ΧΑΛΚΙΔΑ (του ανταποκριτή μας).-

Σε νέο δρόμο ανασφάλειας και αβεβαιότητας για το αύριο μπαίνουν οι 400 εργαζόμενοι των Ναυπηγείων Αυλίδας, μετά την κήρυξη ως άγονου τουδιαγωνισμού για την πώλησή τους, από την ΕΤΒΑ. Η Τράπεζα, στην ιδιοκτησία της οποίας είναι τα ναυπηγεία, έχει νοικιάσει έναντι εξευτελιστικού τιμήματος από το 1989 τα Ναυπηγεία στον μεγαλοεφοπλιστή Α. Λελάκη.Το 1997 που έληξε η σύμβαση ενοικίασης την παρέτεινε μέχρι τις 13 Γενάρη 1999.

Πριν 3 μήνες προχώρησε σε διαγωνισμό πώλησής τους, μαζί με την 40.000 τόνων δεξαμενή "ΑΥΛΙΣ", στον οποίο κατατέθηκε μία και μοναδική προσφορά από την εταιρία "Ξενοδοχειακού και Τουριστικού Προγραμματισμού ΑΕ" (συμφερόντων της οικογένειας Λελάκη), ύψους 1.957 εκατ. δραχμών. Ομως το χαμηλό τίμημα της προσφοράς και το γεγονός ότι ο σημερινός διαχειριστής των ναυπηγείων έχει, ήδη, συσσωρευμένα χρέη ύψους 4 δισ. δρχ. προς την ΕΤΒΑ, ενώ ταυτόχρονα έχει "ανοιχτούς λογαριασμούς" με την ίδια Τράπεζα για δάνειο 150 εκατ. δολαρίων που έχει λάβει προκειμένου να προχωρήσει στη μετατροπή φορτηγού πλοίου σε κρουαζιερόπλοιο που ποτέ δεν έγινε, οδήγησαν, ενδεχομένως, τη διοίκηση της ΕΤΒΑ στη μη επικύρωση ενός καραμπινάτου σκανδάλου για το οποίο πολλά έχουν γραφτεί.

Ετσι η ΕΤΒΑ πρόκρινε τη λύση ενός νέου διαγωνισμού, ο οποίος αναμένεται να προκηρυχτεί έως το τέλος του έτους. Το ότι η κυβέρνηση και η Τράπεζα γνώριζαν γιατί άφηναν την ανακοίνωση της απόφασης για μετά τις εκλογές, είναι το σίγουρο. Εκείνο που δεν κάνουν γνωστό είναι το τι μεθοδεύουν από δω και πέρα σε βάρος των Ναυπηγείων και των εργαζομένων. Και τούτο γιατί:

• Ενας νέος διαγωνισμός είναι σίγουρο ότι θα αναδείξει πάλι μοναδικό ενδιαφερόμενο εταιρία συμφερόντων Λελάκη.
• Ο χρηματοοικονομικός σύμβουλος "Κάντορ" θεωρεί αδιάφορη την αγορά και μηδαμινή την περίπτωση εξεύρεσης άλλου "επενδυτή".
• Υπάρχουν εκκρεμότητες με την αρμόδια διεύθυνση της Ευρωπαϊκής Ενωσης και - το κυριότερο - η κυβέρνηση δεν έχει ξεκαθαρίσει τη θέση της αν θέλει ανοιχτό και σε λειτουργία το τρίτο σε μέγεθος ναυπηγείο της χώρας και την απασχόληση άμεσα 400 εργαζομένων και έμμεσα εκατοντάδων άλλων, ή επιδιώκει τη μετατροπή του σε λιμάνι του ομίλου Στασινόπουλου.

Υπάρχει όμως και ο άλλος δρόμος, αυτός που οδηγεί στην παραγωγική ανάπτυξη του νομού και της χώρας, υπέρ των συμφερόντων των εργαζομένων και της πλειοψηφίας του λαού. Της σύγκρουσης και της ρήξης με αυτή την πολιτική της αναδιάρθρωσης και της ανεργίας.

Για τους εργαζόμενους των Ναυπηγείων Αυλίδας ο δρόμος αυτός σημαίνει αποδοχή και στήριξη της πρότασης του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος και του ΚΚΕ για ανάληψη της λειτουργίας των Ναυπηγείων Αυλίδας από την ΕΤΒΑ. Πρόταση που δέχτηκαν "τώρα που σφίξαν τα γάλατα" η ηγεσία της ΠΑΣΚΕ στο σωματείο, ενώ μέχρι πρόσφατα εμφανιζόταν άκρως "φιλο-Λελακική".

Από κει και πέρα εξαρτάται από τους ίδιους τους εργαζόμενους, τους φορείς και το αγωνιστικό κίνημα που θα αναπτυχθεί στο τοπικό - και όχι μόνο - επίπεδο και σε συντονισμό με τους εργαζόμενους επιχειρήσεων που αντιμετωπίζουν πρόβλημα, όπως είναι η ΛΑΡΚΟ, η ΔΑΡΙΓΚ, ο ΜΙΜΙΚΟΣ κ. ά., να επιβάλουν με την πάλη τους το δικαίωμα στην απασχόληση και στην ανάπτυξη, μέσα από κλαδικές πολιτικές και τον Ενιαίο Δημόσιο Φορέα Ναυπηγικής Βιομηχανίας.

Γ. Π.