομικό, κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο) να καταστήσουν την ΕΕ ένα ισχυρό ιμπεριαλιστικό κέντρο, τόσο ισχυρό, όσο απαιτείται για να αντεπεξέλθει στον ανταγωνισμό απέναντι στα άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα. Αυτός είναι ο "μεγαλεπήβολος" στόχος, από τον οποίο εμφορείται ο κ. Σημίτης, οι σοσιαλδημοκράτες και οι νεοφιλελεύθεροι πολιτευτές του μεγάλου κεφαλαίου στην ΕΕ. Θέλουν μια ενοποιημένη Ευρώπη, ώστε σε οικονομικό πεδίο, και στα πλαίσια του νεοαποικισμού της "νέας τάξης", να είναι το ΕΥΡΩ που θα πάρει το πάνω χέρι από το δολάριο στον κόσμο της συναλλαγής και της καταμέτρησης της υπεραξίας που ιδιοποιούνται οι κηφήνες. Θέλουν μια ενοποιημένη Ευρώπη, ώστε σε πολιτικό και στρατιωτικό επίπεδο και στα πλαίσια της "νέας" κεφαλαιοκρατικής βαρβαρότητας, να είναι η δική τους ΚΕΠΠΑ (Κοινή Εξωτερική Πολιτική και Πολιτική Αμυνας) και οι Βρυξέλλες, που θα υπαγορεύουν τους πολιτικο-στρατιωτικούς κανόνες της εκμετάλλευσης των λαών και του ολέθρου στον πλανήτη, έχοντας κερδίσει αναβαθμισμένο ρόλο έναντι του Λευκού Οίκου και επιπλέον "γαλόνια" στη σκακιέρα του χάρτη των σφαιρών επιρροής.

Θέλουν, με δυο λόγια, μια όσο γίνεται αντιδραστικότερη Ευρώπη. Και μόνο τέτοια μπορεί να υπάρξει στα πλαίσια της καπιταλιστικής ασυδοσίας.

***

Οπως όλα τα "μεγαλεπήβολα" σχέδια των κυρίαρχων τάξεων (από τις ρωμαϊκές εκστρατείες και τις χριστιανικές σταυροφορίες μέχρι τα σημερινά αμερικανοΝΑΤΟικά γιουρούσια), για την ευόδωσή τους προϋπόθεση είναι να διατεθούν οι λαοί ως κρέας για τα κανόνια και τις εκμεταλλευτικές "γαλέρες" του κεφαλαίου. Γι' αυτό και οι ιθύνοντες των "μεγαλεπήβολων" στόχων θέτουν σε λειτουργία όλους τους μηχανισμούς παραχάραξης της πραγματικότητας. Ολοι αυτοί οι μηχανισμοί λειτουργούν στην ίδια συχνότητα και εκπέμπουν το ίδιο μήνυμα: Για να πετύχουμε χρειάζονται θυσίες, αλλά, όταν πετύχουμε, εσείς θα εισπράξετε τα κέρδη της επιτυχίας, λένε οι κεφαλαιοκράτες στους εργαζόμενους... Η πάγια αυτή τακτική του ψεύδους δεν έλειψε από τους πρωθυπουργικούς λόγους και στη Θεσσαλονίκη.

Ο ελληνικός λαός και όλοι οι ευρωπαϊκοί λαοί πρέπει να γνωρίζουν πως, είτε η ΕΕ κερδίσει, είτε χάσει στον εξελισσόμενο ενδοϊμπεριαλιστικό πόλεμο, στην πλευρά των μόνιμα χαμένων θα είναι τα λαϊκά στρώματα. Οι Ελληνες εργαζόμενοι, εφόσον η Ελλάδα μπει στην ΟΝΕ, θα "κερδίσουν" το εξής άθροισμα: Εκμετάλλευση "για να μπούμε" στην ΟΝΕ, συν την εκμετάλλευση "για να μην βγούμε" από την ΟΝΕ... Την ίδια ώρα, οι κεφαλαιούχοι αυξάνουν και θα συνεχίσουν να αυξάνουν τα θησαυροφυλάκιά τους.

***

Οχι, λέει, ο κύριος Σημίτης. Μπορεί να χρειάζονται θυσίες, αλλά αυτές είναι "δίκαια" κατανεμημένες! Μα, ήδη, μετράμε 6 ολόκληρα χρόνια μετά τη Συνθήκη του Μάαστριχτ και όλοι σ' αυτόν τον τόπο γνωρίζουν τι σημαίνει αυτή η περίφημη πορεία προς την ΟΝΕ:

  • Οι βιομήχανοι και οι τραπεζίτες αυξάνουν τα κέρδη τους με ετήσιους ρυθμούς πενταπλάσιους και δεκαπλάσιους, αντίστοιχα, από το ύψος του πληθωρισμού, όταν οι εργαζόμενοι βλέπουν την εισοδηματική τους κατάσταση να έχει κατρακυλήσει στα επίπεδα του 1982!
  • Τα λαϊκά στρώματα πληρώνουν κατά μέσο όρο και κάθε χρόνο φόρους αυξημένους κατά 20%, ώστε να "πιαστούν" τα κριτήρια σύγκλισης, όταν οι Ελληνες Κροίσοι έχουν πιάσει, ήδη, τα κριτήρια ...σύγκλισης με τους ξένους ομολόγους τους και φιγουράρουν στον κατάλογο με τους πλουσιότερους ανθρώπους του κόσμου.
  • Οι εργαζόμενοι βλέπουν τον οδοστρωτήρα της ΟΝΕ να ισοπεδώνει το 8ωρο και το σύνολο των εργασιακών, ασφαλιστικών, κοινωνικών τους δικαιωμάτων, ενώ οι κεφαλαιοκράτες "κερδίζουν" όλο και περισσότερο χρόνο για να συμμετέχουν σε ..."φιλανθρωπίες" και "ελεημοσύνες".
  • Οι άνεργοι βλέπουν τις ουρές όπου είναι στοιβαγμένοι να μεγαλώνουν, ενώ εκείνοι που εισπράττουν τις επιδοτήσεις κατά της ανεργίας είναι τα αφεντικά!
  • Ο λαός παρακολουθεί το ξεκοκάλισμα της δημόσιας περιουσίας, που παραδίδεται σκανδαλωδώς στους ντόπιους και ξένους μεγαλοκαρχαρίες και, ταυτόχρονα, αυτούς τους μεγαλοκαρχαρίες να μη "χορταίνουν" με τίποτα, ζητώντας όλο και περισσότερα.

Κατά τα άλλα, οι θυσίες είναι "δίκαια κατανεμημένες", σύμφωνα με τον πρωθυπουργό... Και μόνο αυτές οι αναφορές του Κ. Σημίτη πιστοποιούν τη μόνη αλήθεια: Οση "δικαιοσύνη" υπάρχει σήμερα, που είμαστε εκτός ΟΝΕ, άλλη τόση θα υπάρχει και αύριο, που ενδεχομένως θα είμαστε "εντός" ΟΝΕ.

***

Και το συνδικαλιστικό κίνημα τι κάνει; θα ρωτούσε κάποιος. Εξαρτάται για ποιο πράγμα μιλάμε. Αν μιλάμε για τους κυβερνητικοδίαιτες ηγεσίες του συνδικαλισμού της συναίνεσης, αυτές εισέπραξαν τα εύσημά τους στη Θεσσαλονίκη. Εκεί, όπου ο πρωθυπουργός δε δίστασε, δυο φορές μάλιστα, να απευθύνει δημόσια "εύγε" στις ηγεσίες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ, τονίζοντας την "υπευθυνότητά" τους! Τους είπε "μπράβο", που έδειξαν έμπρακτα πόσο συνεισφέρουν στα "μεγαλεπήβολα" σχέδια της άρχουσας τάξης, υπογράφοντας την επαίσχυντη Εθνική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας.

Υπάρχει, όμως, και η άλλη πλευρά. Η πλευρά του ανυπότακτου, ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος, που πρέπει να ενοποιήσει τις δυνάμεις του, να συνενώσει τους εργαζόμενους και, επικεφαλής ενός λαϊκού μετώπου πάλης, μπορεί να ανατρέψει τη "μεγαλεπήβολη" πολιτική που επιδιώκει την εξόντωση του λαού. Αυτή πρέπει να είναι η απάντηση στον κ. Σημίτη σε τούτο τον "πόλεμο" μεταξύ των ιμπεριαλιστικών κέντρων, που προϋποθέτει την "προσαρμογή" της Ελλάδας μέσα από τη μετατροπή του λαού της σε "ευρω-φΟΝΕύσιμο" υλικό.

Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

Οι Ελληνες εργαζόμενοι, εφόσον η Ελλάδα μπει στην ΟΝΕ, θα "κερδίσουν" το εξής άθροισμα: Εκμετάλλευση "για να μπούμε" στην ΟΝΕ, συν την εκμετάλλευση "για να μην βγούμε" από την ΟΝΕ... Οση "δικαιοσύνη" υπάρχει σήμερα, που είμαστε εκτός ΟΝΕ, άλλη τόση θα υπάρχει και αύριο, που ενδεχομένως θα είμαστε "εντός" ΟΝΕ


Κορυφή σελίδας
Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ