Οι ονομαστικές αυξήσεις των αποδοχών στο δημόσιο τομέα, όχι μόνο θα κινηθούν σε ιδιαίτερα πενιχρά επίπεδα, της τάξης του 2% με 2,5%, αλλά θα δοθούν και σε δύο δόσεις... Στο διπλό αυτό εμπαιγμό κατά των εκατοντάδων χιλιάδων υπαλλήλων του δημόσιου τομέα φαίνεται να καταλήγει το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης, το οποίο έκρινε ότι η εφάπαξ καταβολή ονομαστικής αύξησης ήταν... υπερβολική.

Το επικρατέστερο σενάριο είναι να δοθεί μία ονομαστική αύξηση επί των αποδοχών 1% το α εξάμηνο του 1999 και το υπόλοιπο (1% ή 1,5% κατά περίπτωση) το β εξάμηνο, ή και ακόμα τα σχετικά ποσοστά να δοθούν αντίστροφα.

Η απόφαση για τη χορήγηση των "αυξήσεων" της εισοδηματικής πολιτικής σε δύο δόσεις έχει περισσότερο πολιτικά παρά οικονομικά κίνητρα. Οπως εκτιμούν παράγοντες του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, τα οικονομικά οφέλη από το διαφορετικό τρόπο καταβολής των αυξήσεων της εισοδηματικής πολιτικής του 1999 δεν είναι σημαντικά. Αντίθετα, με την απόφασή της αυτή η κυβέρνηση στέλνει πολιτικό μήνυμα στις "αγορές" ότι είναι αποφασισμένη να συνεχίσει με αμείωτη ένταση την προσπάθεια για "δημοσιονομική εξυγίανση" σε βάρος των εισοδημάτων των εργαζομένων.

Το κονδύλι του Κρατικού Προϋπολογισμού, που αφορά της αποδοχές των εργαζομένων και των συνταξιούχων, από χρόνο σε χρόνο παρουσιάζει συνεχή μείωση, καθώς από το 14,1% του ΑΕΠ που ήταν το 1990, το 1999 προβλέπεται να μειωθεί στο 10% του ΑΕΠ. Η διαφορά αυτή των 4,1 ποσοστιαίων μονάδων ισοδυναμεί με εισοδηματικές απώλειες δισεκατομμυρίων δραχμών που προσφέρθηκαν θυσία στο βωμό της "σύγκλισης".

Η μείωση όμως του διαθέσιμου εισοδήματος των εργαζομένων στο δημόσιο τομέα αναμένεται να είναι ακόμα μεγαλύτερη, δεδομένου ότι η κυβέρνηση έχει αποφασίσει να μην προχωρήσει σε τιμαριθμοποίηση της φορολογικής κλίμακας, με συνέπεια να αυξηθεί η πραγματική φορολογική επιβάρυνση των εισοδημάτων.