Ακόμα και μετά την αναγραφόμενη ημερομηνίας λήξης επιτρέπεται να πωλούνται διάφορα προσυσκευασμένα τρόφιμα και κονσέρβες, σε εκτέλεση παλαιότερων ερμηνειών των σχετικών νομοθετικών διατάξεων. Αυτό... ενημερώνει τους καταναλωτές της χώρας η Γενική Γραμματεία Καταναλωτή του υπουργείου Ανάπτυξης, η οποία, συνεχίζοντας την τακτική που εγκαινίασε πρόσφατα, συνεχίζει τη δημοσιοποίηση ενημερωτικών ανακοινώσεων. Η μοναδική δέσμευση που έχουν όσοι διαθέτουν στην αγορά προϊόντα πέραν της ημερομηνίας λήξης η οποία αναγράφεται είναι να τα τοποθετούν σε ξεχωριστά ράφια με ειδική πινακίδα.

Κατά τ' άλλα, η Γραμματεία αναφέρει, στη σχετική ανακοίνωση, τις πληροφορίες που πρέπει να παρέχονται στις ετικέτες των προσυσκευασμένων τροφίμων. Οι ενδείξεις είναι υποχρεωτικό να αναγράφονται στα ελληνικά και αφορούν: την ονομασία πώλησης του προϊόντος, κατάλογο των συστατικών, στην καθαρή ποσότητα, χρονολογία ελάχιστης διατηρησιμότητας και για τα ευαλλοίωτα τελική χρονολογία ανάλωσης, ιδιαίτερες συνθήκες συντήρησης και χρήσης, στοιχεία του παρασκευαστή ή συσκευαστή ή και του πωλητή. Ακόμα πρέπει να αναγράφεται ο τόπος παραγωγής ή προέλευσης, στην περίπτωση που η παράλειψή του μπορεί να παραπλανήσει τον καταναλωτή ως προς τον πραγματικό τόπο παραγωγής ή προέλευσης του προϊόντος, οδηγίες χρήσης όταν είναι απαραίτητες για σωστή χρήση του τροφίμου, όπως επίσης στοιχεία για την αναγνώριση της παρτίδας.

Κατά περίπτωση πρέπει να αναγράφεται εάν το συγκεκριμένο προϊόν έχει υποστεί ακτινοβόλημα, αν είναι κατάλληλο για διαβητικούς, αν είναι μειωμένης θερμιδικής (τα γνωστά λάιτ) ή είναι "υποκατάστατο", "απομίμηση", "αναπλήρωμα", "τεχνητό" κλπ.

Ειδικότερα, διευκρινίζεται ότι "χρονολογία ελάχιστης διατηρησιμότητας" είναι η χρονολογία μέχρι την οποία το προϊόν διατηρεί τις ιδιαίτερες ιδιότητές του στις κατάλληλες συνθήκες συντήρησης. Η χρονολογία αυτή αναγράφεται στη συσκευασία με τη μορφή: "Ανάλωση κατά προτίμηση πριν από... " ή "Ανάλωση κατά προτίμηση πριν από το τέλος...". Για ορισμένα ευαλλοίωτα προϊόντα η χρονολογία ελάχιστης διατηρησιμότητας αντικαθίσταται από την τελική χρονολογία ανάλωσης, δηλαδή, ημερομηνία λήξης με τη μορφή "Ανάλωση μέχρι...". Τέτοια τρόφιμα είναι: το παστεριωμένο γάλα, το γιαούρτι, τα επιδόρπια με βάση το γάλα, η κρέμα, το ρυζόγαλο, η κρέμα γάλακτος, η ζύμη αρτοποιίας, τα εδέσματα όπως σοκολάτες διαφόρων ειδών, ταραμοσαλάτες, μελιντζανοσαλάτες κλπ., άρτος και αρτοσκευάσματα.

Σημειώνεται, τέλος, ότι - σύμφωνα με την ανακοίνωση της Γραμματείας - "μόνο τα τρόφιμα με χρονολογία ελάχιστης διατηρησιμότητας μπορούν να διατεθούν και πέρα από την ημερομηνία αυτή υπό ορισμένους αυστηρούς όρους και συγκεκριμένα, τοποθέτηση σε ξεχωριστό ράφι με ειδική πινακίδα και για ένα περιορισμένο, προβλεπόμενο από το νόμο χρονικό διάστημα". Αξίζει πάντως να σημειωθεί ότι η ανακοίνωση της Γραμματείας δεν αναφέρει λέξη για το τι προβλέπει ο νόμος, ούτε για ποια ακριβώς προϊόντα ισχύει η σχετική διάταξη. Το μόνο που κάνει είναι να προβάλλει την επίσημη επιχειρηματολογία, σύμφωνα με την οποία η διάθεση επιτρέπεται επειδή το πέρασμα της χρονολογίας ελάχιστης διατηρησιμότητας δε σημαίνει ότι το προϊόν έχει χαλάσει αλλά απλώς έχει αρχίσει να "χάνει τη φρεσκάδα του".