Αναδρομή σε παλιές ημέρες, όταν τα παραθυράκια στολίζονταν με δαντελωτές χειροποίητες κουρτίνες, η ασετιλίνη με το ωχρό της φως δε σκέπαζε τις αναλαμπές των αστεριών και του φεγγαριού και οι άνθρωποι στο μέρος της καρδιάς είχαν μόνο αισθήματα. Σε ποιητικό κλίμα, η Κούλα Καραμηνά - Πόθου διατρέχει τον καιρό που η Σάμος ήταν αγροτική και μόνο περιοχή. Τα καλυβάκια - αγροικίες, διασπαρμένα σε μικρές εκτάσεις, γίνονταν φωλιά συντροφικότητας, ομορφιάς, με τα χρειώδη αντικείμενα που τα κοσμούσαν, με τον απέριττο όγκο τους, ενώ οι χυμοί από ολόγλυκα φρούτα, οι μυρωδιές από βασιλικούς, κατιφέδες, κεφαλάδες και δυόσμο κυριαρχούσαν στο χώρο.

Σαν "εισαγωγή", η συγγραφέας τοποθετεί τόπο, χώρο και χρόνο, εν Μυτιληνίοις τη..., με ζωντανές παρουσίες συγκεκριμένους ανθρώπους, που μιλούν την ιδιάζουσα σαμιώτικη ντοπιολαλιά, βασικό προϊόν, τότε προσοδοφόρο, για όλη τη Σάμο, ο καπνός. Με στοιχεία από τις βιβλιοθήκες της Σάμου, τις αναμνήσεις της και τις αναφορές των συγχωριανών της, η Κούλα Καραμηνά - Πόθου περιγράφει την παραγωγή σύμφωνα με την παραδοσιακή καλλιέργεια του προϊόντος και τη διάθεσή του σε μια συνεχή ροή ακμής και κατόπιν παρακμής του.

Νυχτέρια, αξημέρωτες αυγές για τη συγκέντρωση των φύλλων, το μπελόνιασμα κι η πικρίλα του καπνού να κολλάει στα ρούχα, στα χέρια, στα ρουθούνια. "Ησιόδειες" στιγμές όλο φως, με το μόχθο να ζωγραφίζει χαρακιές γύρω από τα χείλη, ανάμεσα στα φρύδια, στα δάχτυλα.

Ολοζώντανη αποτύπωση, με κύριο χαρακτηριστικό την αγάπη για τη γενέθλια γη, τη διάφανη ατμόσφαιρά της, τους χαρακτηριστικούς τύπους της, την πλούσια ομορφιά της (Εκδοση Πνευματικού - Πολιτιστικού Κέντρου Κοινότητας Μυτιληνιών, Σάμος 1998).

Ευγενία ΖΩΓΡΑΦΟΥ